essay on rice in marathi

तांदूळ माहिती Rice Information in Marathi

Indrayani Rice Information in Marathi इंद्रायणी तांदूळ माहिती रोजच्या जेवणात जर भात नसेल तर जेवण हे अपूर्ण वाटत. भाताशिवाय जेवणाची रंगत पूर्ण होत नाही. भाताला आपल्या जेवणात भरपूर असे महत्व आहे. भातापासून बनलेली बिर्याणीच नाव जरी घेतलं तरी सगळ्यांच्या तोंडाला पाणी सुटतं. हे तांदूळ म्हणजे नक्की कुठून सुरुवात झाली आणि कशी झाली याबद्दल संपूर्ण माहिती आपण आज घेऊ.

तांदूळ माहिती – Rice Information in Marathi

तांदूळ हे गवताच्या प्रजातींचे पीक आहे. ओरिझा सॅटिवा (आशियाई तांदूळ) किंवा सामान्यतः ओरिझा ग्लॅबेरिमा (आफ्रिकन तांदूळ) हे दोन तांदळाचे प्रकार आहेत. जंगली तांदूळ हे नाव सामान्यतः झिझानिया आणि पोर्टेरेशिया या प्रजातींसाठी वापरले जाते, दोन्ही जंगली आणि घरगुती असतात.

तृणधान्य म्हणून, घरगुती तांदूळ हे जगातील निम्म्याहून अधिक मानवी लोकसंख्येसाठी सर्वात जास्त प्रमाणात वापरले जाणारे मुख्य अन्न आहे. विशेषतः आशिया आणि आफ्रिकेत. ऊस (१.९ अब्ज मेट्रिक टन किंवा २.१ अब्ज शॉर्ट टन) आणि मका (१.० अब्ज मेट्रिक टन किंवा १.१ अब्ज लहान टन).

ऊस आणि मका पिकांचा मोठा भाग मानवी वापराव्यतिरिक्त इतर कारणांसाठी वापरला जात असल्याने मानवी पोषण घेण्याच्या बाबतीत तांदूळ हे सर्वात महत्वाचे अन्न पीक आहे. जे जगभरात मानवाद्वारे वापरल्या जाणाऱ्या कॅलरीजच्या एक पंचमांशपेक्षा जास्त पोषण प्रदान करते.

तांदळाच्या अनेक जाती आहेत आणि पाककृती प्रादेशिकदृष्ट्या भिन्न असतात. भाताची लागवड करण्याची पारंपारिक पद्धत म्हणजे तरुण रोपांची स्थापना करताना किंवा नंतर शेतात पाणी भरणे. भात लागवडीसाठी सिंचनाच्या इतर सर्व पद्धतींना वाढीच्या कालावधीत तण आणि कीड नियंत्रणासाठी जास्त प्रयत्न करावे लागतात.

तांदळाची वनस्पती  १-१.८ मीटर (३ फूट ३ – ५ फूट ११ इंच) उंच वाढू शकते. कधीकधी विविधता आणि जमिनीच्या सुपीकतेवर अवलंबून असते. त्याला बारीक पाने ५०-१०० सेमी (२०-४० इंच) लांब आणि २-२.५ सेमी रुंद असतात. खाद्य बियाणे एक धान्य (कॅरिओपिसिस) ५-१२ मिमी लांब आणि २–३ मिमी जाड असते.

तांदूळ हे जगातील अर्ध्या लोकसंख्येचे मुख्य अन्न आहे. आशिया आणि पॅसिफिकमधील १७ देश, उत्तर आणि दक्षिण अमेरिकेतील ९ देश आणि आफ्रिकेतील ८ देशांसाठी हा प्रमुख आहार ऊर्जा स्त्रोत आहे. तांदूळ जगाच्या आहारातील २०% ऊर्जा पुरवतो. तर गहू १९% आणि मका (कॉर्न) ५% पुरवतो.

शिजवलेले पांढरे तांदूळ ६८% पाणी, २८% कर्बोदकांमधे, ३% प्रथिने आणि नगण्य स्निग्ध (टेबल) चे बनलेले आहे. १०० ग्रॅम तांदूळ ५४० किलोजूल (१३० किलोकॅलरी) अन्न ऊर्जा प्रदान करते आणि त्यात लक्षणीय प्रमाणात सूक्ष्म पोषक असतात. दैनंदिन मूल्याच्या १०% पेक्षा कमी. शिजवलेले लहान-धान्य पांढरे तांदूळ समान अन्न ऊर्जा प्रदान करते.

लागवडीचा इतिहास – rice farming information in marathi

भात लागवडीचा इतिहास मोठा आणि गुंतागुंतीचा आहे. पुरातत्व आणि भाषिक पुराव्यांवर आधारित सध्याचे वैज्ञानिक एकमत असे आहे की १३,५०० ते ८,२०० वर्षांपूर्वी चीनमधील यांग्त्झी नदीच्या खोऱ्यात ओरिझा सॅटिवा तांदूळ प्रथम विकसित झाला होता.

त्या पहिल्या लागवडीपासून, स्थलांतर आणि व्यापाराने तांदूळ जगभर पसरला – प्रथम पूर्व आशियातील बराच भाग आणि नंतर पुढे परदेशात आणि शेवटी कोलंबियन एक्सचेंजचा भाग म्हणून अमेरिकेत. आता कमी सामान्य तांदूळ ३,००० ते ३,५०० वर्षांपूर्वी आफ्रिकेत स्वतंत्रपणे विकसित झाला आहे.

इतर जंगली तांदळाची लागवड वेगवेगळ्या भौगोलिक क्षेत्रात केली गेली आहे, जसे की अमेरिकेत. त्याच्या प्रसारापासून, तांदूळ हे जगभरातील अन्न सुरक्षा आणि अन्नसंस्कृतीसाठी महत्वाचे जागतिक पीक बनले आहे. ओरिझा सॅटिव्हाच्या स्थानिक प्रकारांमुळे विविध प्रकारच्या ४०,००० हून अधिक लागवडी झाल्या आहेत.

कीटक आणि रोग

तांदळाचे कीटक हे भात पिकाचे (किंवा तांदळाच्या बियांचे) उत्पादन किंवा मूल्य कमी करण्याची क्षमता असलेले कोणतेही जीव किंवा सूक्ष्मजीव आहेत. तांदळाच्या कीटकांमध्ये तण, रोगजन्य, कीटक, नेमाटोड, उंदीर आणि पक्षी यांचा समावेश होतो. हवामान घटक, अयोग्य सिंचन, कीटकनाशकांचा अतिवापर आणि नायट्रोजन खतांचा उच्च दर यासह विविध घटक कीटकांच्या प्रादुर्भावामध्ये योगदान देऊ शकतात.

हवामानाची परिस्थिती देखील कीटकांच्या प्रादुर्भावामध्ये योगदान देते. उदाहरणार्थ, राईस गॉल मिज आणि आर्मी वर्म्सचा प्रादुर्भाव ओल्या हंगामाच्या सुरुवातीला जास्त पावसाच्या कालावधीनंतर होतो.

तांदळाच्या जाती सामान्यत: लांब, मध्यम आणि कमी दाणेदार म्हणून वर्गीकृत केल्या जातात. लांब तांदळाचे धान्य स्वयंपाक केल्यानंतर अखंड राहतात. मध्यम धान्य तांदूळ (अमायलोपेक्टिन जास्त) अधिक चिकट होते. मध्यम धान्य तांदूळ गोड पदार्थांसाठी वापरला जातो, इटलीमध्ये रिसोट्टोसाठी आणि स्पेनमध्ये एरेस नेग्रे सारख्या अनेक पदार्थांसाठी तांदूळ वापरला जातो.

लांब-धान्य तांदळाच्या काही जाती ज्यामध्ये अमायलोपेक्टिन जास्त असते, ज्याला थाई चिकट तांदूळ म्हणतात, ते सहसा वाफवले जातात. एक चिकट लहान धान्य तांदूळ सुशीसाठी वापरला जातो. जपानमध्ये लहान तांदूळ धान्याचा मोठ्या प्रमाणावर वापर होतो. चवदार पदार्थांसह लहान धान्य तांदूळ सहसा पुडिंगसाठी वापरला जातो.

शिजवण्यापूर्वी तांदूळ स्वच्छ धुवल्याने बरेच स्टार्च काढून टाकले जाते, ज्यामुळे धान्य कमी प्रमाणात चिकटून राहतात. यामुळे क्लीअर तांदूळ मिळतो. स्वयंपाकाची वेळ कमी करण्यासाठी, इंधनाची बचत करण्यासाठी, उच्च तापमानाचा संपर्क कमी करण्यासाठी आणि चिकटपणा कमी करण्यासाठी तांदूळ भिजवले जाऊ शकतात.

काही जातींसाठी, भिजवल्याने धान्यांचा विस्तार वाढवून शिजवलेल्या तांदळाचा पोत सुधारतो. तांदूळ ३० मिनिटांपर्यंत कित्येक तास भिजवून ठेवला जाऊ शकतो. भात उकळवून किंवा वाफवून शिजवला जातो आणि स्वयंपाक करताना पाणी शोषून घेतो. शोषण पद्धतीद्वारे, तांदूळ कोरड्या तांदळाच्या प्रमाणात आणि कोणत्याही  पाण्याच्या प्रमाणात  शिजवले जाऊ शकते.

जलद-उकळण्याच्या पद्धतीने, तांदूळ मोठ्या प्रमाणात पाण्यात शिजवले जाऊ शकते जे सर्व्ह करण्यापूर्वी काढून टाकले जाते. जलद-उकळण्याची तयारी समृद्ध तांदळासह करणे इष्ट नाही कारण जेव्हा पाणी टाकून दिले जाते तेव्हा संवर्धनाचे बरेचसे पदार्थ नष्ट होतात. आशिया आणि लॅटिन अमेरिकेत लोकप्रिय इलेक्ट्रिक राईस कुकर, तांदूळ शिजवण्याची प्रक्रिया सुलभ करतात.

तांदूळ (किंवा इतर कोणतेही धान्य) कधीकधी उकळण्यापूर्वी तेलात  तळलेले असते (उदाहरणार्थ केशर तांदूळ किंवा रिसोट्टो). हे शिजवलेले तांदूळ कमी चिकट बनते आणि अशी  स्वयंपाकाची शैली सामान्यतः इराण आणि अफगाणिस्तानमध्ये करतात.

आम्ही दिलेल्या indrayani Rice Information in Marathi माहितीमध्ये काहीही चुकीचे असल्यास आपण लवकरात लवकर आम्हाला comment box आणि email लिहून कळवावे आपण दिलेली माहिती अचूक असल्यास आम्ही त्यामध्ये नक्की बदल करू.

मित्रानो तुमच्याकडे जर “तांदूळ माहिती” rice name in marathi विषयावर अधिक माहिती असेल तर आम्हाला कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा आम्ही ते या types of rice in marathi article मध्ये upadate करू, मित्रांनो हि rice farming information in marathi माहिती जर तुम्हाला आवडली असेल तर तुमच्या मित्र मंडळींमध्ये Share करायला विसरू नका. तसेच आपण या लेखाचा वापर information about rice in marathi असा देखील करू शकता. धन्यवाद अधिक माहितीसाठी भेट द्या : इनमराठी.नेट

Share this:

Leave a comment उत्तर रद्द करा..

पुढील वेळेच्या माझ्या टिप्पणी साठी माझे नाव, ईमेल आणि संकेतस्थळ ह्या ब्राउझरमध्ये जतन करा.

Notify me of follow-up comments by email.

Notify me of new posts by email.

भात पीक शेती संपूर्ण माहिती | Rice information in Marathi

तांदूळ हे जगाच्या लोकसंख्येच्या मोठ्या भागासाठी, विशेषतः आशियातील मुख्य अन्न आहे. पीक म्हणून, भाताची हजारो वर्षांपासून लागवड केली जात आहे आणि अनेक समुदायांसाठी अन्न आणि उत्पन्नाचा एक महत्त्वपूर्ण स्रोत आहे. भात पीक शेतीमध्ये भात किंवा पूरग्रस्त शेतात भात रोपांची लागवड समाविष्ट असते.

या लेखात, आम्ही भात पीक शेतीच्या मूलभूत गोष्टींवर चर्चा करू, ज्यामध्ये भाताचे विविध प्रकार, लागवड पद्धती, वाढीची परिस्थिती आणि कापणी यांचा समावेश आहे.

तांदळाचे प्रकार:

तांदळाचे दोन मुख्य प्रकार आहेत: इंडिका आणि जॅपोनिका. इंडिका तांदूळ हे सामान्यतः उष्णकटिबंधीय प्रदेशात घेतले जाते, तर जॅपोनिका तांदूळ सामान्यतः समशीतोष्ण प्रदेशात घेतले जाते. या दोन श्रेणींमध्ये, तांदळाच्या असंख्य जाती आहेत ज्यात धान्य आकार, आकार आणि रंग यासारखी भिन्न वैशिष्ट्ये आहेत.

लागवड पद्धती:

तांदूळ लागवडीसाठी दोन मुख्य पद्धती आहेत: थेट पेरणी आणि पुनर्लावणी. थेट पेरणीमध्ये भाताचे बियाणे तयार केलेल्या शेतात प्रसारित करणे समाविष्ट असते, तर पुनर्लावणीमध्ये भाताची रोपे रोपवाटिकेत वाढवणे आणि नंतर शेतात रोपण करणे समाविष्ट असते. दोन्ही पद्धतींचे त्यांचे फायदे आणि तोटे आहेत आणि स्थानिक शेती पद्धती आणि परिस्थितींवर अवलंबून वापरल्या जातात.

वाढत्या परिस्थिती:

तांदळाच्या झाडांना वाढण्यासाठी विशिष्ट परिस्थिती आवश्यक असते, ज्यात उबदार तापमान, भरपूर पाणी आणि सुपीक माती यांचा समावेश होतो. रोपांना आवश्यक पाणी पुरवण्यासाठी भाताच्या भातांना पूर येतो आणि शेतकऱ्यांनी हे सुनिश्चित केले पाहिजे की वाढत्या हंगामात पाण्याची पातळी स्थिर राहील. पाण्याव्यतिरिक्त, तांदळाच्या झाडांना निरोगी पिके वाढवण्यासाठी आणि उत्पादनासाठी खते आणि पोषक तत्वांची आवश्यकता असते.

