essay on war in kannada

Essay on War and Peace

ಯುದ್ಧವು ಭೀಕರ ದುಷ್ಟತನವಾಗಿದೆ, ಇದು ಮಾನವರಿಗೆ ಸಂಭವಿಸಬಹುದಾದ ಕೆಟ್ಟ ದುರಂತವಾಗಿದೆ. ಇದು ಅದರ ಹಿಂದೆ ಸಾವು ಮತ್ತು ವಿನಾಶವನ್ನು ಬಿಡುತ್ತದೆ, ಜೊತೆಗೆ ರೋಗ, ಹಸಿವು, ಬಡತನ ಮತ್ತು ವಿನಾಶವನ್ನು ಬಿಡುತ್ತದೆ.

ಯುದ್ಧದ ವಿನಾಶಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು, ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಹಲವಾರು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ ಹಾನಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ಯುದ್ಧಗಳು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತೊಂದರೆಗೊಳಗಾಗುತ್ತವೆ, ಅವುಗಳು ಜಾಗತಿಕವಾಗಲು ಒಲವು ತೋರುತ್ತವೆ, ಇಡೀ ಗ್ರಹವನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳಲು ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕುತ್ತವೆ.

ಯುದ್ಧವನ್ನು ಭವ್ಯವಾದ ಮತ್ತು ವೀರೋಚಿತವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ ಜನರಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅದು ಪುರುಷರಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮವಾದದ್ದನ್ನು ಹೊರತರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಯುದ್ಧವು ಭಯಾನಕ, ಭಯಾನಕ ವಿಪತ್ತು ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಯುದ್ಧವು ಪರಮಾಣು ಬಾಂಬ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಈಗ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ನಿಜವಾಗಿದೆ. ಯುದ್ಧದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಎಂದು ಕೆಲವರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ, ಯುದ್ಧವು ಪುನರಾವರ್ತಿತ ವಿದ್ಯಮಾನವಾಗಿದೆ.

ಯುದ್ಧವು ಇಂತಹ ವಿನಾಶಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರಿದ ಸಮಯ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಇತಿಹಾಸದುದ್ದಕ್ಕೂ, ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಯುದ್ಧಗಳು ನಡೆದಿವೆ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾದ ಶಾಂತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದು ಅಥವಾ ಅದರ ಸ್ಥಾಪನೆಯನ್ನು ಯೋಜಿಸುವುದು ನಿರರ್ಥಕವೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.

ಮನುಷ್ಯನ ಸಹೋದರತ್ವ ಮತ್ತು ಅಹಿಂಸೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಪ್ರತಿಪಾದಕವಾಗಿದೆ. ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧಿ, ಕ್ರಿಸ್ತ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧರು ಪ್ರತಿಪಾದಕರು. ಅದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ, ಮಿಲಿಟರಿ ಬಲವನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ, ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳ ಘರ್ಷಣೆಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಂಭವಿಸಿವೆ; ಯುದ್ಧವನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ನಡೆಸಲಾಗಿದೆ.

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಯುದ್ಧವು ಪ್ರತಿ ಯುಗ ಮತ್ತು ಅವಧಿಯ ಶಾಶ್ವತ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದೆ, ಅದು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜೀವನದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಮೊಲಿಸ್, ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಜರ್ಮನ್ ಫೀಲ್ಡ್ ಮಾರ್ಷಲ್, ಪ್ರಪಂಚದ ದೇವರ ಆದೇಶದ ಭಾಗವಾಗಿ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದರು. ದಿ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಎಂಬ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪುಸ್ತಕದ ಲೇಖಕ ಮ್ಯಾಕಿಯಾವೆಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಎರಡು ಯುದ್ಧಗಳ ನಡುವಿನ ಮಧ್ಯಂತರ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಕವಿಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರವಾದಿಗಳು ಸಹಸ್ರಮಾನದ ಕನಸು ಕಂಡಿದ್ದಾರೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧವು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಆಳ್ವಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತದೆ. ಈ ಕನಸುಗಳು ನನಸಾಗಿಲ್ಲ. 1914-18 ರ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ, ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಯುದ್ಧ ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿತ್ತು, ಆದ್ದರಿಂದ ಯುದ್ಧಗಳು ಸಂಭವಿಸುವುದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಲೀಗ್ ಆಫ್ ನೇಷನ್ಸ್ ಎಂಬ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು.

ಎರಡನೆಯ ಯುದ್ಧ (1939-45), ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮುರಿಯದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದು ಅವಾಸ್ತವಿಕವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಸಂಸ್ಥೆ ಅಥವಾ ಸಭೆಯು ಎಂದಿಗೂ ಶಾಂತಿಯ ಶಾಶ್ವತತೆಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿರ್ಣಾಯಕವಾಗಿ ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿತು.

ಹಿಟ್ಲರ್ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಉದ್ವಿಗ್ನತೆ ಮತ್ತು ಒತ್ತಡಗಳಿಂದಾಗಿ ಲೀಗ್ ಆಫ್ ನೇಷನ್ಸ್ ಕುಸಿಯಿತು. ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರೂ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಸಂಸ್ಥೆ ಆಶಿಸಿದಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿಲ್ಲ.

ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ನಡುವಿನ ವಿಯೆಟ್ನಾಂ ಯುದ್ಧ, ಅಥವಾ ಇಂಡೋ-ಚೀನಾ ಯುದ್ಧ, ಇರಾನ್-ಇರಾಕ್ ಯುದ್ಧ ಅಥವಾ ಅರಬ್ ಇಸ್ರೇಲ್ ಯುದ್ಧದಂತಹ ಅನೇಕ ಯುದ್ಧಗಳು ಯುಎನ್ ನಿರ್ಣಯಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಹೋರಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿ ಹೋರಾಟ ಸಹಜ ಪ್ರವೃತ್ತಿ.

ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದಾಗ ಅನೇಕ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಶಾಂತಿಯ ಶಾಶ್ವತ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕಬೇಕೆಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದು ತುಂಬಾ ಹೆಚ್ಚು. ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ, ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ನಡುವೆ ಯಾವಾಗಲೂ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿಭಿನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳು, ಹಾಗೆಯೇ ನೀತಿ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಾಂತದಲ್ಲಿನ ಮೂಲಭೂತ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಕೇವಲ ಚರ್ಚೆಯಿಂದ ಪರಿಹರಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಅಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಯುದ್ಧವನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಮೊದಲು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಕಮ್ಯುನಿಸಂನ ಹರಡುವಿಕೆಯು ಯುರೋಪ್ನಲ್ಲಿ ಅಪನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವು ನಾಜಿ ಜರ್ಮನಿಗೆ ದೃಷ್ಟಿಗೋಚರವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿಗಳು ದೇಶದ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಸ್ವಾಧೀನದ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿದ್ದರು.

ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ, ಇತರ ದೇಶಗಳ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಿಗೆ ಅಸಹ್ಯವಾದ ರಾಜಕೀಯ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಶಾಂತಿಗೆ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿಲ್ಲ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ನಡುವೆ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಶತ್ರುಗಳು ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಬೇರುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಸಂಗತತೆಗಳಿವೆ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಜರ್ಮನಿಯು 1914-18ರ ಯುದ್ಧದ ನಂತರ ಅವಳು ಅನುಭವಿಸಿದ ಅವಮಾನಕರ ಪದಗಳಿಗೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸಿತು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಒಡೆದುಹಾಕಲು ಮತ್ತು ಬದಲಿಗೆ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಬಯಸಿತು. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಹಿಂದಿನ ಗಾಯಗಳಿಂದ ಅದು ವಾಸಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ, ಅದು ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಚೋದಿಸಿತು.

ಪ್ರತಿಕೂಲ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ನಡುವೆ, ಅಂತಹ ಘಟನೆಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಜ್ವರದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ಸ್ಪರ್ಧೆಯು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ನಿರಸ್ತ್ರೀಕರಣದ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ವಿಫಲಗೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ಕಾಶ್ಮೀರ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ನಡುವೆ ಯುದ್ಧ ಆರಂಭವಾಯಿತು.

ವಿಯೆಟ್ನಾಂನ ಯುದ್ಧವು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಯಿತು. ಇದಲ್ಲದೆ, ಶಾಂತಿಯು ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಮುಂದುವರಿದರೆ, ಜನರು ಜೀವನದ ಏಕತಾನತೆಯಿಂದ ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಬದಲಾದ ಮನುಷ್ಯನು ಹೆಚ್ಚು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಜೀವಿ, ಮತ್ತು ಅವನು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಕೇವಲ ಶಾಂತಿಯ ಫಲಗಳಿಂದ ತೃಪ್ತರಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ – ಕಲೆಗಳ ಕೃಷಿ, ಭೌತವಾದದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ, ಜ್ಞಾನದ ವಿಸ್ತರಣೆ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಸಾಧನಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಧನಗಳು.

ರೋಮಾಂಚನಕಾರಿ ಮತ್ತು ಉತ್ತೇಜಕವಾಗಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬುದು ಅವನ ಬಯಕೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಸಂಚಿತ ಶಕ್ತಿಗೆ ಔಟ್ಲೆಟ್ ಪಡೆಯಲು ಹೋರಾಡುತ್ತಾನೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಯುದ್ಧಗಳು ತಮ್ಮ ಅನುಕೂಲಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಪುರುಷರು ವೀರತ್ವ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ತ್ಯಾಗದಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಯುದ್ಧವು ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ ಶಾಂತಿಯ ಆಲಸ್ಯದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು.

Leave a Reply Cancel reply

You must be logged in to post a comment.

• NOTIFICATION
• CENTRAL GOV’T JOBS
• STATE GOV’T JOBS
• ADMIT CARDS
• PRIVATE JOBS
• CURRENT AFFAIRS
• GENERAL KNOWLEDGE
• Current Affairs Mock Test
• GK Mock Test
• Kannada Mock Test
• History Mock Test
• Indian Constitution Mock Test
• Science Mock Test
• Geography Mock Test
• Computer Knowledge Mock Test
• INDIAN CONSTITUTION
• MENTAL ABILITY
• ENGLISH GRAMMER
• COMPUTER KNOWLDEGE
• QUESTION PAPERS

prabandha in kannada

350+ ಕನ್ನಡ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು | 350+ kannada prabandhagalu topics.

Prabandhagalu in Kannada , prabandhagalu kannada , prabandhagalu in kannada pdf , kannada prabandhagalu topics , Kannada Prabandha Topics List · Trending Kannada essay topics · Kannada Essay Topics For Students. FAQ On Kannada Prabandha Topics , ಕನ್ನಡ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು

Prabandhagalu in Kannada

ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಂಧದ ವಿಷಯಗಳು ಹಾಗು ಅದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂದಿಸಿದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅದರಮೇಲೆ ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿದರೆ ನಿಮಗೆ ಆ ಪ್ರಬಂಧದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಾಹಿತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಇದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಉಚಿತವಾಗಿದ್ದು ವಿಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಇದು ತುಂಬಾನೇ ಉಪಯುಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ.

ಸೂಚನೆ :-ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಬಂಧದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಸರಿಸುತ್ತೇವೆ.

350+ ಕನ್ನಡ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು

essay in kannada

ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು

ಹಬ್ಬಗಳ ಕುರಿತು ಪ್ರಬಂಧದ ವಿಷಯಗಳು, ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು, ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು, ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು, ಭಾರತದ ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ಬಗ್ಗೆ, ಕ್ರೀಡೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧಗಳು, prabandhagalu in kannada pdf.

ಇತರೆ ವಿಷಯದ ಪ್ರಬಂಧಗಳು

ಇತರೆ ಪ್ರಬಂಧಗಳನ್ನು ಓದಿ

• ಬಾದಾಮಿ ಚಾಲುಕ್ಯರ ಇತಿಹಾಸ
• ಕದಂಬರು ಇತಿಹಾಸ
• ತಲಕಾಡಿನ ಗಂಗರ ಇತಿಹಾಸ
• ನವ ಶಿಲಾಯುಗ ಭಾರತದ ಇತಿಹಾಸ
• ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಹೆಸರುಗಳು

ಪ್ರಬಂಧ ಎಂದರೇನು?

ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಖಚಿತ ವಾಕ್ಯಗಳ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಲಿಖಿತವಾಗಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸುವ ಹಾಗೂ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕ್ರಮಬದ್ಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸುವ ಪರಿ

ಪ್ರಬಂಧಗಳ ವರ್ಗೀಕರಣ?

ಚಿಂತನಾತ್ಮಕ / ವೈಚಾರಿಕ ಕಥನಾತ್ಮಕ ಆತ್ಮಕಥನಾತ್ಮಕ ಸಂಶೋಧನಾತ್ಮಕ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಚರ್ಚಾತ್ಮಕ ವರ್ಣನಾತ್ಮಕ ಚಿತ್ರಾತ್ಮಕ ಜ್ಞಾನಾತ್ಮಕ ಹಾಸ್ಯಾತ್ಮಕ ಆತ್ಮೀಯ ನೆರೆ ಹೊರೆ ಮತ್ತು ಪರೊಪಕರ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಚಿತ್ರ ಹರಟೆ ಪತ್ರಪ್ರಬಂಧ

3 thoughts on “ 350+ ಕನ್ನಡ ಪ್ರಬಂಧ ವಿಷಯಗಳು | 350+ Kannada Prabandhagalu Topics ”

Makkalu thamma guriyannu nirlakshisuvalli jaalathanagala prabhava kannada prabhanda please

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

• Privacy Policy
• Terms and Conditions

ಕನ್ನಡದ ವಿವರಗಳು

Kargil Vijay Diwas: ಇಂದು ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ವಿಜಯ ದಿನ; ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕೆಲವು ಪ್ರಮುಖ ಮಾಹಿತಿ ಇಲ್ಲಿವೆ

ಇಂದು ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ವಿಜಯ್‌ ದಿವಸ್‌. 1999ರ ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಹೋರಾಡಿದ ಹಾಗೂ ಮಡಿದ ಸೈನಿಕರಿಗೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಈ ದಿನವನ್ನು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧದ ಕುರಿತು ಒಂದಿಷ್ಟು ಮಾಹಿತಿ ಇಲ್ಲಿದೆ..

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಜುಲೈ 26 ಅನ್ನು ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ವಿಜಯ್‌ ದಿವಸ್‌ ಎಂದು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ದಿನ 1999ರ ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಹೋರಾಡಿದ ಹಾಗೂ ಮಡಿದ ಸೈನಿಕರಿಗೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂದು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ವೀರಮರಣ ಹೊಂದಿದ ಸೈನಿಕರ ತ್ಯಾಗ, ಬಲಿದಾನವನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಟ್ರೆಂಡಿಂಗ್​ ಸುದ್ದಿ

ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧವು ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ನಡುವಿನ ಗಡಿ ನಿಯಂತ್ರಣ ರೇಖೆಯಲ್ಲಿ (ಎಲ್‌ಒಸಿ) ನಡೆಯಿತು. ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ʼಟೈಗರ್‌ ಹಿಲ್‌ʼ ಅನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಸೈನಿಕರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕಿಸದೇ ಕೆಚ್ಚೆದೆಯಿಂದ ಹೋರಾಡಿದ್ದರು. ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ವಿಜಯ್‌ ದಿವಸದಂದು ಕೆಚ್ಚೆದೆಯ ಸೈನಿಕರು ಮತ್ತು ಅವರ ತ್ಯಾಗವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಈ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ 527 ಯೋಧರು ವೀರಮರಣ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸೈನಿಕರು ಮತ್ತು ಉಗ್ರರು ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಎಲ್‌ಒಸಿ ಮೂಲಕ ಒಳ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದರು. ಇದು ಭಾರತದ ಸೇನೆಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ತಕ್ಷಣ ಪ್ರತಿದಾಳಿ ಆರಂಭಿಸಿತು. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಈ ಯುದ್ಧ ಭಾರತಕ್ಕೆ ನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ, ಭಯಪಡದೆ ಆಪರೇಷನ್‌ ವಿಜಯ್‌ ಆರಂಭಿಸಿ ಗೆಲುವು ಪಡೆಯಿತು.

ಎರಡೂ ಕಡೆಗೂ ಅಪಾರ ಹಾನಿ

ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧದಿಂದಾಗಿ ಎರಡೂ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಹಾನಿಯಾಗಿತ್ತು. ಭಾರತದ ಸುಮಾರು 500 ಮಂದಿ ಸೈನಿಕರು ಪ್ರಾಣ ತೆತ್ತಿದ್ದರೆ, ಪಾಕ್‌ನ ಸುಮಾರು 700 ಮಂದಿ ಮಡಿದಿದ್ದರು. ಪಾಕ್‌ ಭಾರತದ ಯುದ್ಧ ವಿಮಾನ, ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್‌ ಅನ್ನು ಹೊಡೆದುರುಳಿಸಿತ್ತು. ಭಾರತ ಕೂಡ ದೊಡ್ಡ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಕ್‌ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದಿತ್ತು.

ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧದ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ತಿಳಿದಿರಬೇಕಾದ ಪ್ರಮುಖ ಮಾಹಿತಿ ಇಲ್ಲಿವೆ

* ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧವು 1999ರ ಮೇ ಮತ್ತು ಜುಲೈ ತಿಂಗಳ ನಡುವೆ ಭಾರತದ ಜಮ್ಮು ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರದ ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು.

* ಭಾರತದ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿರುವ ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಸೈನಿಕರು ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರಿ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳ ಒಳನುಸುಳುವಿಕೆಯ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಯುದ್ಧ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು.

* ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಕ್ರಮಿತ ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಮರಳಿ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು ʼಆಪರೇಷನ್‌ ವಿಜಯ್‌ʼ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿತ್ತು.

* ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಯುದ್ಧವು ಎತ್ತರದ ಹಿಮಚ್ಛಾದಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. 18,000 ಅಡಿ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧ ನಡೆದಿತ್ತು. ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ ಪ್ರದೇಶವು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸವಾಲಿನ ಹಾಗೂ ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಸ್ಥಳವಾಗಿತ್ತು.

* ಈ ಯುದ್ಧದಿಂದ ಎರಡೂ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಹಾನಿ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು. ಸುಮಾರು 500 ಭಾರತೀಯ ಹಾಗೂ 700 ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಸೈನಿಕರು ಪ್ರಾಣ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರು.

* ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಫಿರಂಗಿ, ವಾಯುದಳ ಹಾಗೂ ಸೈನಿಕರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ಇತ್ತು.

* ಈ ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ವಾಯುಪಡೆಯು ವೈಮಾನಿಕ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿತ್ತು. ವಾಯುದಾಳಿಗಳ ಮೂಲಕ ಶತ್ರುಪಡೆಗಳನ್ನು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸಿತ್ತು.

* ಭಾರತೀಯ ಸೇನಾ ಅಧಿಕಾರಿ ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ವಿಕ್ರಮ್ ಬಾತ್ರಾ ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರ ಶೌರ್ಯ ಮತ್ತು ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಯಕರಾದರು. "ಯೇ ದಿಲ್ ಮಾಂಗೆ ಮೋರ್" ಎಂಬ ಅವರ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ನುಡಿ ಅಪ್ರತಿಮವಾಯಿತು.

#CORRECTION | #WATCH | Ladakh: The lamps being lit at the Kargil War Memorial, Dras on the eve of the 24th Kargil Vijay Diwas. pic.twitter.com/axtWhBS5s3 — ANI (@ANI) July 25, 2023

* ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು ಟೋಲೋಲಿಂಗ್, ಟೈಗರ್ ಹಿಲ್ ಮತ್ತು ಪಾಯಿಂಟ್ 4875 ರ ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಶಿಖರಗಳನ್ನು ಪುನಃ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು.

* 1971 ರ ಭಾರತ-ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಯುದ್ಧದ ನಂತರ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಎರಡು ದೇಶಗಳು ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ನೇರ ಮಿಲಿಟರಿ ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದವು.

* ಈ ಸಂಘರ್ಷವು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯಿತು, ಈ ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ತನ್ನ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ವಿವಿಧ ದೇಶಗಳು ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದವು.

ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರ ಮೇಲೆ ಕನ್ನಡ ಪ್ರಬಂಧ | Essay On Indian Soldiers in Kannada

ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರ ಮೇಲೆ ಕನ್ನಡ ಪ್ರಬಂಧ Essay On Indian Soldiers bharathiya sainikara mele prabandha in kannada

ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರ ಮೇಲೆ ಕನ್ನಡ ಪ್ರಬಂಧ

ಈ ಲೇಖನಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ Post ನಲ್ಲಿ ನೀಡಲಾಗಿದೆ.

ಸೈನಿಕರು ದೇಶದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಆಸ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು. ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರದ ಕಾವಲುಗಾರರು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ನಾಗರಿಕರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಿಂತ ದೇಶದ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಇರಿಸುವ ಅತ್ಯಂತ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಜನರು. ಸೈನಿಕನ ಕೆಲಸವು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡಲು ಕಷ್ಟಕರವಾದ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಅವರು ಸವಾಲಿನ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸೈನಿಕರಾಗಲು ಅಸಾಧಾರಣ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರ ಜೀವನವು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿದೆ. ಅದೇನೇ ಇದ್ದರೂ, ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಕಷ್ಟಗಳ ನಡುವೆಯೂ ತಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಾರೆ.

ವಿಷಯ ವಿವರಣೆ

ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು ಭಾರತೀಯ ಸಶಸ್ತ್ರ ಪಡೆಗಳ ಭೂ-ಆಧಾರಿತ ಶಾಖೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ವಿಶ್ವದ ಎರಡನೇ ಅತಿದೊಡ್ಡ ನಿಂತಿರುವ ಸೈನ್ಯ ಮತ್ತು ಅತಿದೊಡ್ಡ ಸೈನ್ಯವಾಗಿದೆ. ಭಾರತದ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಗಳು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಕಮಾಂಡರ್ ಆಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಜನರಲ್ ಆಗಿರುವ ಸೇನಾ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು (COAS) ಇದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯ ಎರಡು ಬೆಟಾಲಿಯನ್‌ಗಳಿಗೆ “ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು” ಶಾಂತಿಪಾಲನಾ ಪದಕವನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು ರೆಜಿಮೆಂಟಲ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಆದರೆ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ಮತ್ತು ಭೌಗೋಳಿಕವಾಗಿ ಏಳು ಕಮಾಂಡ್‌ಗಳಾಗಿ ವಿಭಜಿಸಲಾಗಿದೆ, ಮೂಲ ಕ್ಷೇತ್ರ ರಚನೆಯು ಒಂದು ವಿಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಸ್ವಯಂಸೇವಕ ಪಡೆ ಮತ್ತು 81,000 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಕ್ರಿಯ ಪಡೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು 1,160,000 ಪಡೆಗಳ ಬೆಂಬಲ ಅಂಶವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.

ಬಾಹ್ಯ ಆಕ್ರಮಣ ಮತ್ತು ಬೆದರಿಕೆಗಳಿಂದ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಸಮಗ್ರತೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಅದರ ಗಡಿಯೊಳಗೆ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದೆ. ಇದು ಆಪರೇಷನ್ ಸೂರ್ಯ ಹೋಪ್‌ನಂತಹ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಪತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಾನವೀಯ ರಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ವಿನಂತಿಸಬಹುದು. ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು ನೆರೆಯ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದೊಂದಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಮತ್ತು ಚೀನಾದೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಹಲವಾರು ಶಾಂತಿಪಾಲನಾ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದೆ.

ಸೈನಿಕರ ಕರ್ತವ್ಯಗಳು

ಸೈನಿಕನು ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದರಿಂದ ದೇಶವು ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾವುದೇ ಸ್ವಾರ್ಥವಿಲ್ಲದೆ ದೇಶಕ್ಕೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದು ಸೈನಿಕನ ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಪ್ರಮುಖ ಕರ್ತವ್ಯ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತನ್ನ ಮಾತೃಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ, ಅವರು ಇನ್ನೂ ತಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಅದನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ಇದಲ್ಲದೆ, ಸೈನಿಕನು ತನ್ನ ದೇಶದ ಗೌರವವನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ಎದುರಾಳಿಗಳ ಮುಖಕ್ಕೆ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಬದಲಿಗೆ ಅವರು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾಣ ಕೊಡಬೇಕಾದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ಸಂತೋಷದಿಂದ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧರಿದ್ದಾರೆ. ಜತೆಗೆ ಸೈನಿಕರು ಕೂಡ ಸದಾ ಜಾಗೃತರಾಗಿರಬೇಕು. ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ಕರ್ತವ್ಯದಿಂದ ಹೊರಗುಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ, ಅವನು ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿರಲಿ ಅಥವಾ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿರಲಿ, ಅವನು ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಜಾಗರೂಕನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.

ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ದೇಶದ ಶಾಂತಿ ಸೌಹಾರ್ದತೆ ಕಾಪಾಡುವುದು ಸೈನಿಕನ ಕರ್ತವ್ಯ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸುರಕ್ಷಿತ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಅವನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಗಡಿ ಕಾಯುವ ಜತೆಗೆ ತುರ್ತು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಸದಾ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ದಾಳಿಯಾಗಲಿ ಅಥವಾ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಕೋಪವಾಗಲಿ ಪ್ರತಿ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಹೇಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ನಿಭಾಯಿಸಬೇಕೆಂದು ಅವರು ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತರಲು ಸ್ಥಳೀಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಅಗತ್ಯವಿದೆ.

ಸೈನಿಕರು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಸವಾಲುಗಳು

ಸೈನಿಕನಾಗುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ, ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಸವಾಲಿನ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಅವರ ಜೀವನವು ಯಾವುದೇ ಸಾಮಾನ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಕಷ್ಟಗಳು ಮತ್ತು ಸವಾಲುಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಅವರನ್ನು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ತೊಂದರೆಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರಜಾದಿನಗಳು ಸಹ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಬ್ಬ ಹರಿದಿನಗಳಲ್ಲಿಯೂ ದೇಶವನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.

ಅದೇ ರೀತಿ, ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಹೋರಾಡಲು ಸೈನಿಕರು ಕಠಿಣ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು. ಇದು ದಣಿದ ಮತ್ತು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಸವಾಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅವು ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತವೆ. ಇದನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹದಗೆಡಿಸಲು, ಅವರು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದ ಪೂರೈಕೆಯನ್ನು ಸಹ ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ, ಆಹಾರ ಪಡಿತರ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ, ಇತರ ಬಾರಿ ಯಾವುದೇ ಸಿಗ್ನಲ್ ಇಲ್ಲದೆ ದೂರದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ತರುವಾಯ, ಅವರು ಹವಾಮಾನದ ಕಠಿಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಮಾಡಬೇಕು. ಅದು ಸುಡುವ ಬಿಸಿಯಾಗಿರಲಿ ಅಥವಾ ಚಳಿಯಾಗಿರಲಿ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ಅವರು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕು. ಅಂತೆಯೇ, ಅವರು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರಿಸುವ ಸಾಕಷ್ಟು ಬುಲೆಟ್ ಪ್ರೂಫ್ ಉಪಕರಣಗಳನ್ನು ಸಹ ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ, ನಮ್ಮ ಸೈನಿಕರು ತಮ್ಮ ದೇಶವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಎಂತಹ ಸವಾಲಿನ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ನೋಡುತ್ತೇವೆ.

ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆ ವಿಶ್ವದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಪಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಇದು ಯಾವುದೇ ಬಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಬೆದರಿಕೆಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಆತ್ಮ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಇದು ಸುಸಮಯವಾಗಿದೆ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ಸೈನಿಕರಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಗೌರವವನ್ನು ನೀಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಬೇಕು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ಮಾತೃಭೂಮಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದ ಸಮಯ ಬರಬಹುದು. ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯಂತಹ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಇತ್ಯರ್ಥಕ್ಕೆ ಹೊಂದಲು ನಾವು ಅದೃಷ್ಟವಂತರು, ಅದು ಇಲ್ಲದೆ ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಭಾರತಕ್ಕೆ ಜಯವಾಗಲಿ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ… ಜೈ ಹಿಂದ್.

ಭಾರತೀಯ ಸೈನ್ಯದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ಯಾರು ಆಗಿರುತ್ತಾರೆ ?

ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಯವರು ಭಾರತೀಯ ಸೈನ್ಯದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ಆಗಿರುತ್ತಾರೆ.

ಸೈನಿಕರ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿ ?

ಇತರೆ ವಿಷಯಗಳು :

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂವಿಧಾನ ದಿನ ದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ದಿನಾಚರಣೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ

Leave a Comment Cancel reply

You must be logged in to post a comment.

Switch to the dark mode that's kinder on your eyes at night time.

Switch to the light mode that's kinder on your eyes at day time.

ಸೈನಿಕರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ | Essay on Soldiers in Kannada

ಸೈನಿಕರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ, Essay on Soldiers in Kannada Essay on Army in Kannada Soldiers Essay in kannada Sainikara Bagge Prabandha in Kannada

Essay on Soldiers in Kannada

ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಸೈನಿಕರು ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಹೆಮ್ಮೆ, ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇಂತಹ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸೈನಿಕರ ಬಗ್ಗೆ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಪ್ರಬಂಧದಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಸೈನಿಕರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೇಶದ ಸೈನಿಕರು ಆ ದೇಶದ ಹೆಮ್ಮೆ. ಗಡಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದು ದೇಶವನ್ನು ಕಾಪಾಡುವ ಇವರು ದೇಶದ ರಕ್ಷಕರು. ಅವರಲ್ಲಿ ದೇಶಪ್ರೇಮ ತುಂಬಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಾತೃಭೂಮಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ. ದೇಶ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಸೈನಿಕರು ಪ್ರಾಣ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ದೇಶ ಮತ್ತು ದೇಶವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಸೈನಿಕರು ಮರುಭೂಮಿಯ ಬಿಸಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಪರ್ವತಗಳ ಚಳಿಯನ್ನು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ಕೆಟ್ಟ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾರೆ.

ವಿಷಯ ವಿವರಣೆ :

ಎಲ್ಲಾ ಧರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ  ದೊಡ್ಡ ಧರ್ಮವೆಂದರೆ  ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ತ್ಯಾಗದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಧರ್ಮವೆಂದರೆ ಆತ್ಮತ್ಯಾಗ. ಸೈನಿಕನ ಜೀವನ ದೇಶಕ್ಕೆ ಮುಡಿಪಾಗಿದೆ. ಸೈನಿಕರೇ, ಈ ಸಮರ್ಪಣೆಯಿಂದಾಗಿ ನಾವು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರುತ್ತೇವೆ. ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸೇನೆ ಮತ್ತು ಸೈನಿಕರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗೌರವ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಜನರ ಸೈನಿಕನಾಗಿರುವುದು ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸಂಗತಿ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾಣ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದರೂ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಗಡಿಯೊಳಗೆ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಬರಲು ಬಿಡದೆ ಹಗಲಿರುಳು ಗಡಿಯಲ್ಲೇ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಧೀರ ಯೋಧನೇ ಯೋಧ.

ಸೈನಿಕರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ತಾಯ್ನಾಡು ಸರ್ವಶ್ರೇಷ್ಠ. ತಾಯ್ನಾಡಿಗಾಗಿ ಬದುಕಿ ಮತ್ತು ಮಾತೃಭೂಮಿಗಾಗಿ ಪ್ರಾಣ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಿನಲ್ಲೂ ನಾವು ದೇಶ ಸೇವೆ, ದೇಶ ಸೇವೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಅವರನ್ನು ದೇಶದ ಗಡಿಯೊಳಗಿನ ಬಾಹ್ಯ ಭದ್ರತೆಯಲ್ಲಿ ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಸಮಯ ಬಂದಾಗ, ಅವರು ದೇಶದ ಆಂತರಿಕ ಭದ್ರತೆಗಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾರೆ. ಸೈನಿಕನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ವೈಯಕ್ತಿಕವಲ್ಲ. ಏನು ಮಾಡಬೇಕೋ ಅದು ಮಾತೃಭೂಮಿಗಾಗಿ ಮಾತ್ರ.

ಸೈನಿಕನ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ

ಒಬ್ಬ ಸೈನಿಕನು ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಕಾವಲುಗಾರನಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ, ಆಗ ಮಾತ್ರ ನಾವು ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ಮಲಗಬಹುದು. ಸೈನಿಕನಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಶತ್ರುಗಳು ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಮುಂದೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಲು ಸಹ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಸೈನಿಕನಿಂದಾಗಿಯೇ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ, ಭದ್ರತೆ ಕಾಪಾಡಿ ದೇಶ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಥದಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ.

ನಾವು ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ಬದುಕಲು ಸೈನಿಕರ ಶೌರ್ಯ ಮತ್ತು ಧೈರ್ಯವೇ ಕಾರಣ. ತನ್ನ ಮಾತೃಭೂಮಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಅವನು ತನ್ನ ಜೀವನದ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದವರೆಗೂ ಹೋರಾಡುತ್ತಾನೆ. ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದೇಶದ ತುರ್ತು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ರಾಜ್ಯ, ಭಾಷೆಗೆ ಸ್ಥಾನವಿಲ್ಲ. ಅವರಿಗೆ ದೇಶ ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲು.

ತುರ್ತು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ದೇಶದ ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು ಇದರೊಂದಿಗೆ ಸೈನಿಕನ ಪ್ರಮುಖ ಕರ್ತವ್ಯವಾಗಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರು ಸದಾ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿದ್ದು, ಒಳನುಗ್ಗುವವರ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಚಲನವಲನದ ಮೇಲೆ ನಿಗಾ ಇಡುವ ಮೂಲಕ ದೇಶ ಸೇವೆ ಮತ್ತು ದೇಶಭಕ್ತಿಯ ಪರಿಚಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಸೈನಿಕನ ಸವಾಲುಗಳು

ಸೈನಿಕನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಸವಾಲುಗಳಿವೆ. ದೇಶ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಅವರು ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಿಂದ ದೂರವಿರುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹಬ್ಬ ಹರಿದಿನಗಳಲ್ಲಾಗಲಿ ಕುಟುಂಬದ ಯಾವುದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ರಜೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಯುದ್ಧವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಅವರು ಕಠಿಣ ತರಬೇತಿಯ ಮೂಲಕ ಹೋಗಬೇಕು.

ಅವರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಡುಗಳು, ಪರ್ವತಗಳು ಮತ್ತು ಅಂತಹ ಅಪರೂಪದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಸರಬರಾಜು ಮತ್ತು ಮೂಲಭೂತ ಸೌಕರ್ಯಗಳ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ಹವಾಮಾನ ವೈಪರೀತ್ಯ ಅವರಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲಾಗಿದೆ. ಅತಿವೃಷ್ಟಿ, ವಿಪರೀತ ಚಳಿ, ಸುಡು ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕಿ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ನಿರಂತರ ಯುದ್ಧಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಸೈನಿಕನಿಗೆ ಯುದ್ಧದ ವಸ್ತುವೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.

ಸೈನಿಕನ ಜೀವನ

ಸೈನಿಕನ ಬದುಕು ನಿಜಕ್ಕೂ ಮುಳ್ಳಿನ ಹಾಸಿಗೆ. ಅವರ ಜೀವನವು ನಿಸ್ವಾರ್ಥತೆ ಮತ್ತು ತ್ಯಾಗವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ಸೈನಿಕನು ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ಶಿಸ್ತನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬೇಕು. ಅವನು ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಠಿಣ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅದು ಬಿಸಿಯಾದ ಮರುಭೂಮಿಯಾಗಿರಲಿ ಅಥವಾ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಯ ಪರ್ವತವೇ ಆಗಿರಲಿ, ದೇಶವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುವುದಿಲ್ಲ.

ಸೈನಿಕನಾಗುವ ಮೊದಲು, ಅವರು ಸಾಕಷ್ಟು ಕಠಿಣ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು. ಕಠಿಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಬದುಕಲು ಅವರಿಗೆ ಕಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು, ಸೈನಿಕನು ಆಹಾರ, ನಿದ್ರೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಬೇಕು. ದೇಶವನ್ನು ಆಂತರಿಕ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯ ಶತ್ರುಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುವುದು ಮತ್ತು ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡುವುದು ಸೈನಿಕನ ಜೀವನದ ಏಕೈಕ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದೆ.