वाढत्या परिस्थितीनुसार आणि तांदळाच्या विशिष्ट जातीनुसार भात पिकांची कापणी वर्षातून एकदा केली जाते. कापणीच्या प्रक्रियेमध्ये भाताची रोपे तोडणे आणि दाणे देठापासून वेगळे करणे समाविष्ट आहे. एकदा कापणी झाल्यानंतर, तांदळाचे दाणे सामान्यत: वाळवले जातात आणि विकले जाण्यापूर्वी बाहेरील भुस काढण्यासाठी दळले जातात.

भात पीक शेतीतील आव्हाने:

कीटक, रोग आणि पर्यावरणीय परिस्थिती यासह अनेक कारणांमुळे भात पिकाची शेती आव्हानात्मक असू शकते. याशिवाय, अनेक भातशेतकऱ्यांना आर्थिक आव्हानांचा सामना करावा लागतो, ज्यात त्यांच्या पिकांना मिळणारा कमी भाव आणि मोठ्या प्रमाणावर व्यावसायिक शेतातील स्पर्धा यांचा समावेश होतो.

जगभरातील अनेक समुदायांसाठी भात पीक शेती हा अन्न आणि उत्पन्नाचा एक आवश्यक स्रोत आहे. यामध्ये भाताची रोपे भात किंवा पूरग्रस्त शेतात वाढवणे समाविष्ट आहे आणि उबदार तापमान, भरपूर पाणी आणि सुपीक माती यासह विशिष्ट वाढीची परिस्थिती आवश्यक आहे. तांदूळ पिकाची शेती आव्हानात्मक असली तरी, ती अनेक कृषी अर्थव्यवस्थेचा एक महत्त्वाचा घटक आहे आणि लाखो लोकांसाठी अन्न सुरक्षा सुनिश्चित करण्यात महत्त्वाची भूमिका बजावते.

Share this:

Leave a comment cancel reply.

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Short Essay on Rice

    तांदूळ वनस्पती हे एक प्रकारचे गवत आहे, जे ओलसर जमिनीत आणि विशिष्ट ऋतूंमध्ये भरलेल्या सखल जमिनीत चांगले वाढते.     हे भारत, चीन आणि जपानमध्ये मुबलक प्रमाणात घेतले जाते जेथे ते अन्नपदार्थ म्हणून वापरले जाते.     इंग्लंडमध्ये याचा वापर पुडिंग तयार करण्यासाठी आणि साबण घट्ट करण्यासाठी केला जातो.    

    वाढीचे टप्पे: वनस्पतीच्या वाढीचे अनेक टप्पे असतात, त्यातील प्रत्येक टप्पा शेतकऱ्याला पूर्णपणे गुंतवून ठेवतो.    

    पहिल्या टप्प्यात जमीन नांगरून अनेक वेळा पाणी दिले जाते.     त्यानंतर जमिनीवर बिया पेरल्या जातात, जे दोन किंवा तीन दिवसांत उगवतात.     नंतर ते जमिनीत हस्तांतरित केले जातात, जे त्यांच्या वाढीसाठी तयार केले गेले आहे.     जेव्हा झाडे एका विशिष्ट उंचीवर वाढतात तेव्हा तण आणि इतर अप्रिय झाडे त्यांच्या ठिकाणाहून काढून टाकली जातात.     पुढील टप्प्यावर येईपर्यंत शेतकऱ्याने याकडे विशेषतः लक्ष दिले पाहिजे.    

    दुस-या टप्प्यात, म्हणजे त्याची कापणीची वेळ, भाताची रोपे कापून शेवग्यात बांधली जातात.     नंतर ते गाड्यांमध्ये नेले जातात आणि ढिगाऱ्यात ठेवले जातात, जे कधीकधी खूप उंचीवर जातात.     त्यानंतर त्यांना मारहाण करून किंवा त्यांच्यावर तुडवणाऱ्या गुरांनी साठ्यापासून वेगळे केले जाते.    

    तिसऱ्या टप्प्यात धान्य भुसभुशीत करून खाण्यासाठी तयार केले जाते, परंतु ते करण्यापूर्वी धान्य काही काळ ओलसर ठेवले जाते, नंतर ते उकडलेले आणि उन्हात वाळवले जाते.     सपाट दगडांमध्ये दाणे घासून भुसा काढला जातो.     त्यानंतर हरभरा व्यवस्थित उकळून त्याचा अन्न म्हणून वापर करता येतो.    

© Copyright-2024 Allrights Reserved

My Subscriptions

आजकालच्या भाताला सुगंध का नसतो? तांदळाला चव येते कशातून? 'निसर्गमित्रां'नी सांगितलं यामागचं कारण..

आजकाल सुगंधी तांदळाला लोक पसंती देतात. पण कुठला तांदूळ सुगंधी आणि चविष्ट याचं गणित कुठेतरी हुकतं आणि मग भेसळयुक्त तांदूळ गळ्यात पडतो. कुठल्या तांदळाला वास असतो.

Rice: स्वयंपाकघरातून भात शिजताना येणारा घमघमाटानं अनेकांच्या तोंडाला पाणी सुटतं. फक्त पांढऱ्याशुभ्र वाफाळत्या तांदळाच्या केवळ वासानंही भूक वाढते. जगभरात सुवासिक तांदळाचे कितीतरी प्रकार. सुवासिक तांदळाच्या भाताची चवही केवढी लक्षात राहणारी. आजकाल सुगंधी तांदळाला लोक पसंती देतात. पण कुठला तांदूळ सुगंधी आणि चविष्ट याचं गणित कुठेतरी हुकतं आणि मग भेसळयुक्त तांदूळ गळ्यात पडतो. पण तांदुळ विकत घेण्याआधी कुठला तांदूळ सुगंधी हे तपासायला हवं.  पण आजकाल भाताला सुंगध आणि चवही नसल्याची तक्रार अनेकजण करताना दिसतात. याचं कारण काय? भाताला येणारा सुगंध कशातून येतो?

आजकालच्या भाताला चव का नाही?

 कोणत्याही भाताला येणारा सुगंध आणि त्याची चव ही त्या भागातील हवामानावर आणि मातीवर अवलंबून असते. रासायनीक खतांच्या भडीमाराने आणि कीटकनाशकांच्या अतिवापरामुळं जमिनीतली सुक्ष्म जीवाणू आणि बुरशी नष्ट झाली आहे. भाताला येणारी चव सेंद्रीय पद्धतीनं पिकवलेल्या भातालाच येऊ शकते. सेंद्रिय शेतीविषयी सजग करणाऱ्या निसर्गमित्र फार्म या शेतकऱ्यानं यामागचं कारण सांगितलंय. इन्स्टाग्रॅमवर सध्या हा व्हिडिओ चांगलाच फिरतोय.

थंड वातावरण असणाऱ्या ठिकाणच्याच भाताला सुगंध येतो

सामान्यपणे भाताला येणारा सुगंध हा थंड वातावरणामुळे येतो. जर भात थंड वातावरणात पिकवलेला असेल तरच त्याला वास येतो. पण तोच तांदूळ समुद्रसपाटीच्या प्रदेशात पिकवला तर त्याला वास येत नाही. भाताला सुगंध देणारा जीन हा थंड हवामान असणाऱ्या भागात अधिक असतो. हा जीन 35 अंश तापमान असणाऱ्या ठिकाणी संपून जातो. डोंगरामध्ये थंड वातावरण असल्यानं तिथे हा जीन असतो. त्यामुळंच भाताला सुगंध येतो. त्यामुळंच मावळचा इंद्रायणी सुगंधी होतो.

          View this post on Instagram                       A post shared by राजेंद्र भट (@nisargamitra_farm)

भाताला सुगंध कुठून येतो?

भाताला येणारा सुगंध हा तीन घटकांवर अवलंबून असतो. मातीचा प्रकार, लागवडीची पद्धत आणि हवामान यावर या भाताचा सुगंध आणि चव अवलंबून असते. निसर्गत: वासाचा तांदुळ हा उंच प्रदेशात उगवतो. डेहरादून बासमती, मावळ प्रांतातला आंबेमोहर अशा डोंगराळ भागात पिकलेल्या तांदळाला चांगला वास असतो. जसजसं समुद्रसपाटीकडे आपण येतो तेंव्हा तांदळात असणारा सुवासही कमी होतो. त्यामुळंच मावळचा आंबेमोहर आणि कोकण, नाशिक चा आंबेमोहर यांच्या चवीत फरक पडतो. वेगवेगळ्या प्रकारची जीन्स आणि रासायनिक संयुगे प्रत्येक प्रकारच्या सुगंधी तांदळाची वेगळी चव देतात. बासमतीमध्ये "बीटेन एल्डिहाइड डिहायड्रोजनेज ( BADH2 )" नावाचे जनुक असते . या जनुकामुळे बासमतीमध्ये ``2-एसिटाइल-1-पायरोलीन (2AP)'' नावाचे संयुग तयार होते. यातूनच तो सुगंध येतो.

Ganesh Chaturthi 2024 : आतुरता तुमच्या आगमनाची! बाप्पाच्या प्रतिष्ठापनेसाठी करा 'अशी' फर्स्ट क्लास सजावट, प्रत्येकजण करेल कौतुक

महत्त्वाच्या बातम्या

ट्रेंडिंग न्यूज

ट्रेडिंग पर्याय

पर्सनल कॉर्नर

मनोरंजन, ज्ञान, वैचारिक…सर्वकाही…"InMarathi"…!

उपवास असताना वापरला जाणारा हा भाताचा प्रकार शरीरसाठी अत्यंत उपायकारक आहे!

आमचे सर्व लेख मिळवण्यासाठी फॉलो करा : फेसबुक | ट्विटर | इंस्टाग्राम | टेलिग्राम । शेअरचॅट

व्हिडिओजसाठी फॉलो करा : इनमराठी युट्यूब चॅनल  

लेखिका – डॉ. प्राजक्ता जोशी 

कुठलाही ऊपवास म्हटला की,  २ गोष्टी हमखास आठवतात, “साबुदाणा खिचडी किंवा वरईचा भात”! तर अशी ही वरई किंवा भगर.

भगरीला samo rice किंवा jungle rice असे देखील म्हणतात. महाराष्ट्रातल्या वेगवेगळ्या भागात त्याला वरई, वरी, भगर अशा वेगवेगळ्या नावांनी ओळखलं जातं. वनस्पतीशास्त्रानुसार ही millet प्रकारात मोडते. ‘Proso Millet’ हे वरईचे नाव आहे. वरई म्हणजे सर्व पोषकांशाची पुर्तता करणारा अल्पाहाराचा ऊत्तम पर्याय आहे.

वरईचे ईतर  ऊपयोग पुढीलप्रमाणे :

1) यात anti ooxidants चे प्रमाण भरपूर असते. त्यामुळे त्वचा, केस यांचे आरोग्य राखण्यास मदत होते.

2) यातील lecithin हा घटक nervous system मजबुत करतो व त्याचे कार्य सुकर करतो.

3) Pellagra हा कुपोषणजन्य व्याधी vitamin B3-niacin च्या कमतरतेमुळे होतो. त्यात त्वचा खरखरीत होऊन खवले पडू लागतात.

वरईमध्ये vitamin B3 भरपुर असते. त्यामुळे या रूग्णांना वरई अवश्य द्यावी. तसेच ज्या व्यक्तीचा प्राथमिक आहार मांसाहार आहे. त्यांनाही B3 ची कमतरता जाणवू शकते. अशा व्यक्तींनी भगरीचा समावेश आहारात करावा.

4) Calcium प्रचुर मात्रेत असल्याने हाडांची वाढ व आरोग्य राखण्यासाठी ऊपयुक्त ठरते. त्यामुळे लहान मुलांना तसेच वृद्धांना वरई ऊपयुक्त ठरते.

5) वरईतील काही घटक c-reactive protien चे concentration कमी करतात व हृदयरोगाचे प्रमाण घटवते.

6) वरईमध्ये phytic acid हे phytochemical असते. जे cholesterol चे नियमन करते.

7) यातील lignan हा घटक सस्तन प्राण्याच्या आंत्रामध्ये (intestine) मध्ये गेल्यावर mamellian lignan मध्ये परावर्तीत होतो व स्तनांचा कर्करोग होण्याचा धोका टळतो.

8) पेशींच्या वाढीसाठी आवश्यक phospherous यात भरपूर असतो.

9) Magnessium चे प्रमाण भरपूर असल्याने रक्तातील glucose  नियंत्रित ठेवून insulin चे सुद्धा नियमन करते. अशा प्रकारे type-2 diabetes मध्ये उपयुक्त ठरते.

10) यातील insoluble fibers अतिरीक्त bile ची निर्मीती थांबवतात. त्यामुळे पित्ताशयातील खड्यांची (gall stones) निर्मिती थांबते.

11) ज्वारी, गहू, बाजरी, धान्ये ही भारतीय आहाराचा पाया आहेत व ती रोजच्या आहारात समाविष्ट असतात. पण वरई हे एकमेव आहे जे पूर्णतः gluten free आहे. त्यामुळे gluten allergy, celiac disease मध्ये उपयुक्त ठरते.

• वजनवाढीच्या भितीने तूप नको म्हणताय? वाचा ‘सुपरफूड’ तुपाचे फायदे…
• सौंदर्य आणि फिटनेस यांचा उत्तम मेळ साधणारा हा पदार्थ दररोज खाल्लाच पाहिजे

12) Fiber भरपूर व पचनास हलकी असल्याने वरई भुकेचे शमन करते. वजन कमी करताना वरईचा नक्कीच उपयोग होऊ शकतो.

आयुर्वेदानेही वरई स्थौल्य कमी करताना उपयुक्त सांगितली आहे. तसेच कफाचे संतुलन करणारी सांगितली आहे. अधिक प्रमाणात खाल्यास पित्त व वात दोषाचे वर्धन करते.

अग्नीमांद्य (पचनशक्ती कमी होणे) या व्याधीत वरई उपयुक्त सांगितली आहे. कफजन्य व्याधीत उपयुक्त सांगितली आहे.

टिप—थायराॅईडीसमचा त्रास असल्यास वरई टाळावी. कारण त्यात काही goiterogenic properties आढळतात.

महत्वाची सूचना: सदर लेखातील माहिती, विविध तज्ज्ञांच्या अभ्यास व मतांनुसार तसेच सर्वसामान्य मनुष्याच्या आरोग्यास अनुसरून देण्यात आलेली आहे. ही माहिती देण्यामागे, या विषयाची प्राथमिक ओळख होणे हा उद्देश आहे. वाचकांनी कोणताही निर्णय घेण्याआधी, आपल्या आरोग्याला अनुसरून, डॉक्टरांचा सल्ला घ्यावा.

आमचं युट्यूब चॅनल आणि त्यावरचे व्हिडिओज बघण्यासाठी चॅनलला फॉलो करा :

व्हिडिओजसाठी फॉलो करा : इनमराठी युट्यूब चॅनल

 शेअरचॅटवर मिळवण्यासाठी क्लिक करा: इनमराठी शेअरचॅट ग्रुप

आता इनमराठीच्या लेखाच्या अपडेट्स मिळवा टेलिग्रामवर! जॉईन करा टेलिग्राम चॅनल: https://t.me/InMarathi

आमचे इतर लेख वाचण्यासाठी क्लिक करा: InMarathi.com | आमचे सर्व लेख मिळवण्यासाठी फॉलो करा : फेसबुक | ट्विटर | इंस्टाग्राम   | टेलिग्राम । शेअरचॅट | Copyright © InMarathi.com | All rights reserved.

• ← या प्रणालीचा वापर करून फेसबुक थांबवू शकते लोकांच्या आत्महत्या
• या काही जोडप्यांनी चक्क हवेत आणि पाण्यात लग्नसोहळा पार पाडला! →

You May Also Like

“मनसे” च्या अहमदाबाद अभ्यास दौऱ्यातून समोर आलेलं “गुजरात मॉडेल”

गरज “शाळांसाठीच्या चळवळी”ची! अन्यथा “मराठी शाळा’ हा शब्दच दुर्मिळ होईल!

“हिंदू असणं गुन्हा आहे का?” – समीक्षकाच्या खोचक टिप्पणीवर नंबी नारायणन वैतागले

Maharashtrian Cuisine

by Himanshu Rajak

Last updated: 10 July 2023

Table of Contents

Maharashtrian or Marathi cuisine is the cuisine of the Marathi people from the Indian state of Maharashtra. It has distinctive attributes while sharing much with other Indian cuisines. Traditionally, Maharashtrians have considered their food to be more austere than others. Maharashtrian cuisine includes mild and spicy dishes. Wheat, rice, jowar, bajri, vegetables, lentils and fruit are dietary staples. Peanuts and cashews are often served with vegetables.

Overlooking the vast expanse of the Arabian Sea, Maharashtra cuisine is largely influenced by seafood and the cuisine that is popular in the interiors of the state presents a strong blend of the traditional and the contemporary preparations. The coastline of Maharashtra is usually called the Konkan and boasts its own Konkani cuisine, which is a harmonized combination of Malvani, Gaud Saraswat Brahmin, and Goan cuisines . Besides the coastal Maharashtra cuisine, the interior of Maharashtra or the Vidarbha area has its own distinctive cuisine known as the Varadi cuisine .

General feature/Cuisine Characteristics 

• Rice is the staple food grain in Maharashtra cuisine, alike the many other states of India. The staple in the Vidarbha region hardly eat rice and their most preferred staple is jowar and bajra . All non-vegetarian and vegetarian dishes of Maharashtra cuisine are eaten with boiled rice or with bhakris , which are soft rotis made of rice flour. Special rice puris called vada and amboli , which is a pancake made of fermented rice, urad dal, and semolina, are also eaten as a part of the main meal.
• Cereals   are also commonly eaten in the coastal part of the state which includes Vatana, Val, Moong and  Arhar.
• The Maharashtra cuisine includes an enormous variety of vegetables in the regular diet and lots of fish and coconuts are used. Grated coconuts spice many kinds of dishes in Maharashtra cuisine. Coconut is extensively used in cooking and as an embellishment. In the coastal cuisine of Maharashtra, fresh coconut is added to the dishes, while in the Vidarbha region, powdered coconut is used for cooking.
• In Maharashtra cuisine, peanuts and cashew nuts are widely used in vegetables and peanut oil is used as the main cooking medium.
• Wide use of kokum , which is a deep purple berry that has a pleasing sweet and sour taste is also seen in Maharashtra.
• Jaggery and tamarind are also used in most vegetables or lentils so that the Maharashtra cuisine pertains a sweet and sour flavor while the kala masala (special mixture of spices) is added to make the food spicy.
• Among seafood of Maharashtra cuisine, the most popular fish is bombil or the Bombay duck which is normally served batter fried and crisp, while in the vegetarian fare; the most popular vegetables are brinjals . Bangda or mackerel is another popular fish in coastal Maharashtra. It is curried with red chilies, ginger and triphal. Pomfret is another popular fish eaten barbecued, stuffed, fried or curried. Besides fish, crabs, prawns, shellfish and lobsters are also relished by the coastal Maharashtrians.
• Maharashtra cuisine is incomplete without papads , which are eaten roasted or fried. A typical feature of Marathi food is the masala papad in which finely chopped onions, green chilies and chat masala are speckled over roasted or fried papads.
• The most popular dessert of Maharashtra is the puran poli , roti stuffed with a sweet mixture of jaggery and gram flour.
• In Maharashtra, the regional festivals and food go together and every dish brings a special significance along with it. Among Maharashtra cuisine, Chaat is probably the most loved snacks, followed by bhelpuri, pani puri, pav bhaji, and dosai. The paan culture has been raised to an art form amidst Maharashtra cuisine. The famous Cold and Sweet paan is sweet filling and chilled.

Cooking Style in Maharashtra

• Maharashtrian meals are scientifically planned and cooked-the golden rule being that the cooking medium must not be seen.
• The vegetables are more or less steamed and lightly seasoned so as to retain their nutritional value.
• There is almost no deep frying and roasting.

Culinary Regions in Maharashtra

Konkan (south – east).

• This region is further divided into Raigarh, Sindhurgarh, and Ratnagiri, on the coastal line.
• The cuisine of Konkan mainly comprises of fish. A special spice called Tirphal is used as a common souring agent in the fish.
• The gravies are more coconut-based.
• The cuisine of Sindhurgarh comprises various types of pancakes such as ambodi, which is made from fermented rice and urad dal.
• Sabudana khichdi, a savoury product made from Sago and Groundnuts, also come from this part of the state.
• Thalipith is another type of pancake usually made with a combination of rice and various pulses and is often eaten for breakfast.
• Varieties of seafood such as sharks, crabs and prawns are often cooked in the form of curries or even prepared dry.
• Usals, which are made from cereals, accompany fish curries in this part of the state. The Brahmins from the Konkan region are Vegetarians and they consume usals made from cereals.
• The food of the Konkanastha Brahmins is different as they use more of tamarind and jaggery to flavour their food.
• The use of asafetida (heing) is also very common here.
• The people from the region of Raigarh have a different method of cooking. They mostly use groundnut oil for their cooking. French beans are grown over here in large scale and hence popularly used in the cuisine. The fish curry is stewed along with vegetables such as potatoes, cauliflowers and brinjals. The locals here prefer lamb over chicken and the famous preparation of sukhe mutton or dry lamb comes from here.

Vidarbha (North – East)

• This region includes the districts of Nagpur, Chandrapur and Yeotmal.
• The main profession of the people here is farming and they mostly eat a dish called hurda, which is roasted raw jowar mixed with curd.
• The food is ver spicyand is usually dry or mixed with ginger, green chillies, and lime.
• Vada bhaat or lentil fritters mixed with boiled rice are very commonly consumed in this region.
• The famous poha comes from this region of Maharashtra.
• Fruits like oranges grow in abundance here.

Marathwada (East)

• This region comprises of Aurangabad, Nander, Latur.
• Moderately spiced food is preferred here.
• Freshly gound masalas are preferred here to flavor the food
• Chutneys are prepared here out of the peels of vegetables such as doodhi. These chutneys have a flavor of their own and they are eaten along with the food for lunch as well as dinner.

Kolhapur (South)

• Kolhapur is a region in the south central part of Maharashtra. the other places include Satara, Sangli and  Solapur. The people dwelling here are mostly non – vegetarian.
• This is a very dry region with scanty rainfall and people face a lot of hardship due to water scarcity.
• Crops which need less moisture to grow such as jowar is extensively grown here and bhakri made from it is also consumed.
• The gravies are hot and spicy with a fiery colour but the excellent taste is brought about by the mingling of the right spices in right proportion.
• The famous lavangi mirchi i.e, small hot green chillies come from this region.
• The non – vegetarian dishes consumed are mutton and chicken items – Mutton Kolhapuri is the most well – known of all. Desi chicken or gavthi kombdi is preferred to the regular broiler variety. Crabs that are found in the river water are also popular.
• Poha, sheera, kurdai, malpua etc are some of the popular snacks during the tea time.

Western Ghats (The western coastline)

• The Western Ghats consist of the North – west coastline along the Arabian Sea.
• The important cities along the coastline are Nasik, Pune and Mumbai.
• The people of this region eat moderately spiced or very less spicy food.
• Bombay duck or bombil is a dried variety of fish which is very popular. It is prepared in gravy or just stir – fried and served.
• Papad, pickle, chutney, and koshimbir (salad with some coconut, peanuts, and tempering) are popular accompaniments of food in this region.
• The cooking styles and procedures of the Brahmin communities in this region (Deshasthas, Karhade, and Saraswats)  are almost the same and have great simplicity.
• The spices are just enough to enhance and bring out the original flavour of the food.
• Breakfast consists of onion or potato poha or sheera and thalipith. Sometimes dadpe poha is made from pressed rice, onions, salt, green chillies, green coriander, and lime juice and then tempered with heing, curry leaves, and mustard. Main meals consist of boiled rice; varan (plain toovar dal) with some with some ghee in it; polis (which is a local term for rotis or flat Indian breads made from flour; two vegetable dishes, one being dry potato preparation and the other a choice of tondle, gavar, or stuffed brinjal; a koshimbir; chutneys of garlic or peanuts and a lemon wedge.
• Curd and buttermilk, aamtis and usals of cereals, vegetables, onions, ginger, garlic, chillies, turmeric, and goda masala are used.

Serving a Maharashtrian Meal

• In Maharashtra, even an everyday meal consists of several accompaniments that are set out in a particular manner in the taat (platter).
• The taat vadhany (method of setting food on the platter) is an art.
• It starts with a bit of salt at the top center of the taat. On its left is set a small piece of lemon. Then follows the chutney (spicy accompaniment made of ground coconut and green chilies), koshimbir (salad), bharit (lightly cooked or raw vegetable in yogurt) in that order.
• The vegetable with gravy never precedes the dry vegetable because the gravy will run into it.
• Once everyone is seated the woman of the house will serve the rice, pour a little toop (clarified butter) and varan (lentil) on it and then the meal begins after a short thanksgiving.
• The people of Maharashtra are known for aesthetic presentation of food. In formal meals, the guests sit on floor rugs or red wooden seats and eat from silver or metal thalis and bowls, placed on a raised chowrang, a short decorative table. To avoid mixing of flavors, each guest is given a bowl of saffron scented water to dip fingers in before starting to eat the next delicacy.
• Snacking is a favorite pastime of this city of Mumbai, the capital of Maharashtra. Chaat is probably the most widely eaten food in the city, followed by bhelpuri, pani puri, pav bhaji, and dosai.
• For those looking for non-vegetarian snacks, there are the Muslim kebabs, baida roti (an egg roti stuffed with minced meat), tandoori chicken, seekh kebabs, and fish koliwada.

Festive Food in Maharashtra

Gudi Padwa, Holi, Haritalika, Ganesh Chaturthi, Diwali, Makara Sankranti are some of the festivals native to the state of Maharashtra. And some special foods during these festival times are as follows:

• Gudi Padwa: Soonth Panak, Sprouted Chana Usal
• Holi: Puran Poli
• Haritalika: Coconut Potali
• Ganesh Chaturthi: Karanji, Chakli
• Diwali: Shankarpali, Badam Halwa, Chakli, Karanji.
• Makar Sakranti: Shengdana Chikki

Food at Weddings:

After the marriage ceremony is done with, guests sit down to a traditional meal served on a banana leaf. The meal is entirely vegetarian in nature and is created without any onion or garlic. It consists of a selection of vegetables in coconut gravy, green mango chutney, cucumber and peanut salad, rice, puris, golden dal called ‘varan’ and a sweet dish like jalebi, creamy basundi or saffron-scented shrikhand. ‘Mattha’ or coriander-flavored, salted buttermilk complements the meal, which ends with a sweet ‘paan’ called `vida.

Maharashtrian Cooking Equipment

• CHOOL: It is a cooking stove made out of mud. Dry cow dung or wood is used for firing the stove.
• THIKRA: This is a tawa made from mud which is used to make breads. This gives an earthly flavor to the dish
• MANDE TAWA: This is a wok – like equipment made out of a special earthenware pot. This pot is upturned and fire is lit from the bottom. Mande is made out of a dough of rawa and maida. Powdered sugar and a bit of atta are stuffed in the dough dumplings which are flattened into rotis on the hand, something like the roomali roti found in the north.
• MODAK PATRA: This is copper vessel made for making modaks.
• PATA – WARWANTA: It is a rectangular piece of stone, approximately 2ft by 1ft on which the spices are ground with a stone pestle.
• GUNDPONGLU TAWA: This is a tawa that resembles an idli tawa and is used for making steamed dumplings.
• KHALBHTTA: It is a cast iron vessel which is used to powder dry masalas and spices. A heavy iron rod is used to pound the spices.
• PURANCHEY YANTRA: This is a kind of sieve. It is used for making a paste of chana dal and jaggery used for making puran poli.
• VEELI: This is a sickle – shaped blade fixed on a wooden block used for slicing and chopping of vegetables.