ಒಬ್ಬ ಸೈನಿಕನಿಂದ ನಾವು ಶಿಸ್ತು, ದೇಶಭಕ್ತಿ, ತ್ಯಾಗ ಮತ್ತು ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆಯಂತಹ ಗುಣಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆ. ದೇಶದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಸೈನಿಕನಿಗೆ ನಾವು ಗೌರವವನ್ನು ನೀಡಬೇಕು ಏಕೆಂದರೆ ಅವರ ರಕ್ತದಿಂದ ದೇಶದ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಬರೆಯುವ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಸೈನಿಕರು ತಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದಾಗ ದೇಶವು ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಸೈನಿಕನ ಪಾತ್ರವು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಮತ್ತು ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿದೆ.

ಶಿಸ್ತು, ದೇಶಪ್ರೇಮ, ತ್ಯಾಗ, ಪ್ರತಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ನಮ್ಮ ದೇಶವನ್ನು ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು, ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆ ಇತ್ಯಾದಿ. ಈ ಅಭ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ನಾವು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಮತ್ತು ಯುವಕರು ಸೈನಿಕರಾಗಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಬೇಕು. ಸೈನಿಕರು ನಮಗಾಗಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನೇ ಪಣಕ್ಕಿಡುತ್ತಾರೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಾವು ಅವರನ್ನು ಗೌರವಿಸಬೇಕು. 

1. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ರಕ್ಷಕರು ಯಾರು ?

ಸೈನಿಕರು ನಮ್ಮ ದೇಶದ ರಕ್ಷಕರು.

2. ಸೈನಿಕನ 2 ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ತಿಳಿಸಿ.

ಸೈನಿಕನಿಂದಾಗಿಯೇ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ, ಭದ್ರತೆ ಕಾಪಾಡಿ ದೇಶ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಥದಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದೇಶದ ತುರ್ತು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ. 

3. ಸೈನಿಕನ ಜೀವನ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ?

ಅವನು ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಠಿಣ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.  ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು, ಸೈನಿಕನು ಆಹಾರ, ನಿದ್ರೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಬೇಕು.

4. ಸೈನಿಕನ ಸವಾಲುಗಳು ಯಾವುವು ?

ದೇಶ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಅವರು ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಿಂದ ದೂರವಿರುತ್ತಾರೆ.  ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹಬ್ಬ ಹರಿದಿನಗಳಲ್ಲಾಗಲಿ ಕುಟುಂಬದ ಯಾವುದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ರಜೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಯುದ್ಧವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಅವರು ಕಠಿಣ ತರಬೇತಿಯ ಮೂಲಕ ಹೋಗಬೇಕು.

ಇತರೆ ವಿಷಯಗಳು :

ಗ್ರಂಥಾಲಯದ ಮಹತ್ವ ಪ್ರಬಂಧ

ಪುಸ್ತಕಗಳ ಮಹತ್ವ ಪ್ರಬಂಧ

ನಿರುದ್ಯೋಗ ಪ್ರಬಂಧ 

ಭಾರತ ಸಂವಿಧಾನದ ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಕರ್ತವ್ಯಗಳು ಪ್ರಬಂಧ

What do you think?

Written by Salahe24

Leave a reply cancel reply.

You must be logged in to post a comment.

GIPHY App Key not set. Please check settings

ಗಾಜಿನ ಬಳೆ ತಯಾರಿಸುವ ಬ್ಯುಸಿನೆಸ್‌ | Glass Bangles Making Business

ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ ಹಿರಿಮೆ ಪ್ರಬಂಧ | Kannada Nadina Hireme Prabandha in Kannada

© 2024 by bring the pixel. Remember to change this

Username or Email Address

Remember Me

Forgot password?

Enter your account data and we will send you a link to reset your password.

Your password reset link appears to be invalid or expired.

Privacy policy.

To use social login you have to agree with the storage and handling of your data by this website. %privacy_policy%

Add to Collection

Public collection title

Private collection title

No Collections

Here you'll find all collections you've created before.

• information

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ | Freedom Fighters Essay in Kannada

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ Freedom Fighters Essay swatantra horatagararu bagge prabandha in kannada

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ

ಈ ಲೇಖನಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ post ನಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದೇನೆ.

ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ಹೋರಾಟವನ್ನು ಸಂಘಟಿಸುವಲ್ಲಿ ಮುಂದಾಳತ್ವ ವಹಿಸಿದ ಅನೇಕ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಈ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಯಿತು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರು ತಮ್ಮ ದೇಶದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ನಿಸ್ವಾರ್ಥವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದ ಜನರು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೇಶವೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಪಾಲು ಹೊಂದಿದೆ . ಜನರು ಅವರನ್ನು ದೇಶಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ದೇಶ ಪ್ರೇಮದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರನ್ನು ದೇಶಭಕ್ತ ಮಹಾತ್ಮ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ವಿಷಯ ವಿವರಣೆ

೧೯೪೭ ರ ಆಗಸ್ಡ್‌ ೧೫ ರಂದು ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿತು ಎಂದು ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗು ತಿಳಿದಿದೆ. ಮತ್ತು. ನಮ್ಮ ದೇಶವನ್ನು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಾಗಿಸಲು ಮಹಾನ್‌ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ತ್ಯಾಗಮಾಡಿದರು. ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಿಂದಾಗಿ ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವು ದೊರಕಿತು. ಈ ಮಹಾನ್‌ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಬಾರದು. ಅವರ ಆದರ್ಶಗಳಿಗೆ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿರಬೇಕು. ಇಂದು ನಮ್ಮ ಭಾರತ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿದೆ.

ಪ್ರಮುಖ ಸ್ವಾತಂತ್ರ ಹೋರಾಟಗಾರರು

ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧೀಜಿ :

ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2, 1869 ರಂದು ಜನಿಸಿದ ಮೋಹನ್ ದಾಸ್ ಕರಮಚಂದ್ ಗಾಂಧಿ ಅವರು ಭಾರತಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನೇ ಅರ್ಪಿಸಿದ್ದರು. ಇವರನ್ನ ರಾಷ್ಟ್ರಪಿತ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಭಾರತವನ್ನು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆ ಇವರು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಅನೇಕ ಇತರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಅಭಿಯಾನಗಳು ಮತ್ತು ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಚಳುವಳಿಗಳಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಅಹಿಂಸೆಯ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿ ಇವರಿಗೆ ಸಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಅಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷರೊಂದಿಗೆ ಸಹಕರಿಸಿ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಇವರ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಹಾಗೆ ಇವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಅಸಹಕಾರ ಚಳವಳಿ, ದಂಡಿ ಮೆರವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ಭಾರತ ಬಿಟ್ಟು ತೊಲಗಿ ಅಭಿಯಾನವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಲಾಯಿತು. ಅವರು 1948 ರ ಜನವರಿ 30 ರಂದು ನಾಥುರಾಮ್ ಗೋಡ್ಸೆಯವರಿಂದ ಹತ್ಯೆಗೀಡಾದರು.

ಭಗತ್‌ ಸಿಂಗ್‌ :

ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ರವರು 28 ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 1907 ರಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಬಂಗಾದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ತಂದೆಯ ಹೆಸರು ಸರ್ದಾರ್ ಕಿಶನ್ ಸಿಂಗ್ ಸಂಧು ಮತ್ತು ತಾಯಿಯ ಹೆಸರು ವಿದ್ಯಾವತಿ ಕೌರ್. ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಜಿ ಒಬ್ಬ ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದವರು. ಇವರ ಅಜ್ಜಿ ಇವರಿಗೆ ಭಗನ್ವಾಲಾ ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟರು, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರ ಅಜ್ಜಿ ಈ ಮಗು ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟಶಾಲಿ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಇವರು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಿಜವಾದ ದೇಶಭಕ್ತ. ಅವರು ದೇಶದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದರು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಈ ಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಸಹ ಅರ್ಪಿಸಿದರು್. ಸಾವಿನಲ್ಲೂ ಸಾರ್ಥಕತೆಯನ್ನ ಮೆರೆದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ರಾಣಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಭಾಯಿ

ಝಾನ್ಸಿಯ ರಾಣಿ 19 ನವೆಂಬರ್ 1828 ರಂದು ಭಾರತದ ವಾರಣಾಸಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಇವರ ತಂದೆಯ ಹೆಸರು ಮೋರೋಪಂತ್ ತಾಂಬೆ ಮತ್ತು ತಾಯಿಯ ಹೆಸರು ಭಾಗೀರಥಿ ಸಪ್ರೆ. ಇವರ ಗಂಡನ ಹೆಸರು ನರೇಶ್ ಮಹಾರಾಜ್ ಗಂಗಾಧರ ರಾವ್ ನೇಯ್ಲರ್ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಹೆಸರು ದಾಮೋದರ್ ರಾವ್ ಮತ್ತು ಆನಂದ್ ರಾವ್. ರಾಣಿ ಜೀ ಬಹಳ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡಳು. ರಾಣಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀಬಾಯಿ ತನ್ನ ದತ್ತುಪುತ್ರನನ್ನು ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಿದ ವೀರ ಮಹಿಳೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಸರ್ಧಾರ್‌ ವಲ್ಲಭಭಾಯಿ ಪಟೇಲ್‌ :

ವಲ್ಲಭಭಾಯಿ ಪಟೇಲ್ 1875 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 31 ರಂದು ಜನಿಸಿದರು. ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ನ ಹಿರಿಯ ನಾಯಕ, ಇವರು ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಮತ್ತು ಬಲವಾದ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಇವರದ್ದು ಅಗಾಧವಾದ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದರು. ಇವರು ಗಾಂಧಿಯವರ ಅಹಿಂಸೆಯ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ರೈತ ಚಳುವಳಿಗಳನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಿದ ಗುಜರಾತಿನ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಿ ನಾಯಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು.

ಸರೋಜಿನಿ ನಾಯ್ಡು :

ಸರೋಜಿನಿ ನಾಯ್ಡುರವರು ಇಂದಿನ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಮಾದರಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ . ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಕಾಲಿಡುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೂ ಇಲ್ಲದ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸರೋಜಿನಿ ನಾಯ್ಡು ದೇಶವನ್ನು ಸ್ವಾತಂತ್ರಗೊಳಿಸುವ ಗುರಿಯೊಂದಿಗೆ ಹಗಲಿರುಳು ಶ್ರಮಿಸಿದ್ದರು. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಸರೋಜಿನಿ ನಾಯ್ಡು ರವರು ನಂತರ INC ಯ ಮೊದಲ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದರು. ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಗವರ್ನರ್ ಹುದ್ದೆಯನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಕೆಲವೇ ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು.

ಬಾಲ ಗಂಗಾಧರ್‌ ತಿಲಕ್‌ :

ಬಾಲಗಂಗಾಧರ ತಿಲಕರು 1856 ರಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು ಇವರೊಬ್ಬ ಮಹತ್ತರವಾದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರ. ʼಸ್ವರಾಜ್ ನನ್ನ ಜನ್ಮಸಿದ್ಧ ಹಕ್ಕುʼ. ಇವರು ಹಲವಾರು ಬಂಡಾಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ನಿಯಮವನ್ನು ಧಿಕ್ಕರಿಸಲು ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು.

ಸುಖುದೇವ್‌ :

1907 ರಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಸುಖದೇವ್ ಧೈರ್ಯಶಾಲಿಯಾಗಿದರು. ಇವರು ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದ ಅತ್ಯಂತ ಮಹಾನ್‌ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು. ಇವರು ತಮ್ಮ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳಾದ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಶಿವರಾಮ್ ರಾಜಗುರುಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟವಾಗಿ ಸಹಕರಿಸಿದರು. ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಜಾನ್ ಸಾಂಡರ್ಸ್ ಹತ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಆರೋಪಿಸಲಾಯಿತು. ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ತನ್ನ 24 ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಇವರನ್ನು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಶಿವರಾಮ ರಾಜಗುರುಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾರ್ಚ್ 23, 1931 ರಂದು ಪಂಜಾಬಿನ ಹುಸೇನ್ ವಾಲಾದಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಗಲ್ಲಿಗೇರಿಸಲಾಗಿತ್ತು.

ಭಾರತವು ಸ್ವತಂತ್ರವನ್ನು ಪಡೆಯುವದು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರನ ಗುರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಇವರೆಲ್ಲರ ದೇಶಪ್ರೇಮ ಮತ್ತು ದೇಶದ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಸ್ಮರಣೀಯರು. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷವು ಕೂಡ ಯಾವಾಗಲು ಹೋರಾಟಗಾರನ್ನ ಮರೆಯಬಾರದು. ಇವರೆಲ್ಲರ ದೇಶಪೇಮವನ್ನ ಆದರ್ಶವಾಗಿ ನಾವೆಲ್ಲರು ದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಗೌರವವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹಾಗು ಇವರೆಲ್ಲರ ವಿಜಯಕ್ಕೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಗಣರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ದಿನವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇವರೆಲ್ಲರ ಹೋರಾಟ ಮತ್ತು ತ್ಯಾಗವನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದ ಮತ್ತು ಸಮೃದ್ಧ ದೇಶವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯ. ಹಾಗೆ ನಾವು ಮಹಾತ್ಮರ ಜಯಂತಿಯನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು ಅವರಿಗೆ ಗೌರವ ನೀಡಬೇಕು.

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರ ಹೆಸರನ್ನು ತಿಳಿಸಿ ?

ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧೀಜಿ , ಭಗತ್‌ ಸಿಂಗ್.

ಗಾಂಧೀಜಿಯವರು ಎಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮರಣ ಹೊಂದಿದರು ?

೧೯೪೮ ಜನವರಿ ೩೦.

ಇತರೆ ವಿಷಯಗಳು :

ಸ್ವಚ್ಛತೆ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ

ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಳಕೆ ಪ್ರಬಂಧ

Leave your vote

KannadaNotes

Leave a reply cancel reply.

You must be logged in to post a comment.

Username or Email Address

Remember Me

Forgot password?

Enter your account data and we will send you a link to reset your password.

Your password reset link appears to be invalid or expired.

Privacy policy, add to collection.

Public collection title

Private collection title

No Collections

Here you'll find all collections you've created before.

• information
• Jeevana Charithre
• Entertainment

ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ ಪ್ರಬಂಧ | India’s War of Independence Essay In Kannada

ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ ಪ್ರಬಂಧ ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ ನಡೆದ ವರ್ಷ , India’s War of Independence Essay In Kannada bharatada swatantra sangram prabandha in kannada bharatada swatantra sangram essay in kannada

1857 ರ ಭಾರತೀಯ ದಂಗೆ, ಇದನ್ನು ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಮೊದಲ ಸಂಗ್ರಾಮ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಮೇ 10, 1857 ರಂದು ಮೀರತ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಇದು ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಆಡಳಿತದ ವಿರುದ್ಧದ ಮೊದಲ ಪ್ರಮುಖ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ದಂಗೆಯಾಗಿದ್ದು, ಕಂಪನಿಯ ವಿರುದ್ಧದ ಮೊದಲ ದಂಗೆಯಲ್ಲ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ ವಿಫಲವಾದರೂ, ಇದು ಭಾರತೀಯ ಜನರ ಮೇಲೆ ಆಳವಾದ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರಿತು ಮತ್ತು ಉಪಖಂಡದ ಮೇಲಿನ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿತು.

ವಿಷಯ ಬೆಳವಣಿಗೆ :

ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಈ ದಿನದ ಈ ಆವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ, ನೀವು ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದ ಆರಂಭ ಅಥವಾ 1857 ರ ದಂಗೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಓದಬಹುದು, ಇದನ್ನು ಅನೇಕರು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದು UPSC ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಆಧುನಿಕ ಭಾರತೀಯ ಇತಿಹಾಸದ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿದೆ .

1857 ರ ಸಿಪಾಯಿ ದಂಗೆಯ ಕಾರಣಗಳು :

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕಂಪನಿಯ ನಿಯಮದ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಮಾಧಾನ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು. ದೇಶದ ಸುಮಾರು 2/3 ಭಾಗವು ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿತ್ತು ಮತ್ತು ಉಳಿದ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ರಾಜ್ಯಗಳು, ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿದ್ದರೂ, ಕೆಲವು ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿವೆ. ಲಾರ್ಡ್ ಡಾಲ್ಹೌಸಿಯ ಡಾಕ್ಟ್ರಿನ್ ಆಫ್ ಲ್ಯಾಪ್ಸ್ ಸ್ಥಳೀಯ ರಾಜ್ಯಗಳ ಅನೇಕ ಕಾನೂನುಬದ್ಧ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಗಳು ಕಂಪನಿಗೆ ತಮ್ಮ ನ್ಯಾಯಸಮ್ಮತವಾದ ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿತು. ಇದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಗ್ರಹಿಸಿದ ಮತ್ತು ನೈಜ ಅನ್ಯಾಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಭಾರತೀಯರಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಹಗೆತನವನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತು. ಅಲ್ಲದೆ, ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯು ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯದ ಹಳೆಯ ಊಳಿಗಮಾನ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಜನರನ್ನು ಅವರ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಉದ್ಯೋಗದಿಂದ ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿತು. ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯೀಕರಣದ ವೇಗದ ಬಗ್ಗೆ ಜನರು ಸಹ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿದ್ದರು, ಬ್ರಿಟಿಷರು ಸತಿ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮುಂತಾದ ವಿವಿಧ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ತಂದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಬೆಂಕಿಯ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಹೊಸ ಎನ್‌ಫೀಲ್ಡ್ ರೈಫಲ್ ಅನ್ನು ಮಿಲಿಟರಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು. ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ನಿರ್ವಹಣೆಗಾಗಿ ಕಂಪನಿಯು ತನ್ನ ಪಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಸೇನೆಯು ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರು ಅಥವಾ ಸಿಪಾಯಿಗಳು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು. ವೇತನ ಮತ್ತು ಬಡ್ತಿಯ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರ ನಡುವೆ ದೊಡ್ಡ ತಾರತಮ್ಯವಿತ್ತು. ಹೊಸ ರೈಫಲ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಹಂದಿಗಳು ಮತ್ತು ಹಸುಗಳ ಕೊಬ್ಬನ್ನು ಹೊದಿಸಿದ ಕಾರ್ಟ್ರಿಡ್ಜ್‌ಗಳಿವೆ ಎಂಬ ವದಂತಿ ಇತ್ತು. ರೈಫಲ್‌ಗಳನ್ನು ಲೋಡ್ ಮಾಡುವ ಮೊದಲು ಇವುಗಳನ್ನು ಕಚ್ಚಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಂ ಸೈನಿಕರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಸಮಾನವಾಗಿ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಯಾಗಿತ್ತು. ವದಂತಿಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಡಳಿತವು ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ.