Common Dishes in Maharashtrian Cuisine

• GHADICHI POLI or CHAPATI: Unleavened flatbread made of wheat, more common in urban areas.
• BHAKRI: Bread made from millets like jowar and bajra, form part of daily food in rural areas.
• PACHADI: A typical Maharashtrian dish which is tender brinjals cooked with green mangoes and ornamented with coconut and jaggery.
• MASALEY BHAAT: The rice and brinjal preparations, flavoured with the red chillies, is commonly made during the marriage ceremonies.
• PATAL BHAJI: A typical dish of Maharashtra cuisine is the patal bhaji, a sweet and sour dish flavored with groundnuts.
• VARAN: It is a plain non-spicy or lightly spiced lentil flavoured heing and jiggery, made with split Pigeon pea (Toor dal).
• KATACHI AMTI: It is a sour lentil preparation from chana dal, normally preferred on the day of Holi.
• TOMATO SAAR: Maharashtrian spicy tomato soup.
• THALIPITH: A type of pancake. Usually spicy and is eaten with curd.
• VADA PAV: Popular Maharashtrian dish consisting of fried mashed-potato dumpling (vada), eaten sandwiched in a bun (pav). This is referred to as Indian version of burger and is almost always accompanied with the famous red chutney made from garlic and chillies, and fried green chilles.
• PAMPHLET TRIPHAL AMBAT: This is a traditional dish in which fish (Pomfret) is cooked in creamy coconut gravy that greatly enhances its taste.
• SUNGTACHI-HINGA KODI: A popular prawn dish is the sungtachi-hinga kodi, which consists of prawns in coconut gravy, blended with spices and asafoetida.
• BHARLI WANGI: This is a very traditional Marathi curry, Bharli Vangi or “Stuffed Eggplant”. Whenever one feels like eating something spicy in meals, this is a favorite option in all Marathi families. It goes great with poli, bhakri or rice.
• DADPE POHE: Another variety of Pohe from Maharashtra. A simple and spicy and non fried snack at any time.  In Marathi “Dadpane’ means giving pressure. While soaking Poha, we cover it with plate and keep some weight on it. So it is called as ‘Dadpe Pohe’.
• SHANKARPALYA: These are savoury and sweet snacks made with flour. Flour, oil , salt and water are kneaded to form a firm dough. It is then rolled out thin and cut into various shapes. These are deep fat fried until crisp.

Sweet Dishes of Maharashtrian Cuisine

Puran Poli: It is one of the most popular sweet item in the Maharashtrian cuisine. It is made from jaggery ( molasses or gur), yellow gram (chana) dal, pain flour, cardamom powder and ghee (clarified butter). It is made at almost all festivals. A meal containing puran poli is considered “heavy” by Marathi people.

Gulachi Poli : Made specially on Makar Sankranti in typical Brahmin households, the Gulachi poli is a heavy meal similar to the Puran Poli. It is made with a stuffing of soft/shredded Jaggery mixed with toasted, ground Til (white sesame seeds)and some gram flour which has been toasted to golden in plenty of pure Ghee. The dish is made like a paratha i.e. the stuffed roti is fried on Pure ghee till crisp on both side. Tastes heavenly when eaten slightly warm with loads of ghee.

Modak: This is a sweet dumpling popular in Western India. The sweet filling is made of fresh coconut and jaggery while the shell is of rice flour. The dumpling can be fried or steamed. The steamed version is eaten hot with ghee. Modak has a special importance in the worship of the Hindu god Ganesh.

Karanji: is a deep fried dumpling with a filling of grated coconut sweetened with jaggery and flavoured with powdered cardamom seeds. It is also known as Kanavale. It is one of the popular sweets prepared for Diwali celebrations.

Chiroti: Made by combination of rawa – Semolina and maida Plain flour

Basundi puri: reduced milk with sugar and flavoured with cardamom (basundi0 is relished with deep – fried poories on the auspicious day of Dusshera.

Shikran: An instant sweet dish made from banana, milk and sugar.

Shrikhand: Sweetened yogurt flavoured with saffron, cardamom and charoli nuts.

Narali Bhaat : The sea is worshipped by the Koli community of Maharashtra and people offer coconuts to the sea. Sweet rice made by them using coconut with special flavoring given by cardamon and cloves. This is the special dish for the festival; of Narali Pornima which falls on the Full moon day in the Hindu month of Shravan (August).

How useful was this post?

5 star mean very useful & 1 star means not useful at all.

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you! 😔

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Syllabus BHM201 (T)

01 Quantity Food Production

• Equipment required for mass/volume feeding
• Heat and cold generating equipment
• Care and maintenance of this equipment
• Modern developments in equipment manufacture

Menu Planning

• Basic principles of menu planning – recapitulation
• Points to consider in menu planning for various volume feeding outlets such as Industrial, Institutional, Mobile Catering Units
• School/college students
• Industrial workers
• Outdoor parties
• Theme dinners
• Transport facilities, cruise lines, airlines, railway
• Nutritional factors for the above
• Principles of Indenting for volume feeding
• Portion sizes of various items for different types of volume feeding
• Modifying recipes for indenting for large scale catering
• Practical difficulties while indenting for volume feeding
• Space allocation
• Equipment selection

02 Volume Feeding

• Types of Institutional & Industrial Catering
• Problems associated with this type of catering
• Scope for development and growth
• Highlights of Hospital Catering for patients, staff, visitors
• Diet menus and nutritional requirements
• Reasons for growth and development
• Menu Planning and Theme Parties
• Concept of a Central Production Unit
• Problems associated with off-premises catering
• Characteristics of Rail, Airline (Flight Kitchens and Sea Catering)
• Branches of Mobile Catering
• Introduction to purchasing
• Purchasing system
• Purchase specifications
• Purchasing techniques

03 Regional Indian Cuisine

• Introduction to Regional Indian Cuisine
• Heritage of Indian Cuisine
• Factors that affect eating habits in different parts of the country
• Geographic location
• Historical background
• Seasonal availability
• Special equipment
• Staple diets
• Specialty cuisine for festivals and special occasions

Andhra Pradesh , Bengal, Goa , Gujarat , Karnataka, Kashmir, Kerala, Madhya Pradesh, Maharashtra , North Eastern States, Punjab , Rajasthan , Tamil Nadu and Uttar Pradesh/Uttaranchal

Communities

Parsee, Chettinad, Hyderabadi , Lucknowi, Mughlai, Malbari/Syrian Christian and Bohri

Discussions

Indian Breads, Indian Sweets , Indian Snacks

Vaangi Bhaat Recipe (Maharashtrian Style Brinjal Rice)

Vaangi Bhaat or Brinjal Rice is a quintessential Maharashtrian rice preparation made using Brinjals, flavoured with some spices. Usually the purple-black variety of Brinjals is used. Like most recipes, there are many variations of Vaangi Bhaat too. This no onion/garlic preparation is simple and is part of many festivities. The Vaangi Bhaat spice mix can be made ahead and stocked.

Serve Vaangi Bhaat with Lauki Raita , Burani Raita or any other Raita of your choice.

If you like this recipe, you can also try other rice recipes such as

• Beetroot Rice

2-3 Servings

Ingredients

• 4 to 5 Brinjal (Baingan / Eggplant)
• 1/2 teaspoon Asafoetida (hing)
• Salt , to taste
• 2 tablespoons Oil
• 2 teaspoons Mustard seeds (Rai/ Kadugu)
• 1 teaspoon Turmeric powder (Haldi)
• Coriander (Dhania) Leaves , for garnish
• 6 to 7 cloves Cloves (Laung)
• 7 to 8 Whole Black Peppercorns
• 1 inch Cinnamon Stick (Dalchini)
• 2 tablespoons Dry coconut (kopra) , grated
• 2 to 3 Dry Red Chilli
• 1 tablespoon Coriander (Dhania) Seeds
• 1 tablespoon Cumin seeds (Jeera)

How to make Vaangi Bhaat Recipe (Maharashtrian Style Brinjal Rice)

To begin making the Vaangi Bhaat recipe, first wash and soak the rice in water for 30 minutes.

Wash and remove the stems from the brinjals. Slice them and put them in a bowl of water.

In a small pan dry roast (separately) the ingredients under ‘To be ground together’.

Cool and coarsely grind them together in a blender .

In a heavy bottom pan/wok , heat the oil. Add the mustard seeds and once they splutter, drain and add the brinjal slices.

Add hing and turmeric powder. Stir and add about 2- 2 ½ tablespoons of the ground spice mix.

Saute for a minute and drain the rice and add to the brinjals.

Mix and add the required water (water quantity may change depending on the quality of rice).

Add salt, stir and cook covered till the rice is done. Once it is ooked, garnish it with the coriander leaves.

Serve Vaangi Bhaat with  Lauki Raita ,  Burani Raita  or any other Raita of your choice.

• Office Lunch Box Recipes
• Festival Recipes
• Maharashtrian Recipes (Marathi Recipes)
• Indian Dinner Recipes
• Brinjal Recipes (Eggplant / Baingan)

Explore More Indian Rice Recipes

• Biryani Recipes : level = 5 : level_diff : 0 --> Biryani Recipes
• Khichdi Recipes : level = 5 : level_diff : 0 --> Khichdi Recipes
• Pulao Recipes : level = 5 : level_diff : 0 --> Pulao Recipes

You May Also Like

वांगी भात रेसिपी - Vaangi Bhaat (Recipe In Hindi)

वेजीटेरियन काबुली पुलाव रेसिपी - Vegetarian Kabuli Pulao Recipe

Carrot Rice Recipe - Spiced Carrot Pulao

Karnataka Style Avarekalu Pulao Recipe - Avarekalu Pulao

Quinoa Vangi Bath Recipe

Mumbai Style Tawa Pulao Recipe With Moong Sprouts

Egg Pulao Recipe

Kerala Style Pacha Mango Avial Recipe

Enter a Search Term

Insider tips.

by the Master of Accounting Program Staff

How to Put Together Your Best Application Package

We know applying to graduate school can feel intimidating, so we've put together this list to help you navigate the application process. 

Online Application

• You can start our online application HERE .
• All application materials matter! One piece of your application is NOT more important than another. We consider applications in their entirety.
• We’re looking for students with strong academic and analytical aptitude, leadership potential and a variety of extracurricular involvement.
• Don’t worry about repeating information on your resume that is also somewhere else in your application package.
• It works well to complete the online application while you’re working on other aspects of the application, such as your statement of purpose, resume, or scholarship essay.
• Keep it short. Your uploaded resume should be one page in length and in the PDF format.
• The resume should highlight your academic, extracurricular and professional achievements.
• There are many free resources available online to help you create a resume that is in the correct format and that highlights your strengths.

Statement of Purpose Essay

• The essay prompt is: “Describe your short-term and long-term career goals, and how the MAcc will help you achieve those goals. Include in your discussion: Where do you see yourself in one, five and 10 years after completing the MAcc, and why are you interested in earning a MAcc degree from Rice? (Maximum 750 words).”
• Your essay should be well developed and thought out. Give yourself enough time to write, review and edit. It’s a good idea to have a friend proof your work (but make sure the essay remains wholly your own!).
• Be sure to directly address the essay question being asked of you!
• Provide a cohesive story that tells us why you're seeking a graduate accounting degree and why Rice's program is a good fit for you.
• Make sure you stick to the word limit. Be clear and concise.

Interested in Rice Business?

Transcripts.

• Don’t worry about sending us official transcripts during the application process. We will only need them once you’re admitted into our program (yay!). You can upload scans of your transcripts directly into your online application.
• It is not necessary to submit transcripts from summer coursework or study abroad if those classes were not required for your degree, they total fewer than nine credit hours, and completion of those courses is already reflected on your main transcript.

Professional References

• We require the names of two professional references. Select two people who, based on their relationship with you, can vouch for your potential to succeed in an intensive graduate accounting program and in a subsequent professional business career.
• Use your best judgment in selecting references; if you feel it necessary, you may also include a note in your application explaining your choice.
• We prefer that at least one of your evaluators be a professor who taught a class you completed. Many applicants choose one of their accounting professors. Personal friends, relatives, or family acquaintances are not appropriate people to serve as a reference. 
• A good way to ask? “Would you be willing to be a professional reference for my Rice Master of Accounting (MAcc) application?”
• You provide the name, email address, title, and relationship to this person in your application for both references. 
• References will be contacted should the Admissions Committee judge it helpful to evaluate your candidacy to the program.
• Submit your application early so that the committee has plenty of time to contact your references if needed.
• Need to change a professional reference after you’ve submitted? Just reach out to us and let us know.

Additional Information Section

• If you feel there is anything additional that we should know, put it here.
• Things such as academic issues, gaps in your resume, or changes in undergrad institutions are usually provided here.

Test Scores

• A GMAT or GRE score is OPTIONAL.
• You are still welcome to provide a GMAT or GRE test score if you believe it will help demonstrate your aptitude to the Rice MAcc Admissions Committee. A strong test score may also increase your chances for a merit-based scholarship award.
• We have no preference between which test you choose to take, though most applicants, if they include a score, choose to take the GMAT.
• You are able to submit unofficial score reports during the application process. We will not need your official scores until you are admitted into the program.
• Take the test early and give yourself time to retake, if necessary.
• If you’ve taken the GMAT/GRE more than once, the MAcc Admissions Committee will consider your highest score, even if it’s not your most recent score. So, don’t be afraid to re-take your test if you think you can improve your score.

Have questions? Reach out to us at [email protected] or review our FAQ page .

MAcc Home Page

You May Also Like

The Rice MAcc Class of 2025 Application is Now Open!

Applications are being accepted for the one-year Rice Master of Accounting (MAcc) cohort that will begin in August 2024 and finish in May 2025.

A Day in the Life of a Rice Master of Accounting Student

Grant Ketterer, MAcc Class of 2023, brings us along for a day in the life of a Rice MAcc student.

Checking in with a Rice MAcc Student One Year After Graduation

We recently caught up with Sherwin Philip, who graduated from Rice’s Master of Accounting (MAcc) program in 2022. We asked him a few questions about his experience working at one of the “Big Four” public accounting firms. Read what he told us below!

Essay writing in Marathi

Table of Contents

निबंध लिहिण्यासाठी मार्गदर्शक | Guide to Writing an Essay

प्रस्तावना | introduction.

निबंध हा विविध विषयांवर लेखन करण्याचा एक मार्ग आहे. निबंध लेखन ही कला आहे आणि ती शिकणे आवश्यक आहे.

निबंध लिहिण्यामागे अनेक कारणे असतात. त्यातून आपल्या विचारांना व्यक्तिमत्त्व प्राप्त होते. आपल्या मताचे प्रभावीपणे प्रसार करता येते. विषयावरील आपले ज्ञान वाढते.

निबंध लेखनाचा उपयोग शैक्षणिक, व्यावसायिक आणि वैयक्तिक क्षेत्रात होतो. शाळा-महाविद्यालयात विद्यार्थ्यांना निबंध लेखनाचे महत्त्व समजावून सांगितले जाते. त्यामुळे प्रत्येकाने निबंध लेखनाचे कौशल्य मिळवावे.

विषय निवडणे | Selecting a Topic

निबंध लिहिताना सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे तुमच्यासाठी चांगला, रोचक आणि समृद्ध असा विषय निवडणे. विषय निवडीत खालील गोष्टींचा विचार करा:

– तुम्हाला कोणता विषय आवडतो आणि रुची आहे? तुमच्या आवडीच्या विषयावर लिहिणे सोपे जाईल.

– तुम्हाला विषयावर किती माहिती आहे आणि त्यावर लेखन करण्यास तुम्ही सक्षम आहात हे पाहा. तुमच्या ज्ञानाच्या क्षेत्रातलाच विषय निवडा.

– विषय व्यापक असावा पण फार मोठा नसावा. तुम्ही तो सहजपणे समजू शकाल आणि त्यावर चांगले लेखन करू शकाल.

– विषय तुमच्या वाचकांना आकर्षित करेल असा असावा. तो त्यांच्यासाठी उपयुक्त व रोचक असावा.

– वेळेच्या मर्यादेनुसार विषय निवडा. लहान किंवा साधा विषय निवडून त्याला खोलवर लिहिण्याचा प्रयत्न करा.

योग्य विषय निवडल्याने तुमचे लेखन सुरेख होईल. मग तुम्हाला विषयावर लेखन करणे सोपे जाईल.

संशोधन | Research

निबंध लिहिण्यापूर्वी विषयावरील माहिती संकलित करणे आवश्यक आहे. यासाठी इंटरनेट, पुस्तकालय, वृत्तपत्रे इत्यादींचा वापर करून विषयावर जास्तीत जास्त माहिती संकलित करावी. यामुळे विषयाची व्याप्ती समजेल आणि निबंधात कोणत्या मुद्द्यांवर भर द्यायचा ते ठरवता येईल.

संशोधनामुळे विषयावरील विविध दृष्टिकोन समजतात. त्यामुळे आपल्या मताला दृढता येते आणि निबंध अधिक पक्का आणि विश्वसनीय होतो. संशोधन केल्याने निबंधात नवीन माहिती समाविष्ट करता येते. तसेच, इतर लेखकांच्या मतांचा आढावा घेऊन आपल्या मताची तुलना करता येते.

योग्य संशोधन न केल्यास निबंधातील माहिती अपूर्ण व एकपक्षीय राहील. म्हणून संशोधन हा निबंधलेखनाचा अत्यंत महत्त्वाचा भाग असतो.

निबंधाची संरचना | Essay Structure

निबंध लिहिताना त्याची संरचना ठरवणे खूप महत्त्वाचे असते.

निबंधाची संरचना तीन भागांमध्ये विभागली जाते:

• उद्देश – निबंधाच्या सुरवातीस उद्देश असतो. हा भाग सामान्यतः एक ते दोन परिच्छेदांचा असतो. यामध्ये विषयाचे संक्षिप्त परिचय दिला जातो.
• मध्यभाग – हा निबंधाचा मुख्य भाग असतो. यामध्ये विषयाचा तपशीलवार आढावा घेतला जातो. मध्यभाग हा विषयाच्या क्षमतेनुसार ४ ते ५ परिच्छेदांचा असावा.
• शेवट – निबंधाचा शेवटीला एका परिच्छेदात सारांश दिला जातो. यामध्ये निबंधात मांडलेल्या मुद्द्यांचा संक्षिप्त आढावा दिला जातो.

उद्देश, मध्यभाग आणि शेवट हे निबंधाचे महत्त्वाचे घटक असतात. या तीनही भागांचा समतोल साधूनच एक चांगला निबंध लिहता येतो.

मसुदा तयार करणे | Drafting

मसुदा तयार करणे हे निबंध लेखनातील महत्त्वाचे टप्पे आहे. मसुदा लेखनाचे काही महत्त्वाचे बाबी खालीलप्रमाणे:

– मसुदा लिहिणे हे आपल्या विचारांना एकत्र करण्यास मदत करते. आपण जे काही लिहिणार आहात त्याचा एक कच्चा रूपरेषा तयार होतो.

– मसुदा लिहिताना आपल्या विचारांची प्राधान्यक्रम सुव्यवस्थित करता येते. कोणती मुद्दे सर्वात महत्त्वाची आहेत व कोणती कमी महत्त्वाची याचा विचार करता येतो.

– मसुदा लेखनामुळे आपल्या लेखनाची संरचना सुस्पष्ट होते. लेखाच्या प्रत्येक भागात काय येणार आहे हे ठरवता येते.

– मसुद्यावरून आपल्या लेखनातील कमतरता दूर करणे सोपे होते. जर काही मुद्दे वारंवार पुनरावृत्ती होत असतील तर त्या दूर करता येतात.

– निबंध पूर्ण होण्याआधी मसुद्यावर पुन्हा एकदा लेखनाची पुनरावलोकन केल्यास अधिक चांगले लेखन करण्यास मदत होते.

– मसुदा लिहिणे हा निबंध लेखनाचा अत्यंत महत्त्वाचा भाग असल्याने त्यास योग्य वेळ देणे आवश्यक आहे.

तर म्हणूनच मसुदा लेखन करणे हे निबंध लेखनात अत्यंत महत्त्वाचे असते. मसुद्यावर पुरेशी मेहनत केल्यास उत्तम दर्जाचा निबंध लिहिता येईल.

भाषाशैली | Writing Style

निबंध लेखन करताना सोपी आणि स्पष्ट मराठी भाषा वापरावी. तंत्रज्ञानी शब्दांपेक्षा सामान्य माणसाला समजेल अशी सरल भाषा वापरणे गरजेचे आहे.

वाक्ये सोपी आणि स्पष्ट असावीत. त्यामुळे वाचकाला समजणे सोपे होईल. लांब लांब वाक्ये टाळावीत.

शब्दांचा वापर सुसंगत असावा. अनावश्यक इंग्रजी शब्दांचा वापर टाळावा. मराठी भाषेतील योग्य शब्दांना प्राधान्य द्यावे.

वाक्यरचनेवर लक्ष द्यावे. वाक्यातील शब्दक्रम योग्य असावा.

अशाप्रकारे सोप्या आणि स्पष्ट भाषेचा वापर केल्याने वाचकांना निबंध समजणे सोपे होईल.

अचूकता | Accuracy

निबंध लिहिताना त्यातील भाषाशैली, वाक्यरचना आणि विरामचिन्हे यांची खास काळजी घ्यावी.

– शब्द आणि वाक्ये सरळ आणि सोपी असावीत.

– विरामचिन्हे योग्य ठिकाणी वापरावेत. उदाहरणार्थ, विरामचिन्ह (. , ! ?) प्रत्येक वाक्याच्या शेवटी वापरावे. 

– कॉमा (,) वाक्यातील शब्द जोडण्यासाठी वापरावा. 

– वर्तनीची चूक टाळावी. शब्द चुकीचे लिहिल्यास त्याचा अर्थ बदलू शकतो.

– मराठी शब्दकोश वापरून शब्दांची खात्री करून घ्यावी.

– निबंध पूर्ण झाल्यावर तो पुन्हा एकदा वाचून त्रुटी शोधाव्यात.

या गोष्टींची काळजी घेतल्यास निबंध सुस्पष्ट आणि अचूक होईल.

स्रोत संदर्भ | Source References

जेव्हा तुम्ही इतरांच्या मजकूरातील माहितीचा वापर करता तेव्हा त्यांचे योग्य प्रकारे संदर्भ देणे महत्त्वाचे आहे. निबंधातील प्रत्येक संदर्भित मजकूरासोबत त्या मजकूराचा स्रोत स्पष्टपणे दर्शविणे आवश्यक आहे.

उदाहरणार्थ, जर तुम्ही कोणत्याही पुस्तकातील मजकूराचा वापर केला असेल तर “[पुस्तकाचे नाव]” असे संदर्भ द्यावेत. लेखकाचे नाव, पुस्तकाचा शीर्षक, प्रकाशक, आणि प्रकाशन वर्ष यांचा समावेश असावा.

इंटरनेटवरील साहित्याचा वापर केल्यास “[लेखकाचे नाव], [वेबसाइटचे नाव], लिंक” अशी माहिती द्यावी.

जेणेकरून वाचक तुमच्या निबंधातील माहितीच्या स्रोतापर्यंत पोहोचू शकतील आणि त्यांना खात्री होईल की हा मजकूर योग्य संदर्भासह आहे.

स्रोत संदर्भ योग्यरित्या देऊन तुमच्या निबंधाची विश्वसनीयता वाढवा.

निष्कर्ष | Conclusion

निबंध लिहिण्याच्या प्रक्रियेत, आपण विषय निवडणे, संशोधन करणे, निबंधाची संरचना तयार करणे, मसुदा लिहणे, भाषाशैलीवर लक्ष केंद्रित करणे, अचूकता ठेवणे आणि स्रोतांचे संदर्भ देणे या महत्त्वाच्या टप्प्यांवर भर दिला आहे.

या सर्व टप्प्यांचे योग्यरित्या पालन केल्यास, तुम्ही एक उत्तम दर्जाचा, सुसंगत आणि समृद्ध मजकूर लिहू शकता. निबंधाचा शेवटी सारांश देऊन तुमच्या मुद्द्यांचे संक्षिप्त सारांश करावा. यामुळे वाचकांना तुमच्या मुख्य मुद्द्यांचा आढावा घेता येईल.

एक सुस्पष्ट आणि प्रभावी सारांश देऊन तुम्ही तुमचा निबंध यशस्वीरित्या संपवू शकता.

पुनरावलोकन | Revision

आपण निबंध लिहिल्यानंतर तो पूर्णपणे वाचावा. त्यानंतर पुन्हा एकदा निबंध पूर्णपणे वाचा आणि त्यातील कोणत्याही त्रुटी किंवा चुका शोधण्याचा प्रयत्न करा.

कारण निबंधामध्ये सामान्यत: अनेक त्रुटी असतात जसे:

– विरामचिन्हांचा चुकीचा वापर

– शब्द वा किंवा वाक्यरचनेतील चुका

– विषयापासून वळण घेणे

– अयोग्य संकलन

– अस्पष्ट भाषा

या सर्व गोष्टी लक्षात घेऊन निबंधाचे पुनरावलोकन केल्यास निबंधाची गुणवत्ता वाढेल. पुनरावलोकनानंतर आवश्यक ती सुधारणा करून निबंधाची अंतिम आवृत्ती तयार केली पाहिजे.

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

• जीवन चरित्र
• ज्ञानवर्धक माहिती
• पक्षी माहिती
• प्राणी माहिती

100+ मराठी विषयावरील निबंध | Essay In Marathi | Marathi Nibandh

Marathi Essay Topics : मित्रांनो आपल्या शाळा कॉलेजांमध्ये निबंध लेखन हा अतिशय महत्त्वाचा विषय आहे. वेगवेगळ्या विषयांवर Marathi Nibandh lekhan करायला सांगितले जाते, म्हणूनच आम्ही येथे देत आहोत 100+ मराठी निबंध विषय.  हे सर्व निबंध मराठी भाषेतील तज्ञ मंडळी द्वारे अतिशय सोप्या भाषेत लिहिलेले आहे. आम्हाला आशा आहे की हे निबंध आपण सर्वाच्या नक्कीच उपयोगात येतील.

आमच्या या वेबसाईट वर विविध विषयावरील मराठी निबंध आणि भाषणे उपलब्ध आहेत. प्रत्येक वर्गातील विद्यार्थ्यासाठी हे निबंध उपयुक्त आहेत. म्हणून जर तुम्हाला केव्हाही मराठी निबंध किंवा मराठीतील इतर माहिती लागली तर आपण bhashanmarathi.com या आमच्या या वेबसाईट वर भेट देऊ शकतात.