1857 ರ ಸಿಪಾಯಿ ದಂಗೆಯ ತಕ್ಷಣದ ಕಾರಣಗಳು :

ಮಾರ್ಚ್ 29 ರಂದು, 34 ನೇ ಬಂಗಾಳ ಸ್ಥಳೀಯ ಪದಾತಿ ದಳದ (BNI) ಸಿಪಾಯಿ ಮಂಗಲ್ ಪಾಂಡೆ ತನ್ನ ಕಮಾಂಡರ್‌ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ದಂಗೆಯನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿಯ ಮೇಲೆ ಮೊದಲ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಿದನು. ಅವನು ಮತ್ತು ಸಹಚರನನ್ನು ಕೋರ್ಟ್ ಮಾರ್ಷಲ್ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಗಲ್ಲಿಗೇರಿಸಲಾಯಿತು. ರೆಜಿಮೆಂಟ್ ಅನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸಲಾಯಿತು. ಅನೇಕ ಸಿಪಾಯಿಗಳು ಪಾಂಡೆಗೆ ನೀಡಲಾದ ಶಿಕ್ಷೆಯು ಅನಗತ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಿದರು, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸ್ಥಾಪನೆಯೊಂದಿಗೆ ಕೋಪ ಮತ್ತು ಅಸಮಾಧಾನವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರು. ಮೀರತ್‌ನಲ್ಲಿ 2000ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರಿದ್ದ ದೊಡ್ಡ ಕಂಟೋನ್ಮೆಂಟ್ ಇತ್ತು. ಏಪ್ರಿಲ್ 24 ರಂದು, 3 ನೇ ಬೆಂಗಾಲ್ ಲೈಟ್ ಕ್ಯಾವಲ್ರಿಯ ಕಮಾಂಡಿಂಗ್ ಆಫೀಸರ್ ತನ್ನ ಪಡೆಗಳಿಗೆ ಡ್ರಿಲ್‌ನ ಭಾಗವಾಗಿ ರೈಫಲ್‌ಗಳನ್ನು ಮೆರವಣಿಗೆ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಲು ಆದೇಶಿಸಿದನು. 5 ಜನರನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಪುರುಷರು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು. ಮೇ 9 ರಂದು 85 ಸಿಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಕೋರ್ಟ್ ಮಾರ್ಷಲ್ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು 10 ವರ್ಷಗಳ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಲಾಯಿತು. ಎಲ್ಲಾ ಆರೋಪಿ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಸಮವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕಿತ್ತೆಸೆದು ಇಡೀ ಘಟಕದ ಮುಂದೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಸಂಕೋಲೆ ಹಾಕಲಾಯಿತು. ಮರುದಿನವೇ, ಉಳಿದ ಸೈನಿಕರು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ದಂಗೆ ಎದ್ದರು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ 85 ಒಡನಾಡಿಗಳನ್ನು ಸೆರೆಮನೆಯಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದರು. ಅವರು ಹಲವಾರು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ಕೊಂದರು. ದಂಗೆ ಮೀರತ್ ನಗರಕ್ಕೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿತು. ದಂಗೆಯ ಸೈನಿಕರು ಮೇ 11 ರಂದು ಮೊಘಲ್ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯ ಸ್ಥಾನವಾದ ದೆಹಲಿಯನ್ನು ತಲುಪಿದರು. ಅವರು ನಗರವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಮೊಘಲ್ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಬಹದ್ದೂರ್ ಷಾ ಜಫರ್ ಅವರನ್ನು ಹಿಂದೂಸ್ತಾನದ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು. ದಂಗೆಯು ಕಾನ್ಪುರ, ಲಕ್ನೋ, ಝಾನ್ಸಿ, ಗ್ವಾಲಿಯರ್ ಮತ್ತು ಬಿಹಾರ ಸೇರಿದಂತೆ ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ಅನೇಕ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಹರಡಿತು. ಅನೇಕ ಭಾರತೀಯ ರಾಜಕುಮಾರರು ಮತ್ತು ಆಡಳಿತಗಾರರು ದಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡರು. ಪ್ರಮುಖ ಹೆಸರುಗಳೆಂದರೆ ಝಾನ್ಸಿಯ ರಾಣಿ, ತಾಂತ್ಯ ಟೋಪೆ, ನಾನಾ ಸಾಹೇಬ್, ಕುನ್ವರ್ ಸಿಂಗ್, ಇತ್ಯಾದಿ. ಹೈದರಾಬಾದ್, ತಿರುವಾಂಕೂರು, ಕಾಶ್ಮೀರ, ಮೈಸೂರು ಮತ್ತು ರಜಪೂತಾನದ ಸಣ್ಣ ರಾಜ್ಯಗಳು ಸಹ ದಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರುವುದನ್ನು ತಡೆಯಿತು. ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರು, ರೈತರು, ಜಮೀನುದಾರರು, ಎಲ್ಲಾ ಜಾತಿಯ ಹಿಂದೂಗಳು, ಮುಸ್ಲಿಮರು, ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು, ಎಲ್ಲರೂ ಈ ಬಂಡಾಯದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡರು. ಬ್ರಿಟಿಷರು ದಂಗೆಯನ್ನು ನಿರ್ದಯವಾಗಿ ಹತ್ತಿಕ್ಕಿದರು, ಆದರೂ ಅದನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಗ್ರಹಿಸಲು ಅವರಿಗೆ ಸುಮಾರು 18 ತಿಂಗಳುಗಳು ಬೇಕಾಯಿತು. ಈ ದಂಗೆಯು ಭಾರತೀಯರಲ್ಲಿ ಅವರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಜಾತಿಯ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಐಕ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಂಡಿತು.

1857 ರ ದಂಗೆಯ ವೈಫಲ್ಯದ ಕಾರಣಗಳು :

ಹಲವಾರು ಅಂಶಗಳಿಂದಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನು ದೇಶದಿಂದ ಹೊರಹಾಕುವಲ್ಲಿ ದಂಗೆಯು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಸಿಪಾಯಿಗಳಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಸ್ಪಷ್ಟ ನಾಯಕನ ಕೊರತೆಯಿದೆ; ಹಲವಾರು ಇದ್ದವು. ವಿದೇಶಿಯರನ್ನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸುವ ಸುಸಂಬದ್ಧ ಯೋಜನೆಯೂ ಅವರಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೆ, ದಂಗೆಗೆ ನೆರವಾದ ಭಾರತೀಯ ಆಡಳಿತಗಾರರು ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದ ನಂತರ ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಇಡೀ ದೇಶವನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಉತ್ತರ ಭಾರತ ಮಾತ್ರ ಈ ದಂಗೆಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಯಿತು. ಬಂಗಾಳ, ಬಾಂಬೆ ಮತ್ತು ಮದ್ರಾಸ್‌ನ ಮೂರು ಪ್ರೆಸಿಡೆನ್ಸಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಲಿಲ್ಲ. ಸಿಖ್ ಸೈನಿಕರೂ ದಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲಿಲ್ಲ. ದಂಗೆಯನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿದ ನಂತರ, ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಆಳ್ವಿಕೆಯು ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಉಪಖಂಡದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಸ್ತಿಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣವು ನೇರವಾಗಿ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಕಾಯಿದೆ 1858 ಮೂಲಕ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕ್ರೌನ್ಗೆ ಹೋಯಿತು . ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಹಣಕಾಸು, ಮಿಲಿಟರಿ ಮತ್ತು ಆಡಳಿತ ನೀತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರವು ಅನೇಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿತು. ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಜ ರಾಣಿ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ತನ್ನ ‘ಭಾರತೀಯ ಪ್ರಜೆಗಳು’ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪ್ರಜೆಗಳು ಅನುಭವಿಸುವ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು.

1885 ರಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸ್ಥಾಪನೆಯೊಂದಿಗೆ, ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಟವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಯಿತು. ಅನೇಕ ಪ್ರಮುಖ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಯಕರು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ತಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರು. ಈ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು ಪ್ರಾಣ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಬೇಕಾಯಿತು. ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ 1947 ಆಗಸ್ಟ್ 15 ರಂದು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿತು.

ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ ಯಾವುದು ?

1857 ರ ಭಾರತೀಯ ದಂಗೆ, ಇದನ್ನು ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಮೊದಲ ಸಂಗ್ರಾಮ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ

ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ ಎಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯಿತು ?

ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ ಮೇ 10, 1857 ರಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯಿತು

ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ ಎಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯಿತು ?

ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ ಮೀರತ್‌ ನಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯಿತು

ಇತರೆ ವಿಷಯಗಳು :

• ರಾಷ್ಟ್ರಧ್ವಜದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ
• ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ  
• ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಭಾರತದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ

LEAVE A REPLY Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

EDITOR PICKS

Irumudi kattu sabarimalaikku lyrics in kannada | ಇರುಮುಡಿ ಕಟ್ಟು ಶಬರಿಮಲೈಕ್ಕಿ ಸಾಂಗ್‌ ಲಿರಿಕ್ಸ್‌, atma rama ananda ramana lyrics in kannada | ಆತ್ಮಾರಾಮ ಆನಂದ ರಮಣ ಸಾಂಗ್‌ ಲಿರಿಕ್ಸ್‌ ಕನ್ನಡ, ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧೀಜಿ ಪ್ರಬಂಧ ಕನ್ನಡ | mahatma gandhi essay in kannada, popular posts, popular category.

• information 267
• Prabandha 227
• Kannada Lyrics 122
• Lyrics in Kannada 57
• Jeevana Charithre 41
• Festival 36
• Kannada News 32

© KannadaNew.com

• Privacy Policy
• Terms and Conditions
• Dmca Policy
• SSLC Result 2024 Karnataka

Call us @ 08069405205

Search Here

• An Introduction to the CSE Exam
• Personality Test
• Annual Calendar by UPSC-2024
• Common Myths about the Exam
• About Insights IAS
• Our Mission, Vision & Values
• Director's Desk
• Meet Our Team
• Our Branches
• Careers at Insights IAS
• Daily Current Affairs+PIB Summary
• Insights into Editorials
• Insta Revision Modules for Prelims
• Current Affairs Quiz
• Static Quiz
• Current Affairs RTM
• Insta-DART(CSAT)
• Insta 75 Days Revision Tests for Prelims 2024
• Secure (Mains Answer writing)
• Secure Synopsis
• Ethics Case Studies
• Insta Ethics
• Weekly Essay Challenge
• Insta Revision Modules-Mains
• Insta 75 Days Revision Tests for Mains
• Secure (Archive)
• Anthropology
• Law Optional
• Kannada Literature
• Public Administration
• English Literature
• Medical Science
• Mathematics
• Commerce & Accountancy
• Monthly Magazine: CURRENT AFFAIRS 30
• Content for Mains Enrichment (CME)
• InstaMaps: Important Places in News
• Weekly CA Magazine
• The PRIME Magazine
• Insta Revision Modules-Prelims
• Insta-DART(CSAT) Quiz
• Insta 75 days Revision Tests for Prelims 2022
• Insights SECURE(Mains Answer Writing)
• Interview Transcripts
• Previous Years' Question Papers-Prelims
• Answer Keys for Prelims PYQs
• Solve Prelims PYQs
• Previous Years' Question Papers-Mains
• UPSC CSE Syllabus
• Toppers from Insights IAS
• Testimonials
• Felicitation
• UPSC Results
• Indian Heritage & Culture
• Ancient Indian History
• Medieval Indian History
• Modern Indian History
• World History
• World Geography
• Indian Geography
• Indian Society
• Social Justice
• International Relations
• Agriculture
• Environment & Ecology
• Disaster Management
• Science & Technology
• Security Issues
• Ethics, Integrity and Aptitude

• Indian Heritage & Culture
• Enivornment & Ecology

Insights Weekly Essay Challenges 2020 – Week 13: “War is the ultimate Price we pay for lasting Peace”

Insights weekly essay challenges 2020 – week 13.

22  December 2019

Write an essay on the following topic in not more than 1000-1200 words:

“War is the ultimate Price we pay for lasting Peace”

• Our Mission, Vision & Values
• Director’s Desk
• Commerce & Accountancy
• Previous Years’ Question Papers-Prelims
• Previous Years’ Question Papers-Mains
• Environment & Ecology
• Science & Technology

M. Laxmikanth 7th Edition Indian Polity Download Free Pdf 100%

Corruption ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಭಾರತ ಪ್ರಬಂಧ | Empowering the Fight Against Corruption: A Beacon of Hope Essay 2023

Table of Contents

Corruption Essay | ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಪ್ರಬಂಧ

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಕ್ಕೂ ಮತ್ತು ಭಾರತಕ್ಕೂ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧವಿದೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಸಾಯುವತನಕ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ, ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ದೇಶದ ಬಹುಪಾಲು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ದಿವಾಳಿ ಏಳಲು ಮೂಲಕಾರಣ ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಶಾಸಕಾಂಗ, ಕಾರಾಂಗ, ನ್ಯಾಯಾಂಗ, ಪತ್ರಿಕೆ, ಉದ್ಯಮ ಹಾಗೂ ದೇಶದಲ್ಲಿರುವ ಬಹುಪಾಲು ಎಲ್ಲ ಅಂಗಗಳು ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಿಂದ ನಲುಗುತ್ತಿವೆ. ಎಲ್ಲರ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ ಅಕ್ರಮವಾಗಿ ಹಣಗಳಿಸುವುದು. ಇದು ನಮ್ಮ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವಕ್ಕೆ ಅಂಟಿದ ದೊಡ್ಡ ರೋಗವಾಗಿದೆ. ಬೋಫೋರ್ ಹಗರಣ, ಮೇವು ಹಗರಣ, ಕೋಲ್‌ಗೇಟ್ ಹಗರಣ, 2ಜಿ ಸ್ಪೆಕ್ಷಮ್ ಹಗರಣ, ಆದರ್ಶ ಹೌಸಿಂಗ್ ಸೊಸೈಟಿ, ವ್ಯಾಪಂ ಹಗರಣ, ಭೂಹಗರಣ, ಐಪಿಎಲ್ ಹಗರಣ, ಕಾಮನ್‌ವೆಲ್ತ್ ಹಗರಣ, ಮುಂತಾದವುಗಳಲ್ಲಿ ಇಡೀ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೇಳಲರಿಯದಷ್ಟು ಅಕ್ರಮ ಎಸಗಿದೆ.

ವಿಶಾಲ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಹಣದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಲಂಚನವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಎಂಬ ಪದ ಇಂದು ಖಾಸಗಿಗೂ ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಖಾಸಗಿ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ದುರುಪಯೋಗ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಅಕ್ರಮ ಎಸಗುವುದನ್ನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಎನ್ನುವರು. ಲಂಚ, ಕಾಣಿಕೆ, ಬಹುಮಾನ, ಸ್ವಜನಪಕ್ಷಪಾತ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಣ ಹಾಗೂ ಅಧಿಕಾರ ದುರುಪಯೋಗ, ಆಸ್ತಿಯ ದುರುಪಯೋಗ, ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡುವುದು, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸೇವಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯನ್ನು ಖಾಸಗಿ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಭಾರತೀಯ ದಂಡ ಸಂಹಿತೆಯ ಪ್ರಕಾರ 161ನೇ ಸೆಕ್ಷನ್ ಹೇಳುವಂತೆ ಓರ್ವ ಸರ್ಕಾರಿ ನೌಕರನು ತನ್ನ ಅಧಿಕೃತ ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಕಾನೂನುಬದ್ದ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಇತರೆ ಲಾಭ ಪಡೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ’ ಎಂದಾಗುತ್ತದೆ.

ಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಪೆರೊ ಇಂಟರ್ ನ್ಯಾಶನಲ್ ಪ್ರಕಾರ ‘ಯಾವುದೇ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಕಾನೂನುಬದ್ಧ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಬದ್ಧ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಮುರಿಯುವುದು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ’ವಾಗಿದೆ.

ಖ್ಯಾತ ತಜ್ಞ ಆಂಡ್ರಿಸ್ಕಿ ಹೇಳುವಂತೆ ಔಪಚಾರಿಕ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಕಾನೂನನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸಿ, ಅಕ್ರಮ ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಅಧಿಕಾರ ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ.’

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಪ್ರಮುಖ ತೊಂದರೆಗಳು/ Major Difficulties of Corruption

ಯಾವ ದೇಶದ ಆಡಳಿತ, ಸರ್ಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ನುಸುಳತದೆಯನ್ನು ಆದೇಶದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದೊಂದಿಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪಡೆದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಈಗಾಗಲೇ ಶ್ರೀಮಂತ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಪಟ್ಟಿ ಸೇರಿವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಆ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಜನರಲ್ಲಿ ಇರುವ ರಾಷ್ಟ್ರ ಪ್ರೇಮ. ಆದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಆಡಂಬರದ, ಸ್ವಾರ್ಥದ, ಮತದ, ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕ ದೇಶ ಪ್ರೇಮ ಈ ಜನರಿಗೆ ಇಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ಬೇರೂರಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದೆ. ಇದು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಅತೀ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲಾಗಿದ್ದು, ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಷತೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ದೇಶದ ಅನಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಇದು ಪೂರಕವಾಗಿದೆ.

1) ದೇಶದ ಸರ್ವತೋಮಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಅಡ್ಡಗಾಲು: Corruption

ಭಾರತ ದೇಶದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅವನತಿಗೆ ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವೇ ಅಡ್ಡಗಾಲು ಶಾಸಕಾಂಗ, ಕಾರಾಂಗ, ನ್ಯಾಯಾಂಗಗಳು ಭ್ರಷ್ಟಗೊಂಡಿದ್ದು ರಸ್ತೆ, ಹಾಕಿದೆ. ನೀರು, ಸಾರಿಗೆ, ಶಿಕ್ಷಣ, ವಿದ್ಯುತ್, ಆಡಳಿತ, ಕ್ರೀಡೆ, ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಮುಂತಾದ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲಿಯೂ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮವಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ 1947ರಿಂದ ನೆಹರೂರವರ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಇಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಈ ದೇಶ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಪಥದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾ ಆಯಾಮಗಳು ಭಾರತ ಸೋಲಲು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣ ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption. ಅದರಲ್ಲೂ ಈ ರಾಜಕೀಯ ರಂಗವಂತೂ ಉತ್ತಮರು, ಗಾಂದೀವಾದಿಗಳು ಅವರ ಬಳಿ ನಿಲ್ಲುವುದೋ ಸಾಹಸ ಕಾರವಾಗಿದೆ. ಲಾಲ್ ಬಹದ್ದೂರ್ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವರ ತರದ ಮೌಲ್ಯಯುತ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಇಂದು ಇಲ್ಲ.