मराठी निबंध यादी | marathi essay topics

• माझी आई निबंध मराठी
• माझे बाबा / वडील 
• माझी शाळा निबंध मराठी
• माझी सहल मराठी निबंध
• माझी आजी निबंध
• माझे आजोबा निबंध
• माझे गाव निबंध
• माझे शेजारी निबंध

माझा आवडते मराठी निबंध

• माझा आवडता छंद पुस्तके वाचन
•   माझा आवडता छंद चित्रकला 
•  माझा आवडता छंद क्रिकेट खेळणे
• माझा आवडता छंद नृत्य 
• माझा आवडता मित्र निबंध मराठी
• माझे आवडता शिक्षक निबंध
• माझे आवडते पुस्तक 
• माझा आवडता नेता
• माझा आवडत अभिनेता  
• माझे आवडते संत
• माझा आवडता विषय गणित
• माझे आवडते फळ आंबा 
• माझे आवडते फूल गुलाब 
• माझे आवडते कार्टून 
• माझे आवडते लेखक
• माझे आवडते पर्यटन स्थळ
• माझा आवडता शास्त्रज्ञ
• माझा आवडता कलावंत
• माझी आवडती कला
• माझा आवडता समाजसुधारक

प्राण्यावर मराठी निबंध

• माझा आवडता प्राणी कुत्रा 
• माझा आवडता प्राणी सिंह 
• माझा आवडता प्राणी बैल 
• माझा आवडता प्राणी मांजर 
• माझा आवडता प्राणी ससा 
• माझा आवडता प्राणी हत्ती
• माझा आवडता प्राणी घोडा निबंध

पक्ष्यावर मराठी निबंध

•  माझा आवडता पक्षी मोर

खेळावरील मराठी निबंध

• माझा आवडता खेळ क्रिकेट निबंध
• माझा आवडता खेळ फुटबॉल
• माझा आवडता खेळ बॅडमिंटन 
• माझा आवडता खेळ खो खो 
•   माझा आवडता खेळ कबड्डी
• माझा आवडता खेळ लंगडी
• खेळांचे महत्व

ऋतूवरील मराठी निबंध

• पावसाळा मराठी निबंध
• उन्हाळा मराठी निबंध
• हिवाळा मराठी निबंध 

सणांवर मराठी निबंध

• दिवाळी निबंध मराठी
• नाताळ मराठी निबंध 
• मकरसंक्रांती मराठी निबंध 
• ईद मराठी निबंध
• रक्षाबंधन मराठी निबंध
• होळी मराठी निबंध 
• प्रजासत्ताक दिन निबंध 
• गुढीपाडवा निबंध
• गणेश उत्सव मराठी निबंध

महान व्यक्तीवर मराठी निबंध

• माझा आवडता नेता 
• शिवाजी महाराज मराठी निबंध
• महात्मा गांधी निबंध 
• सुभाष चंद्र बोस निबंध 
• लोकमान्य टिळक निबंध
• स्वामी विवेकानंद निबंध
• डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर निबंध
• एपीजे अब्दुल कलाम मराठी निबंध
• गौतम बुद्ध निबंध
• मदर टेरेसा निबंध

सामाजिक मुद्दे मराठी निबंध

• झाडे लावा झाडे जगवा 
• पाणी आडवा पाणी जिरवा
• कोरोना वायरस निबंध मराठी
• प्रदूषण एक समस्या 
• प्लास्टिक मुक्त भारत 
• शेतकरी निबंध 
• माझा देश भारत 
• माझा महाराष्ट्र मराठी निबंध 
• माझे स्वप्न
• भ्रष्टाचार मुक्त भारत निबंध
• लेक वाचवा लेक शिकवा  
• बालकामगार मराठी निबंध
• बेरोजगारी एक समस्या मराठी निबंध
• पर्यावरण संवर्धन काळाची गरज
• साक्षरतेचे महत्व
• लोकसंख्या वाढ निबंध
• निसर्ग माझा मित्र/सोबती मराठी निबंध
• स्त्री शिक्षणाचे महत्व 
• स्वच्छ भारत अभियान निबंध 

तंत्रज्ञान मराठी निबंध

• मोबाइल: श्राप की वरदान
• संगणक शाप की वरदान
• विज्ञान शाप की वरदान
• मोबाइल नसता तर निबंध
• सोशल मीडिया निबंध
• ऑनलाइन शिक्षण मराठी निबंध

कल्पना मराठी निबंध

• जर पाऊस पडला नाही तर निबंध
• मला पंख असते तर मराठी निबंध
• मी सैनिक झालो तर 
• जर सूर्य उगवला नाही तर 
• माझ्या स्वप्नातिल भारत 
• आई संपावर गेली तर
• आरसा नसता तर निबंध
• परीक्षा नसत्या तर
• मी पंतप्रधान झालो तर
• शेतकरी संपावर गेला तर
• मी मुख्यमंत्री झालो तर
• मी मुख्याध्यापक झालो तर
• मला लॉटरी लागली तर
• सूर्य मावळला नाही तर

आत्मकथा मराठी निबंध

• शेतकऱ्याची आत्मकथा निबंध
• पुस्तकाची आत्मकथा निबंध  
• नदीची आत्मकथा निबंध 
• झाडाची आत्मकथा
• सैनिकाचे आत्मवृत्त
• पृथ्वीचे मनोगत
• पोपटाचे मनोगत निबंध
• घड्याळची आत्मकथा
• सायकल चे आत्मवृत्त
• सूर्याची आत्मकथा
• पुरग्रस्तचे मनोगत
• वृत्तपत्राचे मनोगत
• फुलाची आत्मकथा
• मी आरसा बोलतोय (आरश्याची आत्मकथा)
• रस्त्याचे आत्मकथन
• छत्री ची आत्मकथा

वर्णनात्मक निबंध 

• पावसाळ्यातील एक दिवस
• माझा महाविद्यालयातील पहिला दिवस
• माझ्या आयुष्यातील अविस्मरणीय दिवस
• ताजमहल मराठी निबंध
• मी पाहिलेला अपघात मराठी निबंध
• माझे बालपण मराठी निबंध
• लॉकडाऊन अनुभवतांना मराठी निबंध
• माझा वाढदिवस
• मी पाहिलेली जत्रा
• माझे पहिले भाषण
• माझ्या शाळेतील अविस्मरणीय दिवस
• मी अनुभवलेला पाऊस निबंध

महत्वाचे निबंध 

• व्यायामाचे जीवनातील महत्त्व
• वाचनाचे महत्व
• शिक्षणाचे महत्व
• स्वच्छतेचे महत्व मराठी निबंध
• मराठी भाषेचे महत्व 
• वेळेचे महत्व मराठी निबंध 
• ग्रंथ हेच गुरु निबंध
• कष्टाचे महत्व
• आदर्श विद्यार्थी
• आदर्श नागरिक मराठी निबंध

या लेखात आम्ही  https://www.bhashanmarathi.com/  वर असलेले सर्व निबंध एकत्रित केलेले आहेत. म्हणून जर आपणास कोणताही मराठी निबंध (Marathi Nibandh) आवश्यक असेल तर आपण त्याला या page वर प्राप्त  शकाल. 

या पोस्ट मध्ये दिलेले marathi essay topics पैकी मध्ये आपण एखादा नवीन निबंध पाहू इच्छित असाल तर आम्हाला कमेन्ट करून सांगा, म्हणजे आम्ही लवकरात लवकर त्यावर निबंध उपलब्ध करून देऊ.

9 टिप्पण्या

sir,khup chaan lihita apan. current affairs var pan essays lihaal tar faida hoil amhala. jase online shikshan : shaap ki vardan, shaaletil shikshan ki online shikshan, corona, social distancing etc.

Sir khup छान lihita Your Great sir

Ho kharach tumhi essay khup chan lihita thank you so much sir

this essays are very very helpful for us ... its help mi in ma diwali hw its save ma time .. thank you so much sir .

Ha eassy mla khup avadla khup bhari lihtos

Bhaari ahet majhe 8 mark purna bhetle nibandha lihilya war thank you so much ajun corona warti ek nibandha saperate dya pls

Thanks for all essays I use them for my holiday hw it save my time THANK YOU SO MUCH 😘

आपण खरोखर खूप सुंदर निबंध लिहिलेले आहेत. आमच्या शाळेत ज्या निबंध स्पर्धा होतात त्यावेळी मुले यातील refrenace घेत असतात.दहावीत शिकणाऱ्या मुलांची निबंध लेखनाची भीती आपल्या निबंधांमुळे कमी झाली आहे.

• Birthday Wishes in Marathi

Contact form

FoodAnthropology

Wisdom from the Society for the Anthropology of Food and Nutrition

Review Essay: Caste and Cookbooks

Shahu Patole. 2024. Dalit Kitchens of Marathwada. Anna He Apoorna Brahma. Translated by Bhushan Korgaonkar. Gurugram, Haryana: Harper Collins India, Paperback, 386 pages, ISBN-13: 978-9356295834

Reviewed by Krishnendu Ray (New York University)

Editor’s Note: This in-depth review essay, which reflexively considers the relationship of cooking and caste in India, will be published in parts over the next 3 weeks.

            Shahu Patole’s The Dalit Kitchens of Marathwada : Anna He Apoorna Brahma (2024) is arguably the most important cookbook to come out of South Asia. That is for several reasons. It represents a gastronomy of the oppressed that has been silenced precisely on the grounds of its provisioning, cooking and eating practices. If Dalits were a country, they would be counted among one of the most populated nations in the world.

I have a collection of more than a hundred cookbooks, and have leafed through dozen others, but I have never done so with a Dalit cookbook. In more than two decades of work with food and everyday cooking I have never worked with a Mahar text. So, for me, it is the most exciting thing to run my fingers over the rough texture of this book, prop it up in my kitchen, and work on its subtle material and socio-cultural iterations. It represents one of the more important events in the history of cookbook publishing, in part because it violates almost every rule, we (South Asian elites) have normalized about Indian cooking at home and abroad.

This review essay is broken up into three parts: the first position’s me as a caste Hindu reviewer of a Dalit cookbook; the second outlines a historiography of caste as a changing classificatory system experienced phenomenologically in some relationship to class and race; and the final section delves into the specificity of the book at hand.

Dalit scholars argue that caste Hindus may consider themselves caste-less yet they benefit from the caste system. The invisibility of their caste is a privilege, just as being unaware of race is an entitlement only a few can afford. So, let me frame my caste experience before I discuss Dalit cooking, which is represented in this cookbook as a particular kind of relationship between work, care, social geography, and discrimination.

I have been told that my gotra name Ghose locates me among the Shudras, which is lower caste. But we have been an upwardly mobile group over the last few centuries. This cluster of jatis has climbed the class, hence caste, hierarchy with the Nawabs of Bengal as Kayasthas (scribes). They derive their lineage from migrants from the middle-Gangetic valley in present day Uttar Pradesh. Those were some of the earliest groups to learn Persian to be hired as record keepers for rulers and administrators. That was followed by a similar anglophone strategy under the British, to score professions of writing, so necessary for a modern bureaucratic administration. They graduated over time to become tax-collectors and landowners. Although caste, jati, gotra and varna are not exactly congruent systems of classifying people, I am underplaying their difference here to underline their convergence. [1] Some of the Kayasthas became zamindars. A Persian term for landowners, the British incorporated zamindars into their governance structure as revenue collectors. From that we acquired the non-caste title of Ray Mahashaya (some branches of the family claim the title of Khans), which was shortened by my great-great-grandfather to Ray, letting go of the grandiose Mahashaya, once he lost his zamindari under land reform legislation in independent India. That is the name with which my paternal grandfather Madhusudhan migrated to Balasore, Odisha from Midnapore, under the tutelage of another branch of the Rays, to become a small town second-grade criminal lawyer (mukhtar).

Madhusudhan was brought up by his mother after the early demise of his father, the story goes, by making and selling artisanal puffed rice, among other things. So, there was some downward economic mobility that was staunched with his marriage into the family of my better-off grandmother. It was his 9th grade education that led to his career in law. He made a good living for a large family of thirteen children from the 1930s but was reduced to penury in the last decade of his life from 1955 to 1965, when he died penniless in his early sixties.

As a caste group we are exemplars of what the sociologist M.N.Srinivas (1965) called the process of Sanskritization that allowed my ancestors to acquire power, profession, wealth and prestige, along with prejudice. Persianization and anglophonity played similar roles to Sanskrit in consecrating the social location of our jati cluster in the modern period.

Parts of India my ancestors come from, that is Bengal and Odisha, were mostly populated by Brahmin and Muslim elites, Shudra peasantry and occupations, Muslim cultivators and fisherfolk, outcaste and tribal groups, with non-existent intermediate caste categories from the Kshatriya and Vaishya varnas. [2]  

For those at the bottom of the hierarchy caste operates as a barrier, it prevents access to water, streets and resources for livelihood, education, employment and marriage. For the more dominant groups, caste operates as an opportunity, affording networks, pathways and privilege (Jodhka, 2016; Mosse, 2018; Vaid, 2014). Importantly, caste shapes interactions between different groups, governing who one can eat with, accept food from, marry, and how to relate to casted others. While some scholars suggest that the significance of caste is declining (Béteille, 2012; Kapur et al., 2010), others suggest that the picture is more complex and contested (Bhoi and Gorringe 2023, p. 3).

Most of the sociological studies on caste are about rules of commensality, so food and marriage are central to modes of defining it. My father and mother (the latter from the jat of Giris) married outside of considerations of caste. Technically that makes me an outcaste, but who is going to police that (given my residence far from home and access to other forms of capital). To marry against caste rules, they had to elope 300 kilometers to the big city of Calcutta in the early 1960s, from where they returned to be grudgingly accepted by their families.

The ideology of the Odia Giris is analogous to the story of the Bengali Kayasthas. In their narration they count their lineage back to Rajput and Maratha settlers along the banks of the Subarnarekha River, who were the enforcers for the Peshwa rulers. They called themselves Raju, which has sometimes been classified among Other Backward Castes. In matters of caste and jati there is constant self-fashioning and other sniping. Elements of the Rays consider the Giris to be inferior in social hierarchy either due to their linguistic capital (Bengali versus Odia) or caste prejudice.

Having broken the rules, my parents never taught my brother and me about caste. Some of the caste pride among the Rays of the earlier generation had already weakened with the loss of zamindari. Economic reform and redistributive politics do have desired cultural consequences. We had two uncles who continued to have grandiose dreams of Ray Mahashaya but were considered odd by the rest. By then room had opened in Gandhian and Nehruvian modern India to disavow caste as a part of a nationalist ideology. I had to learn about caste from the previous generation – mainly from my paternal grandmother – and discussions with my family, especially my brother, an aunt, and a younger uncle, who are better informed of the narrative histories of the lineage.

Who is Dalit

            Given that personal history, framed within the limits of a hierarchical but Sanskritizing world we aspired to live in, I knew little about the specificities of Dalit foods, until my exposure to Patole’s Dalit Kitchens of Marathwada (2024). It is one among a recent slew of writing (Rege et. al. 2009, Guru 2009, Masoodi 2016, Kumar 2020) and stories on YouTube and Instagram channels (SMCSChannel 2015), that has opened the discussion on subaltern Indian cuisines. [3] New platforms where old forms of gatekeeping have collapsed, and new self-assertive classes of the dominated, have provided this important opening into Indian cooking.  