2) ಸರ್ಕಾರದ ಆಡಳಿತ ಯಂತ್ರ ಕುಸಿತ: Corruption

ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಕೆಲವು ಅಧಿಕಾರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಮೀಲಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಆರೋಪಗಳು ಕೇಳಿಬಂದಿದ್ದು ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಹಾಗೂ ನಿರ್ದೇಶಿಸುವ ನೈತಿಕತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ, ಡಿನೋಟಿಫಿಕೇಶನ್ ಮಾಡಿದ ನೂರಾರು ಜನರು ಇಂದು ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಸರ್ಕಾರವೇ ಭ್ರಷ್ಟಗೊಂಡಿದೆ. ಕೆಪಿಎಸ್‌ಸಿ ಸೇರಿದಂತೆ ನೂರಾರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಬಾಳು ರೂಪಿಸಬೇಕಾದ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸೌಧಗಳೇ ಭ್ರಷ್ಟಗೊಂಡಿರುವುದರಿಂದ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ನೈತಿಕತೆ ಹುಡುಕುವುದು. ಮೂರ್ಖತನವಾಗುತ್ತದೆ. ಸರ್ಕಾರದ ಮುಖ್ಯ ಕಾವ್ಯದರ್ಶಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಸಚಿವರು ಕ್ರಿಮಿನಲ್‌ ಆರೋಪ ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

3) ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಣದ ಅಪವ್ಯಯ:

ಭಾರತೀಯ ಸಂವಿಧಾನದ ಸಂಸ್ಥೆ ಸಿಎಜಿ ವರದಿ ಮಾಡಿರುವಂತೆ ಮೊದಲು ಬಂದವರಿಗೆ ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆ ಅನ್ವಯ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕಾದ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಕೋಟಿ ರೂ.ವನ್ನು ವಂಚಿಸಿರುವ ಆರೋಪದ ದಾಖಲೆಗಳು ಸಹ ಇವೆ. ಹೀಗೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಹಣವನ್ನು ‘ಅನಾವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಖರ್ಚು ಮಾಡುವುದು ಕೂಡ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಒಂದು ರೂಪವಾಗಿದೆ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಬರುವ ತೆರಿಗೆಗಳಲ್ಲೂ ಕಳ್ಳತನ ನಡೆದಿರುವುದು ದುರ್ದೈವ. ತೆರಿಗೆಯ ಹಣದ ಲೋಪಗಳು

4) ಕೌಶಲ್ಯ, ಸೃಜನಶೀಲತೆ, ಗುಣಮಟ್ಟ ನಾಶ:

ಒಂದು ದೇಶದ ಮಾನವ ಸಂಪತ್ತು ಕೇವಲ ಅಕ್ರಮ ಹಣದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಅಳೆಯುವುದಾದರೆ ಆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕೌಶಲ್ಯ, ಸೃಜನಶೀಲತೆ, ಗುಣಮಟ್ಟ ನಾಶವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಸ್ವಜನಪಕ್ಷಪಾತ, ಸ್ವಾರ್ಥ, ಕೌಶಲ್ಯಯುತನಾದವನಿಗೆ ಅವಕಾಶವೇ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಂತಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಲಯದ ಎಷ್ಟು ಹುದ್ದೆಗಳು ಇಂದು ಮಾರಾಟವಾಗುತ್ತಿವೆ.

ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಇಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ, ಕ್ರೀಡೆಗೆ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲ. ನೂರಾಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಕೋಟಿ ಜನರಿರುವ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಒಲಂಪಿಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಎರಡು ಪದಕವೆಂದರೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿಯ ಜನರ ಸ್ವಾರ್ಥ, ಅಸೂಯೆ, ರಾಜಕೀಯ,

5) ರಾಜಕೀಯ ಅರಾಜಕತೆ:

ಒಂದು ಪಕ್ಷದ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಶಾಸಕಾಂಗದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಸ ಮತ ಯಾಚನೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಎಂಎಲ್‌ಎ, ಎಂಪಿಗಳಿಗೆ ಹಣ ನೀಡಿ ತಮ್ಮ ಪಕ್ಷದ ಪರ ಮತ ನೀಡುವಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಕಳಪೆ ಮಟ್ಟದ ರಾಜಕಾರಣವಾಗಿದ್ದು ಇದನ್ನು ಕುದುರೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾವ ರಾಜ್ಯದ ರಾಜ್ಯಕಾರಣವು ಇದರಿಂದ ಹೊರತಾಗಿಲ್ಲ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ರಾಜಕಾರಣವು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಆಪರೇಷನ್‌ ಕಮಲ ಇದು ಬಹು ಮುಖ್ಯ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ.

6) ಜನಸಾಮಾನ್ಯನ ಶೋಷಣೆ:

ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ಬಿಸಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಕೆಳವರ್ಗದ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರನ್ನು ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಸಾಯುವ ತನಕ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವಿದೆ/Corruption. ಆಸ್ಪತ್ರೆ, ಶಾಲೆ ದಾಖಲಾತಿ, ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯಿತಿ ಸೌಲಭ್ಯ ಪಡೆಯಲು, ಪಿಂಚಣಿ ಪಡೆಯಲು, ಸಿಲಿಂಡರ್ ಪಡೆಯಲು, ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣ ಪ್ರಮಾಣ ಪತ್ರ ಪಡೆಯಲು ಹಾಗೂ ಸರ್ಕಾರದ ಯಾವುದೇ ಸೇವೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಇಂದು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ಅತೀ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಡವರ ಶೋಷಣೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ. ಮಾನವೀಯತೆ ಇಲ್ಲದೆ ಇಲ್ಲದವರನ್ನು ಶೋಷಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

7) ಶ್ರೀಮಂತರು ಶ್ರೀಮಂತರಾಗುತ್ತಾರೆ, ಬಡವರು ಬಡವರೆ:

ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಣವಿದ್ದವನಿಗೆ ಅಧಿಕಾರ ಬರುತ್ತದೆ. ಅಧಿಕಾರವಿದ್ದವನಿಗೆ ಹಣ ಬರುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕಸ ಹೊಡೆಯುವವನಿಂದ ಹಿಡಿದು ದೇಶದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸ್ಥಾನದವರೆಗೆ ಏರಲು ಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಹಣ ಮಾತ್ರ. ಆರೋಗ್ಯ, ಶಿಕ್ಷಣ, ಉತ್ತಮ ಜೀವನ ಮಟ್ಟ, ಕೌಶಲ್ಯ, ಪ್ರಕರ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಮುಂತಾದವುಗಳೆಲ್ಲವು ನಗಣ್ಯವಾಗಿ ಕೇವಲ ಕುರುಡು ಕಾಂಚಣಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತದೆ.

8) ವಿಶ್ವ ಆರ್ಥಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ದೇಶಕ್ಕೆ ಕಪ್ಪು ಚುಕ್ಕೆ:

1991ರ ನೂತನ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ನಂತರ ವಿಶ್ವದ ಪ್ರಮುಖ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ವ್ಯಾಪಾರ ವಹಿವಾಟು ಭಾರತದೊಂದಿಗೆ ಇದೆ. ಯುಎಸ್‌ಎ, ಯುಕೆ, ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಯೂನಿಯನ್ ಮುಂತಾದ ದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕ ಸಂಬಂಧವಿದ್ದು ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ಅವರೊಂದಿಗೂ ಇದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬಹಿರಂಗಗೊಂಡಿರುವ ಆಗಸ್ಪವೆಸ್ಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ಡೀಲ್‌ನಲ್ಲಿ ದೇಶದ ರಕ್ಷಣಾ ಇಲಾಖೆ ಇಟಲಿಯ ಡಬ್ಲ್ಯೂವಿವಿಐಪಿ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಖರೀದಿ ಹಗರಣದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದೆ. ಒಟ್ಟಾವಿಯೋಕ್ವಟ್ರೋಚಿ ಹೇಳಿದಂತೆ ಬೋಫೋರ್ ಹಗರಣದಲ್ಲಿ ದೇಶದ ಮಾನ ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಹರಾಜಾಯಿತು. ಇನ್ನು ಐಪಿಎಲ್ ಹಗರಣಗಳದೂ ಇದೇ ಕಥೆ.

9) ಆರ್ಥಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ತಡೆಗೋಲು:

ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಸ್ವಚ್ಛ ಆಡಳಿತ ಅತೀ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ಉತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿ ದೇಶವನ್ನು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆಸಲು ದೇಶದ ಆಡಳಿತ ಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ರಸ್ತೆ ರಿಪೇರಿ, ನೀರಾವರಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ, ಅಣೆಕಟ್ಟುಗಳ ನಿರ್ಮಾಣ, ಕೃಷಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ, ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳ ಸ್ಥಾಪನೆ ಮುಂತಾದವುಗಳಿಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುವ ಹಣದ ಬಹುಭಾಗವನ್ನು ಭ್ರಷ್ಟ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಕೊಳ್ಳೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಆರ್ಥಿಕ ಅಭಿವೃದದಿಗೆ ಹಿನ್ನಡೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.

10) ಕಪ್ಪುಹಣ ಹೆಚ್ಚಾಗಲು ಸಹಕಾರಿ:

ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಪ್ಪು ಹಣ ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ಒಂದಾಗಿದ್ದು, ಇದಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption, ಒಂದೇ ಬಾರಿ ಬಂದ ಅಪಾರ ಪ್ರಮಾಣದ ಹಣವನ್ನು ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗದಂತೆ ಪಡೆದು ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ವಂಚಿಸಿ ಕಪ್ಪು ಹಣ ಶೇಖರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇಂದು ಅತಿಯಾದ ಹಣದುಬ್ಬರವಾಗಲು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವೇ ಈ ಕಪ್ಪು ಹಣ. ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ ದಂದೇಕೋರರು, ಭ್ರಷ್ಟ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ವಂಚಿಸಿ ಪನಾಮ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಂತಹ ಹೂಡಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸುತ್ತಾರೆ. . ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ಅತ್ಯಂತ ಕೆಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮ

11) ದೇಶದ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೂ ಮೂಲ:

ಪ್ರಸ್ತುತ ಭಾರತವು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಾದ ಬಡತನ, ಹಸಿವು, ದಾರಿದ್ರ, ನಿರುದ್ಯೋಗ, ಜನಸಂಖ್ಯಾಸ್ಫೋಟ ಮುಂತಾದ ಎಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೂ ಮೂಲ ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption, ಕೆಲವು ಕಡೆ ನಕ್ಸಲಿಸಂ ಬೆಳೆಯಲು ಈ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿರುವ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವೈಫಲ್ಯಗಳು ಹಾಗೂ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಗಳೇ ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದವು.

12) ಸರ್ಕಾರಗಳ ತೀವ್ರ ಮುಖಭಂಗ:

ಪಿ.ವಿ. ನರಸಿಂಹರಾವ್‌, ರಾಜೀವ್‌ಗಾಂಧಿ, ಜಯಲಲಿತ, ಲಾಲುಪ್ರಸಾದ್ ಯಾದವ್ ಮುಂತಾದವರು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಜೆಎಂಎಂ ಹಗರಣ, ಬೋರ್ಫೋಸ್ ಹಗರಣ, ತಾಜ್ಯ ಹಗರಣ, ಮೇವು ಹಗರಣ, ಟೆಲಿಕಾಂ ಹಗರಣಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿ ಸರ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ತೀವ್ರ ಮುಖಭಂಗ ಉಂಟು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಮನಮೋಹನ್‌ಸಿಂಗ್‌ರವರು ಬಹುಕೋಟಿ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಹಗರಣದಲ್ಲಿ ಪಾಲುಗೊಂಡು ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಇಂಚುಮುರಿಸು ತಂದೊಡ್ಡಿದ್ದಾರೆ.

13) ಮೌಲ್ಯ ಆದರ್ಶಗಳ ಹಿನ್ನಡೆ:

ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಒಂದು ರೈಲು ದುರಂತ ಸಂಭವಿಸಿತೆಂದು ಓರ್ವ ರೈಲ್ವೆ ಮಂತ್ರಿ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡುವ ಕಾಲವಿತ್ತು. ಅಷ್ಟು ಪರಿಶುದ್ಧ ರಾಜಕಾರಣ ಮಾಡುವ ಜನರು ಅಂದಿನಿಂದ ಇದ್ದಾಗ್ಯೂ ಇಂದು ಬಹುಪಾಲು ಭ್ರಷ್ಟರು ತಮ್ಮನ್ನು ಆಳುತ್ತಿರುವುದು ಶೋಚನೀಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗಂತೂ ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಲು, ಕೆಲವು ಬಿಲ್‌ಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಹಾಕಲು, ನಿಧಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವಿರುವಾಗ ಸಂಸದೀಯ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಯಾರು ಕೇಳುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮೌಲ್ಯ ಆದರ್ಶಗಳು ಸತತ ಹಿನ್ನಡೆಯುಂಟಾಗಿದೆ.

ಭಾರತದ ಪ್ರಮುಖ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಪ್ರಕರಣಗಳು/ The major corruption cases in India are:

1) ಬಹುಕೋಟಿ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಹಗರಣ:.

ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದ ಅತೀ ದೊಡ್ಡ ಹಗರಣವೆಂದು ಇದನ್ನು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿದ್ದು ಸುಮಾರು 1.86 ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ಮೌಲ್ಯದ ಹಗರಣ ಇದಾಗಿದೆ. ‘ಮೊದಲು ಬಂದವರಿಗೆ ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆ’ಯಂತೆ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಗಣಿಗಳನ್ನು ಹರಾಜು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಮಾಡದೇ ಹಂಚಿಕೆ ಮಾಡಿರುವುದು ವಿವಾದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಅಂದು ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಗಣಿ ಖಾತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಇಂದಿನ ಮಾಜಿ ಪ್ರಧಾನಿ ಮನಮೋಹನ್‌ಸಿಂಗ್‌ರವರೇ ಈ ಹಗರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೆಂದು ಕಂಟ್ರೋಲರ್ ಅಂಡ್‌ ಆಡಿಟರ್ ಜನರಲ್‌ರವರ ಕಛೇರಿ ಕರೆದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ಈ ಹಗರಣದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರದ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿತನ ಕಾರಣವೆಂದು ಮತ್ತು ಮನಮೋಹನ್‌ ಸಿಂಗ್‌ರವರನ್ನು ನಿರ್ದೋಷಿಗಳೆಂದು ಕರೆಯಿತು. ಆದರೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಸಿಬಿಐ ಇಂದಿಗೂ ಬಿರ್ಲಾ, ಟಾಟಾ ಮುಂತಾದ ಉದ್ಯಮಿಗಳ ಕಂಪನಿಯ ಮೇಲೆ ತನಿಖೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವುದು ಈ ಕೋಲ್‌ಗೇಟ್ ಹಗರಣದ ಭಾಗವಾಗಿ

2) 2ಜಿ ಸ್ಪೆಕ್ಟಮ್ ಹಗರಣ:

ಕಳೆದ ಯುಪಿಎ2 ಸರ್ಕಾರದ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಹಗರಣಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಒಂದಾಗಿದ್ದು ಸುಮಾರು 1.76 ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ಹಗರಣವಿದ್ದು, ಇದು ಸಹ ಕೋಲ್‌ಗೇಟ್‌ ಹಗರಣದಂತೆ ಮೊದಲು ಬಂದವರಿಗೆ ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆ ಎಂಬಂತೆ 2ಜಿ ತರಂಗಗುಚ್ಛಗಳನ್ನು ಹರಾಜು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸದೇ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ ಸರ್ಕಾರದ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು 1.76 ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ನಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅಂದಿನ ಕಂಟ್ರೋಲರ್ ಅಂಡ್ ಆಡಿಟರ್ ಜನರಲ್ ವಿನೋದ್‌ ರಾಯ್ ತಿಳಿಸಿದ್ದರು. ಇದರ ಪ್ರಮುಖ ಆರೋಪಿಗಳಾದ ಎ.ರಾಜಾ, ಕನಿಮೊಳಿ ಮತ್ತು ದಯಾನಿಧಿ ಮಾರನ್ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದದ್ದು ದೊಡ್ಡ ಅಪರಾಧವಾಗಿದೆ.

3) ಐಪಿಎಲ್ ಹಗರಣ:

ವಿಶ್ವವೇ ವಿನೂತನವಾಗಿ ಆರಂಭಿಸಿದ ಚುಟುಕು ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ದೇಶಗಳ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಕ್ರೀಡೆಯನ್ನು ಐಪಿಎಲ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿದ್ದು ಇದರ ರುವಾರಿ ಲಲಿತ್ ಮೋದಿ, ಹರಾಜು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಹಗರಣ, ಕ್ರೀಡೆಯಲ್ಲಿ ಹಗರಣ, ಜಾಹೀರಾತು ಮಾಧ್ಯಮ ಪ್ರಸರಣದಲ್ಲಿ ಹಗರಣ, ತಂಡ ಖರೀದಿಗೆ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption, ಬೆಟ್ಟಿಂಗ್ ದಂದೆ, ಮುಂತಾದವುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಕೇರಳದ ಶ್ರೀಕಾಂತ್, ಗುರುನಾಥನ್ ಮೇಯಪ್ಪನ್, ರಾಜ್‌ಕುಂದ್ರಾ, ಶ್ರೀನಿವಾಸನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕರ ಮೇಲೆ ಹಗರಣಗಳಿದ್ದು ಈ ಐಪಿಎಲ್ ರುವಾರಿ ಲಲಿತ್‌ ಮೋದಿ ದೇಶದಿಂದ ಪಲಾಯನಗೊಂಡು ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದಾರೆ.