            Dalit is a relatively recent term of political autonomy asserted by former untouchables and outcastes (Valmiki 2003: 84, Mukherjee 2003: xviii). It is a form of self-classification, such as African American in the US context, for what was defined in various languages by the upper castes as Achut, Avarnas, Pariahs, etc. Mohandas Karamchand Gandhi invented the term harijan – god’s people – as a part of the nationalist mobilization against the British and to stem Dalit separation into a separate category from the Hindus. With the adoption of the Indian constitution on 26th January 1950, untouchability was abolished, but it continued to be practiced by the upper castes with varying degrees of efficacy and intensity, analogous to the use of race after the Civil Rights Movement in the USA. Gandhi’s endearing term Harijan was considered patronizing by those who identify as Dalit. The root of Dalit is from dal, which is to grind down, also referencing the various legumes in Indian cuisines, a metaphor and a metonym for oppression. In the wake of Babasaheb Ambedkar’s re-classification, one of the earlier usages of Dalit was at a 1958 conference on literature organized in Bombay (Mukherjee 2003: xviii). In 1972 a group of Marathi writers formed the Dalit Panthers, inspired by the Black Panthers. The state of Maharashtra has been an important center of Dalit self-assertion, analogous to the equally powerful association of anti-Brahmin Dravidian identity among Tamils. In contrast, Bengal and Odisha have not witnessed such idioms of self-assertion of the oppressed. [4]   

There is a long history of cross-fertilization between African American movements for civil rights and the Dalit movement in India. That goes back to B. R. Ambedkar’s (1891-1956) Ph.D. at Columbia University, and his interest both in the U.S. Constitution, especially the Fourteenth Amendment (ratified in 1868), and Dewey’s Pragmatism (Mukherjee 2003: xviii; Stroud 2023). That distance from vernacular Indian life and language allowed him the room to develop a critique. After his Ph.D., Ambedkar returned to India to become the minister of law and penned a draft of the Constitution in 1949, which outlined affirmative action in government jobs and higher education, for people who came to be reclassified as the Scheduled Castes (SC) and Scheduled Tribes (ST). Those contractions, SC and ST and reservations based on that classification, continue to be the currency of political activity in India. Affirmative action in India preceded the US case, where it was implemented first with Executive orders under John F. Kennedy and Lyndon B. Johnson.

So far, I have positioned myself while making two arguments. I belong to a group of upwardly mobile lower castes. That upward mobility, by class and ritual status, is often made invisible because of static notions of caste, and over-emphasis on middle-classness in most modern Indian cookbooks. Which is why I have gone on for a bit about my family, that allows me to illustrate the dynamic socio-economic fate of caste in modern India. As Surinder Jodhka notes (2023: 333) “castes are collective identities, but the collective is experienced very differently by individuals from different caste groups. To those located in positions of domination, the higher-ups, are often unaware of the fact that their ‘everyday’ is also shaped and inured by the privileges that they inherit because of the habitus of their caste group. Its apparent absence in many contexts could be proof of its overarching presence. Spaces of privilege often self-identify as sites of ‘merit’, devoid of any social identity.” So, my habitus which as Pierre Bourdieu says blinds us to our location in a hierarchy, must be pegged to make sense of Dalit ways of cooking, feeding and eating. In the next two sections I discuss the anthropology of caste and then the specificity of the cookbook under discussion.

References:

BBC News. 2024, Aug 2. “The Dalit Kitchen – Documenting the culinary history of a marginalised community,” https://www.youtube.com/watch?v=VcJ9_or9UBE

Béteille, Andre. 2012. “The Peculiar Tenacity of Caste.” Economic and Political Weekly , 47(13), 41–48 https://www.epw.in/journal/2012/13/special-articles/peculiar-tenacity-caste.html

Bhoi, Dhaneswar and Hugo Gorringe. 2023. “Introduction,” Caste in Everyday Life: Experience and Affect in Indian Society . Springer International Publishing AG, https://link.springer.com/book/10.1007/978-3-031-30655-6

Chandra, Uday, Geir Heierstad, and Kenneth Bo Nielsen. Eds. 2016. The Politics of Caste in West Bengal. New Delhi: Routledge, https://www.routledge.com/The-Politics-of-Caste-in-West-Bengal/Chandra-Heierstad-Nielsen/p/book/9780815376606?srsltid=AfmBOopteq6-INyg54Xnnm-IGc26r3guHrX-G8q40LaZ7gqq43YaoWL3

Guru, Gopal. 2009. Food as a Metaphor for Cultural Hierarchies . Center for the Advanced Study of India, University of Pennsylvania. https://casi.sas.upenn.edu/sites/default/files/research/Food%2Bas%2Ba%2BMetaphor%2Bfor%2BCultural%2BHierarchies%2B-%2BGopal%2BGuru%2B%28working%2Bpaper%29.pdf

Jodhka, Surinder Singh. 2016. “Ascriptive Hierarchies: Caste and Its Reproduction in Contemporary India.” Current Sociology , 64(2), 228–243, https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0011392115614784

Jodhka, Surinder Singh and James Manor. 2018. “Introduction,” in S. Jodhka & J. Manor (Eds.), Contested Hierarchies, Persisting Influence: Caste and Power in Twenty-First Century India (pp. 1–36). New Delhi: Orient Blackswan, https://orientblackswan.com/details?id=9789386689603

Jodkha, Surinder Singh. 2023. “Afterword.” In Dhaneswar Bhoi and Hugo Gorringe, eds., Caste in Everyday Life: Experience and Affect in Indian Society . Springer International Publishing AG, https://link.springer.com/book/10.1007/978-3-031-30655-6

Kapur, Devesh, Chandra Bhan Prasad, Lant Pritchett, and D. Shyam Babu. 2010. “Rethinking Inequality: Dalits in Uttar Pradesh in the Market Reform Era,” Economic and Political Weekly , 45(35), 39–49, https://www.epw.in/journal/2010/35/special-articles/rethinking-inequality-dalits-uttar-pradesh-market-reform-era.html

Kumar, Vinay. 2020. “Blood Fry & Other Dalit Recipes from My Childhood,” Goya India https://www.goya.in/blog/blood-fry-other-recipes-from-my-dalit-childhood

Masoodi, Ashwaq. 2016, Sept 16. “A Story of Culinary Apartheid,” Mint https://www.livemint.com/Leisure/wJzDhGEE4csaX2BjhjHMsL/A-story-of-culinary-apartheid.html

Mosse, David. 2018. “Caste and Development: Contemporary Perspectives on a Structure of Discrimination and Advantage,” World Development , 1(10), 422–436, https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0305750X18301943

Mukherjee, Arun Prabha. 2003. “Introduction,” in Joothan by Omprakash Valmiki, New York: Columbia University Press, https://cup.columbia.edu/book/joothan/9780231129725

Rege, Sharmila, Sangita Thosar, Deepa Balkisan Tak and Tina Aranha. 2009. Isn’t this plate Indian? Dalit Histories and Memories of Food . Pune: University of Pune Press.

SMCSChannel. 2015. Caste on the Menu Card. https://www.youtube.com/watch?v=mQYRinzRGXU

Srinivas, M.N. 1965. Religion and Society Among the Coorgs of South India . Bombay. Asia Publishing.

Stroud, Scott R. 2023. The Evolution of Pragmatism in India. Ambedkar, Dewey, and the Rhetoric of Reconstruction. Chicago: University of Chicago Press, https://press.uchicago.edu/ucp/books/book/chicago/E/bo186009677.html

Vaid, Divya. 2014. “Caste in Contemporary India: Flexibility and Persistence,” Annual Review of Sociology, 40(1), 391–410, https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2475573

Valmiki, Omprakash. 2003. Joothan. An Untouchable’s Life. New York: Columbia University Press, https://cup.columbia.edu/book/joothan/9780231129725

[1] To complicate things even further, “While the Brahminic idea of varna hierarchy did originate in the ancient past, it did not go without contestation. A wide variety of shramanic traditions flourished too. In many instances, they too subscribed to certain forms of hierarchy” (Jodhka 2023: 334).

[2] Just to take the observations of a commentator on one region of Bengal, one could have lower castes such as Rajbanshi, Namshudra, Bagdi, and Paindra and Muslim cultivators would be classified along caste lines such as Syeds, Sheikhs, Mughals, and Pathans. I am keeping that social complexity outside the frame of this analysis here to get around too much clutter for an outsider non-South Asian audience.

[3] Dr. Vandana Swami, Professor at Easwari School of Liberal Arts (ESLA), Department of Sociology and Anthropology, provided a comprehensive list of writings and audiovisual material for my perusal. Thanks to Dr. Ishita Dey for productive comments on an earlier version of this essay and detailed references. I have incorporated both their suggestions into this version. I am greatly obligated to their help in developing a thorough review of the literature and platforms.

[4] In Bengal the puzzle remains “how a tiny majority of upper castes (about 10 per cent in the early twentieth century) were able to exercise a remarkable hegemonic hold over the rest of the population. There have been no bahujan political parties in West Bengal, as in north India, nor has there been an anti-Brahmin movement, as in south India” (Banerjee in Chandra, Heierstad and Nielsen 2016: xiv)

Share this:

Published by dsutton20

View all posts by dsutton20

Leave a comment Cancel reply

• Already have a WordPress.com account? Log in now.
• Subscribe Subscribed
• Copy shortlink
• Report this content
• View post in Reader
• Manage subscriptions
• Collapse this bar

मराठी विषयावरील निबंध संग्रह | List Of Marathi Essays | Topics Of Marathi Best 50+ Nibandh

मित्रांनो या पोस्ट मध्ये आम्ही मराठी स्पीक्स वरील सर्व मराठी निबंध संग्रह | Marathi Essay Topics | list Of Marathi Essays  एकत्र करून दिलेले आहेत. तुम्ही खालील निबंधावर क्लिक करून निबंध वाचू शकता.

Topics list Of Marathi Essays | मराठी निबंध संग्रह

• उद्यानातील फेरफटका मराठी निबंध 
• मी पाहिलेली जत्रा मराठी निबंध
• असा रंगला सामना मराठी निबंध 
• आमची मुंबई मराठी निबंध 
• भूक नसतीच तर मराठी निबंध
• मी पाहिलेला समुद्र किनारा मराठी निबंध 
• थंड हवेचे ठिकाण मराठी निबंध 
• पावसाची विविध रूपे मराठी निबंध 
• चांदण्यातील सहल मराठी निबंध
• श्रावणातला पाऊस मराठी निबंध
• आत्महत्या केलेल्या शेतकऱ्याच्या पत्नीचे मनोगत 
• मी पाऊस बोलतोय मराठी निबंध
• माझी अविस्मरणीय सहल मराठी निबंध
• मी पाहिलेली आग मराठी निबंध 
• वारकऱ्याचे मनोगत मराठी निबंध 
• महाविदयालयीन विदयार्थ्यांचे मनोगत मराठी निबंध 
• माझा महाविदयालयातील पहिला दिवस मराठी निबंध
• मुंबईचे आत्मवृत्त मराठी निबंध लेखन 
• मी राष्ट्रध्वज बोलत आहे मराठी निबंध 
• महात्मा गांधी मराठी निबंध 
• वर्गातील बाकांचे मनोगत मराठी निबंध  
• मी खुर्ची बोलत आहे मराठी निबंध
• एका पुतळ्याचे मनोगत मराठी निबंध
• आरसा नसता तर मराठी निबंध
• पाणी मराठी निबंध
• हिरवी संपत्ती मराठी निबंध लेखन 
• जर मला पंख असते तर मराठी निबंध
• सूर्य उगवला नाही तर मराठी निबंध 
• रेल्वेस्थानक मराठी निबंध 
• वाचाल तर वाचाल मराठी निबंध
• जंगलाचा राजा सिंह मराठी निबंध 
• माकडांची शाळा मराठी निबंध 
• पाखरांची शाळा निबंध मराठी 
• स्वातंत्र्यदिन वर निबंध मराठी
• बेडूक माणसाचा मित्र मराठी निबंध 
• मोबाईल वर मराठी निबंध 
• वर्तमानपत्रे टाकणारा मुलगा मराठी निबंध
• माझा आवडता खेळ खो-खो मराठी निबंध 
• मी पाहिलेले वृद्धाश्रम मराठी निबंध
• माझ आवडता प्राणी हत्ती मराठी निबंध
• माझ्या हातून झालेली चूक मराठी निबंध
• माझा आवडता पक्षी मराठी निबंध
• माझा मित्र निबंध मराठी
• माझी ताई मराठी निबंध 
• माझे आजोबा मराठी निबंध 
• माझी आजी मराठी निबंध 
• माझे बाबा मराठी निबंध
• माझी आई मराठी निबंध
• माझे आवडते शिक्षक मराठी निबंध
• परीक्षा रद्द झाल्या तर मराठी निबंध
• माझा महाराष्ट्र मराठी निबंध
• माझे गांव मराठी निबंध
• आमच्या महाविदयालयातील स्नेहसंमेलन मराठी निबंध
• श्रावणमासी हर्ष मानसी मराठी निबंध
• कनिष्ठ महाविद्यालयाचा निरोप घेताना मराठी निबंध
• मी आणि भूत मराठी निबंध
• वटवृक्षाचे मनोगत मराठी निबंध 
• पृथ्वीचे मनोगत मराठी निबंध
• आजचा संसारी माणूस मराठी निबंध
• Essay In Marathi

विद्यार्थी मित्रांनो यांपैकी तुम्हाला हवा असलेला निबंध नसेल तर आम्हाला कमेन्ट मध्ये नक्की सांगा आम्ही तो निबंध नक्की आपल्या मराठी स्पीक्स वर अपडेट करू हा निबंध संग्रह, निबंध संग्रह यादी, Topics List Of Marathi Essays नक्की आपल्या मित्र मैत्रिणींना शेयर करा, धन्यवाद,

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

निबंध कसा लिहावा – How to Write Essay in Marathi

Table of Contents

How to Write Essay – निबंध कसा लिहावा

कुठल्याही स्तरावर भाषा शिकताना, प्रश्नपत्रिका सोडवताना कमी-अधिक लांबीचा निबंध लिहिणे अनिवार्य असते. एखादा विषय कितपत समजला आहे. स्वतःच्या भाषेत त्यावर मुद्देसूद विचार मांडता येत आहेत का, गोंधळून न जाता विषयानुरूप विचार, मते, प्रसंग, भावना यांचे वर्गीकरण करून ते क्रमवार, सुसूत्रपणे उलगडता येत आहेत ना; हेच निबंधातून पाहिले जाते.