4) ಕಾಮನ್‌ವೆಲ್ತ್ ಹಗರಣ:

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲಾದ ಕಾಮನ್‌ವೆಲ್ತ್ ಕ್ರೀಡಾಕೂಟದಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ಅತ್ಯಂತ ಗಂಭೀರ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ /Corruptionಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿರುವ ಕಾಮನ್‌ವೆಲ್ತ್ ಹಗರಣ ಸುಮಾರು 26,000 ಕೋಟಿಗೂ ಅಧಿಕದ ಹಗರಣ, ಇದರ ರುವಾರಿ ಸುರೇಶ್‌ ಕಲ್ಮಾಡಿ. ಇವರು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅಥ್ಲೆಟಿಕ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್‌ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದು ಶೀಲಾ ದೀಕ್ಷಿತ್ ಹಾಗೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಯುಪಿಎ2 ಸರ್ಕಾರದ ಕೆಲವರು ಪಾಲುಗೊಂಡು ಈ ಹಗರಣ ಮಾಡಿರುವುದು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆ. ಸದ್ಯ ಸುರೇಶ್ ಕಲ್ಮಾಡಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿದ್ದು ದೇಶಾಂತರಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಸಿಬಿಐ ಸೇರಿದಂತೆ ತನಿಖಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಇಂದಿನ ತನಕವು ಈ ಕಾಮನ್‌ವೆಲ್ತ್ ಹಗರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಸೂಕ್ತ ತನಿಖೆ ಕೈಗೊಂಡು ವರದಿ ತಯಾರಿಸುತ್ತಿವೆ.

5) ನ್ಯಾಷನಲ್ ಹೆರಾಲ್ಡ್ ಪತ್ರಿಕಾ ಹಗರಣ:

ಭಾರತದ ಪ್ರಥಮ ಪ್ರಧಾನಿ ಜವಹರಲಾಲ್‌ ನೆಹರೂರವರ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಹೆರಾಲ್ಡ್ ಆಗಿದ್ದು ಪತ್ರಿಕೆಯ ಗುಣಮಟ್ಟ, ಪ್ರಸರಣ, ಜಾಹಿರಾತು ಹಾಗೂ ಇಂದಿನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಪ್ರಚಾರದಲ್ಲಿ ಆ ಪತ್ರಿಕೆ ನಿಂತೇ ಹೋಯಿತು. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಹೆರಾಲ್ಡ್ ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಸೋನಿಯಾಗಾಂಧಿ, ಗುಲಾಂನಬಿ ಆಚಾರ್, ರಾಹುಲ್‌ಗಾಂಧಿ ಮುಂತಾದವರು ಸೇರಿದಂತೆ ಸಬ್ಸಿಡಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವುದು ವಿವಾದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಬಿಜೆಪಿಯ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಂ ಸ್ವಾಮಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವರು ಈ ಕೇಸಿನ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿದ್ದು ಇದು ಪ್ರಧಾನಿಯವರ ಕಾವ್ಯಾಲಯದ ಸೂಚನೆ ಎಂದು ವಾಗ್ವಾದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.

6) ಅಗಸ್ಟ-ವೆಸ್ಟ್‌ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹಗರಣ:

ಇಟಲಿ ಮೂಲದ ಆಗಸ್ಟವೆಸ್ಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ವಿವಿಐಪಿ ಹೆಲಿಕ್ಯಾಪ್ಟರ್ ಕಂಪನಿಯು ಭಾರತೀಯ ಮೂಲದ ಪ್ರಭಾವಿಗಳಿಗೆ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಖರೀದಿ ಹಗರಣದಲ್ಲಿ ಲಂಚ ನೀಡಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ಆರೋಪ. ಕೆ.ಸಿ.ತ್ಯಾಗಿ ರಕ್ಷಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿದ್ದಾಗ ಜರುಗಿದ ಘಟನೆ ಇದಾಗಿದ್ದು ಬೋಫೋರ್ ಹಗರಣವನ್ನು ಇದು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ. ದೇಶವೊಂದರ ರಕ್ಷಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಸಾಮಗ್ರಿ ಖರೀದಿಯಲ್ಲೂ ಈ ರೀತಿ ಹಗರಣ ಮಾಡಿದ್ದು ಮಾದರಿಗೆ ಒಟ್ಟಾವಿಯೋಕ್ವಟ್ರೋಚಿ ಹಾಗೂ ರಾಜೀವ್‌ಗಾಂಧಿ, ಆದರೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಈ ಕೇಸಿನಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ಇವರೀರ್ವರಿಗೂ ಕ್ಲೀನ್‌ ಚಿಟ್ ನೀಡಿದ್ದನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಬಹುದು. ಅಗಸ್ಟ ವೆಸ್ಟ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಇಂದಿಗೂ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ಅಂಗದಲ್ಲಿದೆ.

7) ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದ ವ್ಯಾಪಂ ಹಗರಣ:

ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದ ಲೋಕಸೇವಾ ಆಯೋಗದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ಲಂಚಕ್ಕಾಗಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಕರಣ ಇದಾಗಿದ್ದು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ 3600ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಹುದ್ದೆಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ಕೆಲವುಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿಯೂ ಈ ಕೆಪಿಎಸ್‌ಸಿ ಹಗರಣಗಳು ಕಂಡುಬರುತ್ತಿದ್ದು, 1998, 2004 ಸೇರಿದಂತೆ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೆ ಲಂಚ ನೀಡಿರುವುದರ ಆರೋಪವನ್ನು ಅನೇಕರು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರದ ಗ್ರೇಡ್ 1, ಗ್ರೇಡ್ 2 ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ಈ ರೀತಿ ಮಾರಿಕೊಂಡಿರುವುದರಿಂದ ಇಂದಿನ ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರದ ಮೇಲೆಯೇ ಕೇಸು ದಾಖಲಾಗಿದೆ.

8) ಆದರ್ಶ ಹೌಸಿಂಗ್ ಸೊಸೈಟಿ ಮತ್ತು ಮೇವು ಹಗರಣ:

ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಮಾಜಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಅಶೋಕ್‌ ಚವ್ಹಾಣ್ ಇದರ ಆರೋಪಿಯಾಗಿದ್ದು, ರಕ್ಷಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಸರ್ಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಹಾಗೂ ವಿಧವೆಯರಿಗೆ ಜಮೀನು ಖರೀದಿ ನಿವೇಶನ ನಿರ್ಮಿಸಿ ನೀಡುವುದು ಸರ್ಕಾರದ ಕರ್ತವ್ಯವಾಗಿದ್ದು ಈ ಜಮೀನನ್ನು ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್‌ನಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿರುವುದು ಪ್ರಕರಣವಾಗಿದೆ. ನಿಯಮ ಉಲ್ಲಂಘನೆ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಿತಾಸಕ್ತಿ ಕಡೆಗಣನೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ. ಮೇವು ಹಗರಣವು ಪಶು, ಪ್ರಾಣಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಮೇವು ಖರೀದಿಸುವಲ್ಲಿ ಹಗರಣವಾಗಿದೆ. ಲಾಲುಪ್ರಸಾದ್‌ಯಾದವ್ ಇದರ ಆರೋಪಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.

9) ಕರ್ನಾಟಕದ ಭೂಹಗರಣ ಮತ್ತು ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ:

ಕರ್ನಾಟಕವು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬಿಬಿಎಂಪಿ ಹಗರಣ, ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ, ಭೂ ಹಗರಣ, ಡಿನೋಟಿಫಿಕೇಷನ್‌, ನೈಸ್ ಕಾರಿಡಾರ್‌ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಸುದ್ದಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶ ಹಾಗೂ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಒಬಾಳಪುರಂ ಮೈನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಬ್ರಾಹ್ಮಣಿ ಸ್ಟೀಲ್ಸ್ ಕಂಪನಿಗಳು ಅಕ್ರಮವಾಗಿ ಕಬ್ಬಿಣದ ಅದಿರು ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಂಗನಿಸ್‌ನ್ನು ರವಾನಿಸಿದೆ ಎಂಬುದು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಕರಣವಾಯ್ತು. ಇದಲ್ಲದೆ ಬೇಲಿ ಕೇರಿ ಅದಿರು ಸಾಗಣೆಯು ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ.

10) ಪನಾಮ ಪ್ರಕರಣ:

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ಬ್ರೆಜಿಲ್, ಯುಎಸ್ಎ, ಯುಕೆ, ಹಾಗೂ ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕಾ ಖಂಡದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಪ್ರಭಾವಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ವಂಚಿಸಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡಿರುವುದು ಪನಾಮಪತ್ರ ಪ್ರಕರಣವಾಗಿದೆ. ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರಗಳನ್ನು ವಂಚಿಸಿ ಮಾಡಿರುವ ಅಕ್ರಮ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣ ಇದಾಗಿದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಮಾ ತಾರೆಯರು, ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳು, ಉದ್ಯಮಿಗಳು, ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಈ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿರುವುದು ವಿಶೇಷ.

ಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಪರೆನ್ಸಿ ಇಂಟರ್‌ನ್ಯಾಷನಲ್/ Transparency International:

1993ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸರ್ಕಾರೇತರ ಸೇವಾ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿ ಜರ್ಮನಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾದ ಟ್ರಾನ್ಸ್ಪರೆನ್ಸಿ ಇಂಟರ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption, ಲಂಚ, ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ತನ್ನದೇ ಆದ ನೂರಾರು ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಇದು ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಎಲ್ಲ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳನ್ನು ಸಮೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿ ಕರೆಪ್ಪನ್ ಪರ್‌ಸೆಕ್ಷನ್‌ ಇಂಡೆಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಜಾಗತಿಕ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ಸೂಚ್ಯಾಂಕವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತದೆ. ಅಯ್ಕೆಸ್ಟಿ ಇಂಟರ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಹೇಗೆ ಇಡೀ ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ಮಾನವ ಹಕ್ಕು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಹಕ್ಕುಗಳ ವಾಬ್‌ಾಗ್ ಆಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆಯೋ ಅದೇ ರೀತಿ ಈ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಕರಪ್ಪನ್ ಮತ್ತು ಲಂಚ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ/Corruption ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾವಲುನಾಯಿಯಾಗಿದೆ.

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ತಡೆಯುವಲ್ಲಿ ಸಿಎಜಿ ಪಾತ್ರ/ Role of CAG in curbing corruption:

ಭಾರತ ಸಂವಿಧಾನದ 148ನೇ ವಿಧಿಯು ಭಾರತದ ಮಹಾನಿಯಂತ್ರಕ ಮಹಾಲೆಕ್ಕ ಪರಿಶೋಧರ ಹುದ್ದೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. 149ನೇ ವಿಧಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಕೇಂದ್ರ ರಾಜ್ಯ ಹಾಗೂ ಇತರೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಾಧಿಕಾರ ಅಥವಾ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಲೆಕ್ಕಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಸಿಎಜಿಯ ಕರ್ತವ್ಯ ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರಗಳನ್ನು ಗೊತ್ತುಪಡಿಸುವ ಅಧಿಕಾರ ಸಂಸತ್ತಿಗಿದೆ. 1) ಮಹಾನಿಯಂತ್ರಕ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಕ ಪರಿಶೋಧಕರು ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲ ವೆಚ್ಚಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸುವುದು

2) ಕೇಂದ್ರ ಅಥವಾ ರಾಜ್ಯದ ಆದಾಯದಿಂದ ಧನಸಹಾಯ ಪಡೆದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಧಿಕಾರಗಳ ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸುತ್ತಾರೆ

4) ಮಹಾನಿಯಂತ್ರಕ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಕ ಪಾಲಕರು ಆದ ಇವರು ಕೇಂದ್ರ ಅಥವಾ ರಾಜ್ಯಗಳ ಆದಾಯದಿಂದ ಭಾರತದ ಹೊರಗಡೆ ಅಥವಾ ಒಳಗಡೆ ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲ ವೆಚ್ಚಗಳ ಪರಿಶೀಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಲಾದ ವಿನಿಯೋಗದ ಹಣ ಕಾನೂನುಬದ್ದವಾಗಿ ನೀಡಲ್ಪಟ್ಟದ್ದೋ ಅಥವಾ ಅಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಯಾವ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಹಣ ನೀಡಲಾಗಿದೆಯೋ, ಅದೇ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಹಣ ವೆಚ್ಚವಾಗಿದೆಯೋ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇವರು ಹಣದ ಅಪವ್ಯಯ ಅಥವಾ ದುರುಪಯೋಗವನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ಜಾಗೃತದಳದ ಪಾತ್ರ/ Role of Central Vigilance Bureau in controlling corruption

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ತಡೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಸಂತಾನಮ್ ಸಮಿತಿಯ ಶಿಫಾರಸ್ಸಿನ ಮೇರೆಗೆ ಈ ಆಯೋಗವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು. ಸಂಸತ್ತು 2003ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಕೇಂದ್ರ ಜಾಗೃತ ಆಯೋಗಕ್ಕೆ ಶಾಸನಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಾನ ನೀಡಿತು. ಕೇಂದ್ರ ಜಾಗೃತ ಆಯೋಗವು ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಪ್ರಧಾನ ನಿಯೋಗಿಯಾಗಿದೆ.

1) ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ನೌಕರನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ /Corruption ತಡೆಕಾಯ್ದೆ, 1998ರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಆರೋಪವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಆಯೋಗವು ಅದರ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸುತ್ತದೆ.

2) ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ತರಲು, ವಿವಿಧ ಮಂತ್ರಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸುತ್ತದೆ.

3) ಡೆಲ್ಲಿ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಪೋಲೀಸ್ ಎಸ್ಟಾಬ್ಲಿಷ್‌ ಮೆಂಟ್ ಕಾಯ್ದೆ 1946ರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ವಹಿಸಲಾದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವಂತೆ ಡೆಲ್ಲಿ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಪೊಲೀಸ್ ಎಸ್ಟಾಬ್ಲಿಷ್‌ಮೆಂಟ್‌ಗೆ ನಿರ್ದೇಶನ ನೀಡುತ್ತದೆ

4) ಕೇಂದ್ರ ಜಾಗೃತಿ ಆಯೋಗವು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ನಿಗ್ರಹ ಮಾಡಲು ಹಾಗೂ ವರದಿಯನ್ನು ಗೃಹ ಇಲಾಖೆಗೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತದೆ. 1988ರ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾಯಿದೆ:

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು 1988ರಲ್ಲಿ ಸಂಸತ್ತು ಪಾಸು ಮಾಡಿತು. ಈ ಕಾಯಿದೆಯು 1989ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು. ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದೇ ಈ ಕಾಯಿದೆಯ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಕಾಯಿದೆಯು ಕೆಳಗಿನ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ.

1) ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಇತರರಿಂದ ಕಾಣಿಕೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು

2) ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು, ಒಡವೆ, ಆಸ್ತಿ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು

3) ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕಾಗಿ ಅಧಿಕಾರ ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು

4) ಸ್ವಜನ ಪಕ್ಷಪಾತದಲ್ಲಿ ತೊಡಗುವುದು

5) ಕಛೇರಿಯ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ದುರುಪಯೋಗ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು.

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾನೂನಿನ ಕ್ರಮಗಳು/ Measures of the Prevention of Corruption Act:

1) ಭಾರತೀಯ ದಂಡ ಸಂಹಿತೆ 1860

2) ಪ್ರಾಸಿಕ್ಯೂಷನ್‌ ಸೆಕ್ಷನ್ ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಕಾಯಿದೆ 1961

3) ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ನಿಗ್ರಹತಡೆ ಕಾಯಿದೆ 1988

4) ದಿ ಬೇನಾಮಿ ಟ್ರಾನ್ಸಾಕ್ಷನ್ ಕಾಯಿದೆ 1988 5) ಪ್ರಿವೆನ್‌ಷನ್ ಆಫ್ ಮನಿ ಲೆಂಡರಿಂಗ್ ಆಕ್ಟ್ 2002

6), ದಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ನೇಷನ್ಸ್ ಕರಪ್ಪನ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಆಕ್ಟ್ 2005

7) ದಿ ಲೋಕಪಾಲ ಮತ್ತು ಲೋಕಾಯುಕ್ತ ಕಾಯಿದೆ 2013 8) ಕಂಪನಿಗಳ ಕಾಯಿದೆ 2013

9) ಕಪ್ಪು ಹಣ ಮತ್ತು ತೆರಿಗೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾಯಿದೆ 2015

10) ಮಾಹಿತಿ ಹಕ್ಕು ಕಾಯಿದೆ 2005

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಇಂದಿನ ತನಕ ಎಷ್ಟೇ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ತಂದರೂ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಲ್ಲ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ/Corruption ತುಂಬಿ ತುಳುಕಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಮೌಲ್ಯಯುತ ಮಾರ್ಗ, ಜ್ಞಾನಯುತ ಮಾರ್ಗ ಹಾಗೂ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ಅಳಿಸಿ ಹಾಕುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ.

Subscribe to our mailing list to get the new updates!

Chandrayaan-3 | unleashing the extraordinary potential of india's lunar exploration, world indigenous day 2023: empowering indigenous resilience and celebrating positive change, related articles.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಎಲೆಕ್ಟೋರಲ್ ಬಾಂಡ್ ಕುರಿತು ಪ್ರಬಂಧ 2024| Electoral Bond in India Essay | Comprehensive Essay

ಆಲದ ಮರದ ಮಹತ್ವ 2024 | Essay On Banyan tree | Comprehensive Essay

[PDF]’ಒಂದು ಚುನಾವಣೆ, ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರ’ ಕುರಿತು ಪ್ರಬಂಧ 2024: One Election, One Nation | Comprehensive essay

ಹಸುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ 2024 | Essay about COW | Comprehensive Essay

Leave a reply cancel reply.

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Adblock Detected

The Legacy of Nixon’s War on Drugs: Impacts and Controversies

This essay about Richard Nixon’s War on Drugs critically examines the initiative launched during his presidency in 1971, which aimed to combat drug use through increased law enforcement, prevention, and treatment. The essay discusses the policy’s substantial impacts on U.S. society, particularly its role in significantly increasing incarcerations with a disproportionate effect on African American and Latino communities, thereby exacerbating social inequalities. It also explores the international consequences of the policy, including the pressure it placed on other countries to adopt similar measures, leading to violence and destabilization. Furthermore, the essay critiques the shift in focus from rehabilitation to punitive measures and the resulting stigma against drug users. It concludes by arguing for a reassessment of past approaches and the adoption of more compassionate and effective strategies that address the underlying causes of drug use and addiction.

How it works

Richard Nixon’s presidency is often remembered for a variety of reasons, but one of the most significant initiatives he launched was the so-called “War on Drugs.” This policy, which was formally declared in 1971, marked a substantial shift in the approach of the United States government towards the regulation and control of drug use. It not only shaped the legal landscape of America but also left a lasting impact on the nation’s social fabric and its communities.

Nixon’s War on Drugs was prompted by a growing concern over the rise in drug use in the 1960s, particularly among the youth and soldiers in Vietnam.

The policy aimed to reduce the illegal drug trade by introducing harsher penalties for drug offenders. It focused on three major components: treatment, prevention, and law enforcement. However, despite its intentions, the policy has been widely criticized for its execution and the consequences it engendered.

One of the most significant effects of the War on Drugs has been the massive increase in incarcerations in the United States, particularly of African American and Latino communities. The policy led to a zero-tolerance approach, where small offenses related to drug possession could result in long prison sentences. Critics argue that this approach has not effectively deterred drug use but has instead contributed to an overburdened prison system and exacerbated social inequalities. It has disproportionately impacted minority communities, leading to accusations of racial bias and discrimination.

Moreover, the War on Drugs has had international ramifications. The United States exerted considerable pressure on other countries to adopt similar drug policies, which has often led to militarized approaches in nations such as Colombia and Mexico. The focus on eradication and interdiction in these countries has spurred violence and destabilization without significantly reducing the availability of drugs in the U.S. market. This international aspect of the War on Drugs has prompted widespread debate about the efficacy and morality of exporting the U.S. anti-drug agenda.

On the treatment front, while Nixon initially promoted increased resources for helping addicts recover, the emphasis gradually shifted more towards punitive measures rather than rehabilitation. The funding imbalance between prevention and enforcement has been a point of criticism by public health experts who argue that addiction is better addressed as a public health issue rather than a criminal one. There is an ongoing debate about the effectiveness of punitive measures versus more supportive and treatment-oriented approaches.

The War on Drugs also played a role in shaping public perceptions of drug use and users. It often stigmatized users as moral failures or dangerous criminals, rather than individuals who might need medical assistance or social support. This stigma has persisted, making it difficult for many to seek help and contributing to the continuation of drug-related problems in many communities.

In conclusion, while the War on Drugs was intended to curb the drug problem in the United States, it has had far-reaching and often deleterious effects on both domestic and international levels. The policy has been marked by an increase in incarcerations, racial disparities, international conflicts, and a stigmatization of drug users. As we move forward, it is crucial to reassess the approaches taken in the past and consider more holistic and compassionate strategies that address the root causes of drug use and addiction. The lessons learned from Nixon’s initiative can guide future policies to be more effective and just, aiming for a balanced approach that combines law enforcement with robust treatment and prevention strategies.

Cite this page

The Legacy of Nixon's War on Drugs: Impacts and Controversies. (2024, May 12). Retrieved from https://papersowl.com/examples/the-legacy-of-nixons-war-on-drugs-impacts-and-controversies/

"The Legacy of Nixon's War on Drugs: Impacts and Controversies." PapersOwl.com , 12 May 2024, https://papersowl.com/examples/the-legacy-of-nixons-war-on-drugs-impacts-and-controversies/

PapersOwl.com. (2024). The Legacy of Nixon's War on Drugs: Impacts and Controversies . [Online]. Available at: https://papersowl.com/examples/the-legacy-of-nixons-war-on-drugs-impacts-and-controversies/ [Accessed: 13 May. 2024]

"The Legacy of Nixon's War on Drugs: Impacts and Controversies." PapersOwl.com, May 12, 2024. Accessed May 13, 2024. https://papersowl.com/examples/the-legacy-of-nixons-war-on-drugs-impacts-and-controversies/

"The Legacy of Nixon's War on Drugs: Impacts and Controversies," PapersOwl.com , 12-May-2024. [Online]. Available: https://papersowl.com/examples/the-legacy-of-nixons-war-on-drugs-impacts-and-controversies/. [Accessed: 13-May-2024]

PapersOwl.com. (2024). The Legacy of Nixon's War on Drugs: Impacts and Controversies . [Online]. Available at: https://papersowl.com/examples/the-legacy-of-nixons-war-on-drugs-impacts-and-controversies/ [Accessed: 13-May-2024]

Don't let plagiarism ruin your grade

Hire a writer to get a unique paper crafted to your needs.

Our writers will help you fix any mistakes and get an A+!

Please check your inbox.

You can order an original essay written according to your instructions.

Trusted by over 1 million students worldwide

1. Tell Us Your Requirements

2. Pick your perfect writer

3. Get Your Paper and Pay

Hi! I'm Amy, your personal assistant!

Don't know where to start? Give me your paper requirements and I connect you to an academic expert.

short deadlines

100% Plagiarism-Free

Certified writers

• kannadadeevige.in
• Privacy Policy
• Terms and Conditions
• DMCA POLICY

Sign up for Newsletter

Signup for our newsletter to get notified about sales and new products. Add any text here or remove it.

• 8th Standard
• ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಕ ಶಬ್ದಗಳು
• ಕನ್ನಡ ವ್ಯಾಕರಣ
• ದೇಶ್ಯ-ಅನ್ಯದೇಶ್ಯಗಳು
• ಕನ್ನಡ ನಿಘಂಟು
• ಭೂಗೋಳ-ಸಾಮಾನ್ಯಜ್ಞಾನ
• ಭಾರತದ ಇತಿಹಾಸ-ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ
• ಕನ್ನಡ ಕವಿ, ಕಾವ್ಯನಾಮಗಳು
• Information
• Life Quotes
• Education Loan

Kanakadasa Prabandha in Kannada | ಕನಕದಾಸರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ

ಕನಕದಾಸರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ, Kanakadasa Prabandha, Essay On Kanakadaasa in Kannada, Essay About Kanakadasa life History in Kannada Kanakadasara Bhagya Prabandha Kanakadasa Essay in Kannada

ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ನೀವು ಕನಕದಾಸರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆ,ಶಿಕ್ಷಣ,ಉಡುಪಿ ಜೊತೆಗಿನ ಸಂಬಂಧ, ಹಾಗು ಅವರ ಕೆಲಸಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವಿರಿ

ಕನಕದಾಸರು ಕರ್ನಾಟಕದ ಹಾವೇರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಶಿಗ್ಗಾಂವ ತಾಲೂಕಿನ ಬಾಡ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಸೇನಾ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಬೀರನಾಯಕ ಮತ್ತು ಅವರ ಪತ್ನಿ ಬಚ್ಚಮ್ಮ ದಂಪತಿಗೆ ಕುರುಬ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಅವನು ವೆಂಕಟೇಶ್ವರನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಜನಿಸಿದವನಾದ್ದರಿಂದ ಅವನ ಮೂಲ ಹೆಸರಾದ ಅವನ ಹೆತ್ತವರು ತಿಮ್ಮಪ್ಪ ನಾಯಕ ಎಂದು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿದರು. ಅವರು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಮುಕ್ತಿಗೆ (ಆರಾಧನೆ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷ) ವಿರುದ್ಧವಾಗಿದ್ದರು. ಭಗವಾನ್ ಆದಿಕೇಶವ ಅವನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಅವನನ್ನು ತನ್ನ ಅನುಯಾಯಿಯಾಗಲು ಮನವೊಲಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಆದರೆ ಈ ವಿಚಾರ ಅವರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ತನ್ನ ತಂದೆಯಿಂದ ಸಮರ ಕಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದನು.

ಒಮ್ಮೆ ಅವನು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸೋತು ಪವಾಡ ಸದೃಶವಾಗಿ ಸಾವಿನಿಂದ ಪಾರಾದಾಗ ಆತನಿಗೆ ಸರ್ವಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಮಹತ್ವ ಅರಿವಾಯಿತು. ನಂತರ ಅವರು ಜೀವನದ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರು. ಅವರು ಚಿನ್ನದ (ಕನಕ) ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಗಾಧವಾದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಕನಕ ನಾಯಕ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಅವರು ಪುರಂದರ ದಾಸರು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಕಾವ್ಯ ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂಗೀತದ ಬಗ್ಗೆ ಉತ್ತಮ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆದರು. . ಮೂಲತಃ ಶೈವ ಕನಕದಾಸರು ತಮ್ಮ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ವೈಷ್ಣವ ಧರ್ಮವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರು. ಕನಕ  ಹರಿದಾಸ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಸೇರಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ “ ಕನಕದಾಸ ” ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ನೀಡಿದ ವ್ಯಾಸರಾಜರ ಅನುಯಾಯಿಯಾದರು.

ವಿಷಯ ಬೆಳವಣಿಗೆ :

ಶಿಕ್ಷಣ – ಭಕ್ತಿ.

ಪುರಂದರದಾಸರ ಸಮಕಾಲೀನರಾದ ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಅವರಿಗೆ ನವ-ವೈಶಾನವ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ದೀಕ್ಷೆ ನೀಡಿದರು. ಅವರು ಕಾವ್ಯ ಮತ್ತು ಹಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಹರಿದಾಸ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಪ್ರತಿಪಾದಕರಾಗಿದ್ದರು, ಇದು ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ನಿರೂಪಿಸಿತು. ಅವರು ಅಲೆದಾಡುವ ಮಂತ್ರವಾದಿಯಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಕಾಲದ ತಿರುಪತಿ, ಹಂಪಿ, ಉಡುಪಿ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯ ದೇಗುಲಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದರು. ಜಾನಪದ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ಪವಾಡಗಳು ಕರ್ನಾಟಕದ ಜಾನಪದ ಸಂಪ್ರದಾಯವು ಅವರಿಗೆ ಹಲವಾರು ಪವಾಡಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಜನಪ್ರಿಯವಾದದ್ದು ಉಡುಪಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ನಡೆದದ್ದು.

ಕನಕದಾಸ ಮತ್ತು ಉಡುಪಿ :

ಉಡುಪಿಯ ಪವಿತ್ರ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಕನಕದಾಸರ ಹೆಸರು ಬಲವಾಗಿ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ. ಒಂದು ಕಥೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ… ಕನಕದಾಸರು ವ್ಯಾಸರಾಜ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಉಡುಪಿಗೆ ಬಂದರು. ಅವರು ಕೆಳವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರಾದ ಕಾರಣ ಅವರಿಗೆ ದೇವಾಲಯದ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಯಿತು. ತನ್ನ ನೋವು ತೋರಿಸುವ ತನ್ನ ಹಾಡಿನ ಮೂಲಕ ಲಾರ್ಡ್ ಕೃಷ್ಣ ಕರೆಯಲುತೊಡಗಿದಳು ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ … ದೇವರ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗಿ ಮತ್ತು ಅವರ ಭಕ್ತಿ ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲ್ಪಡುವ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಇರಿಸಲಾಯಿತು ಸುತ್ತ ತಿರುಗಿ ಪಡೆಯಿತು ದೇವಾಲಯದ ಗೋಡೆಯ ಮುಕ್ತ ಮುರಿದು ಲಾರ್ಡ್ ರಂಧ್ರವನ್ನು ಮೂಲಕ ಕನಕದಾಸ ತನ್ನ ದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು … ಈ ರಂಧ್ರವನ್ನು ಇದು ಈ ಭಕ್ತನ ಹೆಸರನ್ನು ಕನಕನ ಕಿಂಡಿ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಯಿತು. ಇಂದಿಗೂ ಎಲ್ಲಾ ಭಕ್ತರು ಮತ್ತು ಉಡುಪಿಯ 8 ಮಠಗಳ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಮೊದಲು ಈ ಕಿಂಡಿಯ ಮೂಲಕ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ಆದರೆ ಈ ಸತ್ಯ ವಿವಾದದಲ್ಲಿದೆ ಎಲ್ಲಾ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ದೇವತೆ ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರವು ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ ಮುಖಮಾಡಿದೆ, ಆದರೆ ಉಡುಪಿಯಲ್ಲಿ ಅದು ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ ಇದೆ … ಏಕೆಂದರೆ ಮೇಲೆ ವಿವರಿಸಿದ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕನಕದಾಸರಿಗೆ ದರ್ಶನ ನೀಡಲು ತಿರುಗಿದನು. ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯರು ಇದನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ..ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಲ್ಲಿ ಅವರಿಗಿದ್ದ ಭಕ್ತಿಯ ಮಟ್ಟವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ನೀವು ಉಡುಪಿ ಕೃಷ್ಣನ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ಅಥವಾ ನೀವು ಯೋಚಿಸಿದಾಗ, ನೀವು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ನೋಡುತ್ತೀರಿ ಆದರೆ ಕಿಂಡಿಯನ್ನು ಸಹ ನೋಡುತ್ತೀರಿ. ಅಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಅನುಯಾಯಿ ಇಬ್ಬರ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ ಬದ್ಧ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಅವರ ಕೃತಿಗಳು (ಕೃತಿಗಳು ಮತ್ತು ಕವಿತೆಗಳು) ಜೀವನದ ವಿವಿಧ ಅಂಶಗಳು ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ಭಕ್ತಿಯ ಅಂಶಗಳು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಅನಿಷ್ಟಗಳು ಮತ್ತು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ವಿಮರ್ಶಕರು. ಅವರು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಕಾಗಿನೆಲೆ ಆದಿಕೇಶವನ ಪ್ರಬಲ ಭಕ್ತರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಕೃತಿಗಳು- ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂಗೀತ ಸಂಯೋಜನೆಗಳು ಮುದ್ರೆ (ಸಹಿ) ಕಾಗಿನೆಲೆ ಆದಿಕೇಶವದೊಂದಿಗೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಅವರ 240 ಕೃತಿಗಳು ಲಭ್ಯವಿವೆ. ಅವರ ಕೃತಿಗಳು: ನಳ ಚರಿತ್ರೆ, ಹರಿ ಭಕ್ತಿ ಸಾರ, ನೃಸಿಂಹಸ್ತವ, ರಾಮಧ್ಯಾನ ಚರಿತ್ರೆ ಮತ್ತು ಮೋಹನತರಂಗಿಣಿ. ಇದರ ಹೊರತಾಗಿ 240 ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂಗೀತ ಸಂಯೋಜನೆಗಳು (ಕೀರ್ತನೆಗಳು, ಉಪಭೋಗಗಳು) ಲಭ್ಯವಿದೆ.

ಕನಕದಾಸ ಕವಿ – ಸಂತರ ಸಂಗಮ ತಮ್ಮ ಬದುಕು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದಿಂದ ಮಹೋನ್ನತಿ ಮೆರೆದಿರುವ ಕನಕದಾಸರ ಬದುಕು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಗಳು ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿರುವ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಮರ್ಗದರ್ಶನ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ . ಕವಿಯಾಗಿ ಸಮಾಜದಅಂತರಂಗವನ್ನು ದಶರ್ಿಸಿದ , ಸಂತರಾಗಿ ಆದ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅಭ್ಯುದಯ ಪರಿಭಾವಿಸಿಕೊಂಡ ಕನಕದಾಸರು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಅಮರ , ಆಸೆ , ದುರಾಸೆ , ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆ ಸವಾಲು – ಸಂಕೀರ್ಣಗಳಿಂದ ತಲ್ಲಣಗೊಂಡಿರುವ ಜನಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಕನಕದಾಸರ ಬದುಕು ಸಾಂತ್ವನದ ಸಂಜೀವಿನಿಯಾಗಬಲ್ಲದು .

ತಂದೆ ಬೀರನಾಯಕ ಮತ್ತು ತಾಯಿ ಬಚ್ಚಮ್ಮ

ಕಾಗಿನೆಲೆಯಾದಿಕೇಶವ

ಇತರ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಓದಿ:

ಕನಕದಾಸರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿ

ಅಲ್ಲಮ ಪ್ರಭು

ಅಕ್ಕ ಮಹಾದೇವಿ

ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ನೀವು  ತಿಳಿಯಲು ಕೆಳಗಡೆ ನಮ್ಮ ಆಪ್ ಲಿಂಕನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ನೀವು ಡೌನ್ಲೋಡ್ ಮಾಡಿ  ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು  ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಪಡೆಯಬಹುದಾಗಿದೆ 

Kannada Deevige app 

ನೀವು ನಮ್ಮ ಟೆಲಿಗ್ರಾಮ್ ಚಾನೆಲ್ ಗೆ ಜಾಯಿನ್ ಆಗಿ ಪ್ರತಿ ದಿನ ಹೊಸ  ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕಲಿಯಿರಿ  ಟೆಲಿಗ್ರಾಮ್  ಗೆ ಜಾಯಿನ್ ಆಗಿ 

ಈ  ಕನಕದಾಸರ ಪ್ರಭಂಧ ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ, ಕನಕದಾಸರ ಬಗ್ಗೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಂಧ ಬರೆಯುವ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಯತ್ನ ಇದಾಗಿದ್ದು ನಿಮ್ಮ ಸಲಹೆ ಸೂಚನೆಗಳೇನಾದರು ಇದ್ದರೆ ದಯವಿಟ್ಟು Comment box ನಲ್ಲಿ comment  ಮಾಡುವುದರ ಮೂಲಕ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಿ

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Find anything you save across the site in your account

In the campus protests over the war in Gaza, language and rhetoric are—as they have always been when it comes to Israel and Palestine—weapons of mass destruction.

By Zadie Smith

A philosophy without a politics is common enough. Aesthetes, ethicists, novelists—all may be easily critiqued and found wanting on this basis. But there is also the danger of a politics without a philosophy. A politics unmoored, unprincipled, which holds as its most fundamental commitment its own perpetuation. A Realpolitik that believes itself too subtle—or too pragmatic—to deal with such ethical platitudes as thou shalt not kill. Or: rape is a crime, everywhere and always. But sometimes ethical philosophy reënters the arena, as is happening right now on college campuses all over America. I understand the ethics underpinning the protests to be based on two widely recognized principles:

There is an ethical duty to express solidarity with the weak in any situation that involves oppressive power.

If the machinery of oppressive power is to be trained on the weak, then there is a duty to stop the gears by any means necessary.

The first principle sometimes takes the “weak” to mean “whoever has the least power,” and sometimes “whoever suffers most,” but most often a combination of both. The second principle, meanwhile, may be used to defend revolutionary violence, although this interpretation has just as often been repudiated by pacifistic radicals, among whom two of the most famous are, of course, Mahatma Gandhi and Martin Luther King, Jr . In the pacifist’s interpretation, the body that we must place between the gears is not that of our enemy but our own. In doing this, we may pay the ultimate price with our actual bodies, in the non-metaphorical sense. More usually, the risk is to our livelihoods, our reputations, our futures. Before these most recent campus protests began, we had an example of this kind of action in the climate movement. For several years now, many people have been protesting the economic and political machinery that perpetuates climate change, by blocking roads, throwing paint, interrupting plays, and committing many other arrestable offenses that can appear ridiculous to skeptics (or, at the very least, performative), but which in truth represent a level of personal sacrifice unimaginable to many of us.

I experienced this not long ago while participating in an XR climate rally in London. When it came to the point in the proceedings where I was asked by my fellow-protesters whether I’d be willing to commit an arrestable offense—one that would likely lead to a conviction and thus make travelling to the United States difficult or even impossible—I’m ashamed to say that I declined that offer. Turns out, I could not give up my relationship with New York City for the future of the planet. I’d just about managed to stop buying plastic bottles (except when very thirsty) and was trying to fly less. But never to see New York again? What pitiful ethical creatures we are (I am)! Falling at the first hurdle! Anyone who finds themselves rolling their eyes at any young person willing to put their own future into jeopardy for an ethical principle should ask themselves where the limits of their own commitments lie—also whether they’ve bought a plastic bottle or booked a flight recently. A humbling inquiry.

It is difficult to look at the recent Columbia University protests in particular without being reminded of the campus protests of the nineteen-sixties and seventies, some of which happened on the very same lawns. At that time, a cynical political class was forced to observe the spectacle of its own privileged youth standing in solidarity with the weakest historical actors of the moment, a group that included, but was not restricted to, African Americans and the Vietnamese. By placing such people within their ethical zone of interest, young Americans risked both their own academic and personal futures and—in the infamous case of Kent State—their lives. I imagine that the students at Columbia—and protesters on other campuses—fully intend this echo, and, in their unequivocal demand for both a ceasefire and financial divestment from this terrible war, to a certain extent they have achieved it.

But, when I open newspapers and see students dismissing the idea that some of their fellow-students feel, at this particular moment, unsafe on campus, or arguing that such a feeling is simply not worth attending to, given the magnitude of what is occurring in Gaza, I find such sentiments cynical and unworthy of this movement. For it may well be—within the ethical zone of interest that is a campus, which was not so long ago defined as a safe space, delineated by the boundary of a generation’s ethical ideas— it may well be that a Jewish student walking past the tents, who finds herself referred to as a Zionist, and then is warned to keep her distance, is, in that moment, the weakest participant in the zone. If the concept of safety is foundational to these students’ ethical philosophy (as I take it to be), and, if the protests are committed to reinserting ethical principles into a cynical and corrupt politics, it is not right to divest from these same ethics at the very moment they come into conflict with other imperatives. The point of a foundational ethics is that it is not contingent but foundational. That is precisely its challenge to a corrupt politics.

Practicing our ethics in the real world involves a constant testing of them, a recognition that our zones of ethical interest have no fixed boundaries and may need to widen and shrink moment by moment as the situation demands. (Those brave students who—in supporting the ethical necessity of a ceasefire—find themselves at painful odds with family, friends, faith, or community have already made this calculation.) This flexibility can also have the positive long-term political effect of allowing us to comprehend that, although our duty to the weakest is permanent, the role of “the weakest” is not an existential matter independent of time and space but, rather, a contingent situation, continually subject to change. By contrast, there is a dangerous rigidity to be found in the idea that concern for the dreadful situation of the hostages is somehow in opposition to, or incompatible with, the demand for a ceasefire. Surely a ceasefire—as well as being an ethical necessity—is also in the immediate absolute interest of the hostages, a fact that cannot be erased by tearing their posters off walls.

Part of the significance of a student protest is the ways in which it gives young people the opportunity to insist upon an ethical principle while still being, comparatively speaking, a more rational force than the supposed adults in the room, against whose crazed magical thinking they have been forced to define themselves. The equality of all human life was never a self-evident truth in racially segregated America. There was no way to “win” in Vietnam. Hamas will not be “eliminated.” The more than seven million Jewish human beings who live in the gap between the river and the sea will not simply vanish because you think that they should. All of that is just rhetoric. Words. Cathartic to chant, perhaps, but essentially meaningless. A ceasefire, meanwhile, is both a potential reality and an ethical necessity. The monstrous and brutal mass murder of more than eleven hundred people, the majority of them civilians, dozens of them children, on October 7th, has been followed by the monstrous and brutal mass murder (at the time of writing) of a reported fourteen thousand five hundred children. And many more human beings besides, but it’s impossible not to notice that the sort of people who take at face value phrases like “surgical strikes” and “controlled military operation” sometimes need to look at and/or think about dead children specifically in order to refocus their minds on reality.

To send the police in to arrest young people peacefully insisting upon a ceasefire represents a moral injury to us all. To do it with violence is a scandal. How could they do less than protest, in this moment? They are putting their own bodies into the machine. They deserve our support and praise. As to which postwar political arrangement any of these students may favor, and on what basis they favor it—that is all an argument for the day after a ceasefire. One state, two states, river to the sea—in my view, their views have no real weight in this particular moment, or very little weight next to the significance of their collective action, which (if I understand it correctly) is focussed on stopping the flow of money that is funding bloody murder, and calling for a ceasefire, the political euphemism that we use to mark the end of bloody murder. After a ceasefire, the criminal events of the past seven months should be tried and judged, and the infinitely difficult business of creating just, humane, and habitable political structures in the region must begin anew. Right now: ceasefire. And, as we make this demand, we might remind ourselves that a ceasefire is not, primarily, a political demand. Primarily, it is an ethical one.

But it is in the nature of the political that we cannot even attend to such ethical imperatives unless we first know the political position of whoever is speaking. (“Where do you stand on Israel/Palestine?”) In these constructed narratives, there are always a series of shibboleths, that is, phrases that can’t be said, or, conversely, phrases that must be said. Once these words or phrases have been spoken ( river to the sea, existential threat, right to defend, one state, two states, Zionist, colonialist, imperialist, terrorist ) and one’s positionality established, then and only then will the ethics of the question be attended to (or absolutely ignored). The objection may be raised at this point that I am behaving like a novelist, expressing a philosophy without a politics, or making some rarefied point about language and rhetoric while people commit bloody murder. This would normally be my own view, but, in the case of Israel/Palestine, language and rhetoric are and always have been weapons of mass destruction.

It is in fact perhaps the most acute example in the world of the use of words to justify bloody murder, to flatten and erase unbelievably labyrinthine histories, and to deliver the atavistic pleasure of violent simplicity to the many people who seem to believe that merely by saying something they make it so. It is no doubt a great relief to say the word “Hamas” as if it purely and solely described a terrorist entity. A great relief to say “There is no such thing as the Palestinian people” as they stand in front of you. A great relief to say “Zionist colonialist state” and accept those three words as a full and unimpeachable definition of the state of Israel, not only under the disastrous leadership of Benjamin Netanyahu but at every stage of its long and complex history, and also to hear them as a perfectly sufficient description of every man, woman, and child who has ever lived in Israel or happened to find themselves born within it. It is perhaps because we know these simplifications to be impossible that we insist upon them so passionately. They are shibboleths; they describe a people, by defining them against other people—but the people being described are ourselves. The person who says “We must eliminate Hamas” says this not necessarily because she thinks this is a possible outcome on this earth but because this sentence is the shibboleth that marks her membership in the community that says that. The person who uses the word “Zionist” as if that word were an unchanged and unchangeable monolith, meaning exactly the same thing in 2024 and 1948 as it meant in 1890 or 1901 or 1920—that person does not so much bring definitive clarity to the entangled history of Jews and Palestinians as they successfully and soothingly draw a line to mark their own zone of interest and where it ends. And while we all talk, carefully curating our shibboleths, presenting them to others and waiting for them to reveal themselves as with us or against us—while we do all that, bloody murder.

And now here we are, almost at the end of this little stream of words. We’ve arrived at the point at which I must state clearly “where I stand on the issue,” that is, which particular political settlement should, in my own, personal view, occur on the other side of a ceasefire. This is the point wherein—by my stating of a position—you are at once liberated into the simple pleasure of placing me firmly on one side or the other, putting me over there with those who lisp or those who don’t, with the Ephraimites, or with the people of Gilead. Yes, this is the point at which I stake my rhetorical flag in that fantastical, linguistical, conceptual, unreal place—built with words—where rapes are minimized as needs be, and the definition of genocide quibbled over, where the killing of babies is denied, and the precision of drones glorified, where histories are reconsidered or rewritten or analogized or simply ignored, and “Jew” and “colonialist” are synonymous, and “Palestinian” and “terrorist” are synonymous, and language is your accomplice and alibi in all of it. Language euphemized, instrumentalized, and abused, put to work for your cause and only for your cause, so that it does exactly and only what you want it to do. Let me make it easy for you. Put me wherever you want: misguided socialist, toothless humanist, naïve novelist, useful idiot, apologist, denier, ally, contrarian, collaborator, traitor, inexcusable coward. It is my view that my personal views have no more weight than an ear of corn in this particular essay. The only thing that has any weight in this particular essay is the dead. ♦

New Yorker Favorites

The day the dinosaurs died .

What if you started itching— and couldn’t stop ?

How a notorious gangster was exposed by his own sister .

Woodstock was overrated .

Diana Nyad’s hundred-and-eleven-mile swim .

Photo Booth: Deana Lawson’s hyper-staged portraits of Black love .

Fiction by Roald Dahl: “The Landlady”

Sign up for our daily newsletter to receive the best stories from The New Yorker .

By signing up, you agree to our User Agreement and Privacy Policy & Cookie Statement . This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

By Susan B. Glasser

By Keeanga-Yamahtta Taylor

By Jay Caspian Kang

By David Remnick

• Share full article

Advertisement

Supported by

Thomas L. Friedman

Why the Campus Protests Are So Troubling

By Thomas L. Friedman

Opinion Columnist

Readers have been asking me, and I have been asking myself of late, how I feel about the campus demonstrations to stop the war in Gaza. Anyone reading this column since Oct. 7 knows that my focus has been on events on the ground in the Middle East, but this phenomenon has become too big to ignore. In short: I find the whole thing very troubling, because the dominant messages from the loudest voices and many placards reject important truths about how this latest Gaza war started and what will be required to bring it to a fair and sustainable conclusion.

My problem is not that the protests in general are “antisemitic” — I would not use that word to describe them, and indeed, I am deeply uncomfortable as a Jew with how the charge of antisemitism is thrown about on the Israel-Palestine issue. My problem is that I am a hardheaded pragmatist who lived in Beirut and Jerusalem, cares about people on all sides and knows one thing above all from my decades in the region: The only just and workable solution to this issue is two nation-states for two indigenous peoples.

If you are for that, whatever your religion, nationality or politics, you’re part of the solution. If you are not for that, you’re part of the problem.

And from everything I have read and watched, too many of these protests have become part of the problem — for three key reasons.

First, they are virtually all about stopping Israel’s shameful behavior in killing so many Palestinian civilians in its pursuit of Hamas fighters, while giving a free pass to Hamas’s shameful breaking of the cease-fire that existed on Oct. 7. On that morning, Hamas launched an invasion in which it murdered Israeli parents in front of their children, children in front of their parents — documenting it on GoPro cameras — raped Israeli women and kidnapped or killed everyone they could get their hands on, from little kids to sick grandparents.

Again, you can be — and should be — appalled at Israel’s response: bombing everything in its path in Gaza so disproportionately that thousands of children have been killed, maimed and orphaned . But if you refuse to acknowledge what Hamas did to trigger this — not to justify what Israel has done, but to explain how the Jewish state could inflict so much suffering on Palestinian men, women and children in reverse — you’re just another partisan throwing another partisan log on the fire. By giving Hamas a pass, the protests have put the onus on Israel to such a degree that its very existence is a target for some students, while Hamas’s murderous behavior is passed off as a praiseworthy adventure in decolonization .

Second, when people chant slogans like “liberate Palestine” and “from the river to the sea,” they are essentially calling for the erasure of the state of Israel, not a two-state solution. They are arguing that the Jewish people have no right to self-determination or self-defense. I don’t believe that about Jews, and I don’t believe that about Palestinians. I believe in a two-state solution in which Israel, in return for security guarantees, withdraws from the West Bank, Gaza Strip and Arab areas of East Jerusalem, and a demilitarized Palestinian state that accepts the principle of two states for two peoples is established in those territories occupied in 1967.

I believe in that so strongly that the thing I am most proud of in my 45-year career is my interview in February 2002 with the Saudi crown prince, Abdullah bin Abdul Aziz, in which he, for the first time, called on the entire Arab League to offer full peace and normalization of relations with Israel in exchange for full withdrawal to the 1967 lines — a call that led the Arab League to hold a peace conference the next month, on March 27 and 28, in Beirut to do just that. It was called the Arab Peace Initiative .

And do you know what Hamas’s response was to that first pan-Arab peace initiative for a two-state solution? I’ll let CNN tell you . Here’s its report from Israel on the evening of March 27, 2002, right after the Arab League peace summit opened:

NETANYA, Israel — A suicide bomber killed at least 19 people and injured 172 at a popular seaside hotel Wednesday, the start of the Jewish religious holiday of Passover. At least 48 of the injured were described as “severely wounded.” The bombing occurred in a crowded dining room at the Park Hotel, a coastal resort, during the traditional meal marking the start of Passover. … The Palestinian group Hamas, an Islamic fundamentalist group labeled a terrorist organization by the U.S. State Department, claimed responsibility for the attack.

Yes, that was Hamas’s response to the Arab peace initiative of two nation-states for two peoples: blowing up a Passover Seder in Israel.

Hey, Friedman, but what about all the violence that Israeli settlers perpetrated against Palestinians and how Bibi Netanyahu deliberately built up Hamas and undermined the Palestinian Authority, which embraced Oslo?

Answer: That violence and those Netanyahu actions are awful and harmful to a two-state solution as well. That is why I am intensely both anti-Hamas and anti-Netanyahu. And if you oppose just one and not also the other, you should reflect a little more on what you are shouting at your protest or your anti-protest. Because no one has done more to harm the prospects of a two-state solution than the codependent Hamas and Netanyahu factions.

Hamas is not against the post-1967 occupation. It is against the existence of a Jewish state and believes there should be an Islamic state between the river and the sea. When protests on college campuses ignore that, they are part of the problem. Just as much as Israel supporters who ignore the fact that the far-right members in Netanyahu’s own coalition government are for a Jewish state from the Jordan River to the Mediterranean Sea. How do I know? Because Netanyahu wrote it into the coalition agreemen t between himself and his far-right partners.

The third reason that these protests have become part of the problem is that they ignore the view of many Palestinians in Gaza who detest Hamas’s autocracy. These Palestinians are enraged by precisely what these student demonstrations ignore: Hamas launched this war without permission from the Gazan population and without preparation for Gazans to protect themselves when Hamas knew that a brutal Israeli response would follow. In fact, a Hamas official said at the start of the war that its tunnels were for only its fighters, not civilians.

That is not to excuse Israel in the least for its excesses, but, again, it is also not to give Hamas a pass for inviting them.

My view: Hamas was ready to sacrifice thousands of Gazan civilians to win the support of the next global generation on TikTok. And it worked. But one reason it worked was a lack of critical thinking by too many in that generation — the result of a campus culture that has become way too much about what to think and not how to think.

I highly recommend a few different articles about how angry Gazans are at Hamas for starting this war without any goal in mind other than the fruitless task of trying to destroy Israel so Hamas’s leader, Yahya Sinwar, could get his personal revenge.

I was particularly struck by a piece in The National, a newspaper in Abu Dhabi, by Ahmed Fouad Alkhatib, a Palestinian American raised in Gaza. The headline is: “Israel’s War Has Killed 31 Members of My Family, Yet It’s Vital to Speak Out Against Hamas.” Alkhatib placed Hamas’s Oct. 7 attack in the context of the rising protests against its inept and autocrat rule that have broken out periodically in Gaza since 2019, under the banner of “We Want to Live.”

Wrote Alkhatib, a political analyst who is a nonresident senior fellow at the Atlantic Council: “Having grown up in Gaza, I experienced Hamas’s rise to power and their gradual grip over the Strip and Palestinian politics and society, hiding behind a resistance narrative and using extremist politics to sabotage prospects for a peaceful resolution to the conflict with Israel. Months before Oct. 7, tens of thousands of Gazans protested in the streets in defiance of Hamas, just as they had in 2019 and 2017.”

Alkhatib added that the “‘We Want to Live’ protest movement decried living conditions and unemployment in Gaza, as well as the lack of a political horizon for meaningful change in the territory’s realities and opportunities. Hamas’s regime consisted of a criminal and despotic enterprise that used Gaza as a haven for the group’s members and affiliates and turned Palestinians there into aid-dependent subjects reliant on the international community” and turned Gaza into “a ‘resistance citadel’ that was part of a nefarious regional alliance with Iran.”

A campus with critical thinkers might have had a teach-in on the central lawn on that subject, not just on the violence of Israeli settlers.

Against this backdrop, we are seeing college presidents at places like Rutgers and Northwestern agree to some of the demands by students to end their protests. As NPR summarized them, the “demands vary by school, though they generally call for an end to the Israel-Hamas war, disclosures of institutional investments and divestment from companies with ties to Israel or that otherwise profit from its military operation in Gaza.”

What Palestinians and Israelis need most now are not performative gestures of disinvestment but real gestures of impactful investment, not the threat of a deeper war in Rafah but a way to build more partners for peace. Invest in groups that promote Arab-Jewish understanding, like the Abraham Initiatives or the New Israel Fund. Invest in management skills capacity-building for Palestinians in the West Bank and Gaza, like the wonderful Education for Employment network or Anera, that will help a new generation to take over the Palestinian Authority and build strong, noncorrupt institutions to run a Palestinian state.

This is not a time for exclusionary thinking. It is a time for complexity thinking and pragmatic thinking: How do we get to two nation-states for two indigenous peoples? If you want to make a difference and not just make a point, stand for that, work for that, reject anyone who rejects it and give a hug to anyone who embraces it.

The Times is committed to publishing a diversity of letters to the editor. We’d like to hear what you think about this or any of our articles. Here are some tips . And here’s our email: [email protected] .

Follow the New York Times Opinion section on Facebook , Instagram , TikTok , WhatsApp , X and Threads .

Thomas L. Friedman is the foreign affairs Opinion columnist. He joined the paper in 1981 and has won three Pulitzer Prizes. He is the author of seven books, including “From Beirut to Jerusalem,” which won the National Book Award. @ tomfriedman • Facebook