स्पर्धा परीक्षांसाठी निबंध लिहिताना अर्थातच निबंध लेखनाची काठिण्यपातळी वाढत जाते; वाढत जायला हवी. शिक्षणामुळे अनुभवाकडे पाहण्याची आपली दृष्टी प्रगल्भ बनत असते, जाणिवा समृद्ध होत असतात, वृत्ती डोळस बनत असतात.विचारांनाही नवी झळाळी मिळत असते. त्यामुळे या सगळ्याचे प्रतिबिंब आपल्या निबंधातूनही उमटायला हवे.

त्यामुळेच एकाच विषयावरचा शालेय पातळीवरचा निबंध आणि स्पर्धा परीक्षांमधला निबंध यात जमीन-अस्मानाचा फरक हवा. शिवाय, स्पर्धा परीक्षांमधून उत्तीर्ण होऊन पुढे तुम्हाला प्रशासकीय सेवेत रूजू व्हायचे असते. अशावेळी परिस्थितीचे नेमके आकलन, समस्येचे गांभीर्य, त्याबद्दलची मतमतांतरे, उपाययोजना, त्यावरचे स्वतःचे स्पष्ट मत, याविषयीचे चौफेर भान असायला हवे असते. निबंध लेखनातून टप्प्याटप्प्याने, तर्कसंगत मांडणीतून एखाद्या निर्णयापर्यंत का आणि कसे जायचे याचेही भान तुम्हाला यानिमित्ताने यावे, ही अपेक्षा असते.

निबंधलेखनामध्ये आत्माविष्काराला मोठा वाव असतो. विचारांतील तर्कशुद्धता, शब्दांवरची हुकमत, कमी वेळात सुव्यवस्थितपणे मांडलेले विचार, वाचन, बहुश्रुतता अशा अनेक पैलूंचे दर्शन घडविण्याची संधी निबंधातून मिळते.जणू आपले व्यक्तिमत्त्वच निबंधातून प्रकट होते. विचार सुचण्यासाठी अनुभव उत्कटपणे घेण्याची आवश्यकता असते. तीच गोष्ट सूक्ष्म निरीक्षणाची. आपल्या पंचेंद्रियांचा उपयोग जागरूकपणे करायला हवा.

काही अनुभव आपण प्रत्यक्ष घेतो, तर काही वाचनातून मिळवता येतील. विविध प्रकारच्या वाचनातून आपल्याला विचारांचा, कल्पनांचा खजिनाच हाती लागतो. त्याचा निबंधलेखनासाठी कसा उपयोग करता येईल, याचा थोडा विचार करूया.

कोणत्याही प्रकारच्या निबंधाचे मुख्यतः दोन भाग पडतात.

1) पहिला भाग म्हणजे त्या निबंधाचे मुद्दे किंवा त्याचा आशय

2) दुसरा भाग म्हणजे त्या आशयाची मांडणी म्हणजेच निबंधशैली.

निबंधाचा आशय आणि शैली या दोन्ही दृष्टीने जो निबंध उंची गाठू शकतो, तो उत्तम ठरतो. मुद्दे चांगले आहेत; पण मांडणी ढिसाळ, अनाकर्षक असेल, तर निबंध सकस पण बेचव, कंटाळवाणा होईल आणि नुसताच भाषेने, अलंकारांनी सजवलेला पण ठोस आशय नसलेला निबंध खमंग, पण निःसत्त्व ठरेल.

जेव्हा आपण निबंधाचा विषय वाचतो. तेव्हा त्या विषयाशी संबंधित अनेक विचार, कल्पना, अनुभव, आठवणी,प्रसंग आपल्या मनात गोळा होतात. या सगळ्यातून निबंधासाठी कोणते मुद्दे महत्त्वाचे आहेत व कोणते गाळले तरी चालतील, हे निबंधाची शब्दमर्यादा लक्षात घेऊन ठरवायला हवे; कारण निबंधासाठी असलेली शब्दमर्यादा पाळणे या आवश्यक असते.

त्यामुळे कोणत्या मुद्दयाचा सविस्तर विचार करायचा व कोणते थोडक्यात मांडायचे, ही दोन्ही आत्मसात करायला हवीत. अर्थात, त्यासाठी सराव महत्वाचा. निबंध लिहिताना निवडलेल्या मुक्ष्यांचा क्रम डोळ्यांपुढे आणून एकातून एक विचार, कल्पना उलगडत जातील, या पद्धतीने या मुद्यांची संगती लावायला हवी निबंध वाचताना त्यातील सलगता जाणवायला हवी.

निबंधाचा दुसरा भाग म्हणजे निबंधाची मांडणी, शैली! आपले विचार, भावना, समर्पक व मोजक्या शब्दांत व्यक्त करता यायला हव्यात .

शब्दरचना व वाक्यरचना जमण्यासाठी विशेषणे, क्रियाविशेषणे, वाक्प्रचार, म्हणी, सुभाषिते, सुविचार यांचे भांडार आपल्याजवळ भरलेले हवे. अवांतर वाचन केलेले असले की, आपल्याबीनिबंधातील आशय ची समृद्धी तर वाढतेच; पण वेगवेगळे लेखक कसे शब्द वापरतात, कशी मांडणी करतात, याच्या परिचयातून आपली स्वतःची शैली विकसित होत जाते.

आवश्यक असे शब्द सहजपणे कागदावर उमटू लागतात. यासाठी वाचनाची साधना हवीच! अवांतर वाचनामध्येही सातत्य व विविधता असायला हवी. दैनंदिन वृत्तपत्रांमधील बातम्यांबरोबरच माहितीपूर्ण, वैचारिक लेख, पुस्तकांमधील चरित्रे, प्रवासवर्णन, ललित निबंध, इतिहास, वैचारिक साहित्य असे विविध प्रकारचे साहित्य वाचायला हवे.

समस्याप्रधान निबंध लिहायचे असतील तर, आपल्या देशाच्या, समाजाच्या स्थितीचा अभ्यास वृत्तपत्र वाचनातून व्हायला हवा. त्याचबरोबर जे वाचले त्याची नोंद करून ठेवायला हवी. निबंधाच्या विषयाशी संबंधित नुकत्याच घडलेल्या घटनांचे संदर्भ देता यायला हवेत. आपले विचार, आपल्याला सुचलेल्या कल्पना टिपून ठेवायला हव्यात.

वाचलेली सुभाषिते, काव्यपंक्ती यांचा वापर योग्य प्रमाणात करायला हवा. अन्यथा विषयाला कृत्रिमता येते. विषयाच्या संदर्भात सर्वसामान्य विचारांबरोबरच आपला खास वेगळा ठसा उमटवणारा मजकूर त्यात आला, तर असा निबंध खूप परिणामकारक ठरू शकतो.

निबंधाच्या मांडणीशी संबंधित अजून एक महत्त्वाचा मुद्दा म्हणजे निबंधाची आकर्षक, योग्य सुरुवात आणि सकारात्मक समारोप!

वेगळा ठसा उमटवणारा मजकूर त्यात आला, तर असा निबंध खूप परिणामकारक ठरू शकतो. निबंधाच्या मांडणीशी संबंधित अजून एक महत्त्वाचा मुद्दा म्हणजे निबंधाची एखाद्या प्रसंगातून नुकत्याच घडलेल्या एखाद्या घटनेचा संदर्भ घेत; निबंध विषयासंबंधात कुतूहल जागे होईल, निबंध वाचायची उत्कंठा निर्माण होईल, अशी निबंधाची सुरुवात असावी.

पण ‘नमनालाच घडाभर तेल अशी अवस्था होत नाही ना, याबद्दल जागरूक असावे.

सुरुवातीची चांगली कल्पना किती तपशीलवार मांडायची. ?

निबंधाची शब्दमर्यादा लक्षात घेऊन ठरवावे, निबंधाचा शेवट करतानाही आशादायी, समस्या निवारणाच्या दिशेने जाणार उपाययोजना सुचवणारा, भविष्याबद्दल मंगल चित्र रंगवणारा असावा, समस्या किती का असेना, ती निवारण्याचे बळ तुम्हा तरुणाईच्या मनगटात नक्कीच आहे, हे निबंधातून जाणवायला हवे. या विभागाचे आणखी एक महत्त्वाचे वैशिष्ट्य म्हणजे प्रस्तावना.

Leave a Comment Cancel reply

• Marathi Quotes
• Success Story
• Today इतिहास

निबंध कसा लिहावा

Essay Writing in Marathi

आपल्याला मराठीचा वार्षिक पेपर म्हटला कि निबंध लिहणे अनिवार्यच राहते मग त्या मध्ये आपल्याला कोणत्या पण विषयावरती निबंध येऊ शकतो जसे कि राजकारण, नेत्यांबद्दल माहिती आणि अशे बर्याच प्रकारचे विषय तुम्हाला परीक्षेमध्ये निबंध लिहण्यासाठी येऊ शकतात. तर प्रत्येक निबंध कसा लिहावा, त्या मध्ये कोणत्या गोष्टी बदल सांगाव निबंधाची लांबी किती असावी या सर्व गोष्टी निबंधाच्या विषयावरती अवलंबून असतात.

स्पर्धा परीक्षा आणि शालेय निबंध या मध्ये खूप जास्त फरक आहे. शालेय निबंधामध्ये तुम्हाला फक्त दिलेल्या विषयावरती २०० ते २५० ओळी लिहाव्या लागतात. आणि त्या मध्ये पण ठराविक माहिती. पण जर स्पर्धा परीक्षांच्या निबंधाबद्ल बोलायचे म्हटले तर या मध्ये खूप साऱ्या गोष्टीचा समावेश असतो. या मध्ये तुम्हाला परीस्थितीचे आकलन, उपाययोजना, समस्येचे आकलन या सर्व गोष्टींचा विचार करावा लागतो. आम्ही तुमच्या साठी घेऊन आलो आहोत काही खास टिप्स ज्या तुम्हाला तुमचा निबंध आणखी सुंदर बनवण्यास मदत करतील. चला तर मग सुरु करूया.

निबंध कसा लिहावा – How to Write Essay in Marathi

निबंधाचा विषय किंवा मुद्दा जाणून घ्या

आपल्याला कोणत्या विषयावरती लिहायचा आहे ,त्या बदल आपल्याला काय काय माहिती आहे . आपण कोणत्या गोष्टी त्या मध्ये लिहू शकतो या सर्व गोष्टी आपल्याला निबंध लिहण्याआधी जाणून घ्यायच्या आहेत .

निबंधाची सुरवात आकर्षक असावी

जेव्हा पण तुम्ही निबंध लिहण्यासाठी सुरवात करतात तेव्हा त्याची सुरवात आकर्षक असायला हवी जेणेकरून समोरील व्यक्तीच्या मनात समोरील निबंध वाचण्यासाठी उत्सुकता निर्माण झाली पाहिजे . सुरवातील जास्त खोडतोड करू नये, निबंध लिहताना तुमचे अक्षर सुंदर आणि आकर्षक असले पाहिजे .

पुढील भागात निबंधाच्या विषयाची सुरवात करावी

या मध्ये तुम्हाला दिलेल्या विषयावरती तुम्हाला असलेली सर्व माहिती व्यस्तीत रित्या मांडायची आहे . या भागाला “The body of an easy ” असे म्हटले जाते कारण इथूनच तुमच्या निबधातील विषयाला खरी सुरवात केली जाते. या मध्ये तुम्हाला सर्व माहिती तुमच्या पद्धतीने मांडायची असते . या मध्ये तुम्हाला किती प्याराग्राफ लिहावे याची मर्यादा नसते तुम्हाला प्रत्येक नवीन विचारासाठी एक स्वतंत्र प्यारा तयार करू शकता .

निबंधाचा शेवट नेहमी चांगला ठेवावा

तुम्ही संपूर्ण निबंधात काय लिहल आहे त्याचा आशय हा शेवटी तुमचा शब्दात लिहायला हवा त्या मध्ये ठळक गोष्टी बदल माहिती भरपूर आणि महत्वाचा आशय या मध्ये लिहायला हवा कारण निबंधाचा शेवट आणि सुरवात याला खूप बारकाईने वाचले जाते .

निबंधाची लांबी वाढवण्यासाठी चुकीची माहिती लिहू नये

तुम्हाला जे लिहायचे आहे त्या बदल योग्य माहिती नसेल तर ते लिहू नका या मुळे तुम्हाला कमी मार्क भेटू शकतात . तुम्हाला असलेली सर्व माहिती बरोबर आहे याची आधी खात्री असेल तरच ती माहिती तुम्ही लिहा .

Editorial team

Related posts.

MSCIT कोर्स बद्दल संपूर्ण माहिती

आजच्या 21 व्या शतकात सर्व माहितीची देवाण-घेवाण हि डिजिटल होत आहे, सर्वकाही ऑनलाइन होत आहे. माहिती हि डिजिटल फॉर्म मध्ये...

महिलांसाठी बेस्ट करिअर ऑप्शन

आज प्रत्येक क्षेत्रात महिला ह्या पुरुषांच्या खांद्याला खांदा लावून पुढे जात आहेत, आजकाल अस एकही क्षेत्र नाही कि ज्यामध्ये महिला...

MS Excel म्हणजे काय?

MS-Excel आपल्या कॉम्प्युटर मध्ये बरेच अशे सॉफ्टवेयर असतात, जे आपण खुप जास्ती प्रमाणात वापरतो, व ते आपले काम खुप सोप्पे...

Copyright © 2016-2024, MajhiMarathi.Com, All rights reserved

Marathi Essay

Importance of learning marathi:, benefits of marathi essays:, list of marathi essays:, conclusion:.

• Choose your language
• धर्म संग्रह
• महाराष्ट्र माझा

मराठी ज्योतिष

• ग्रह-नक्षत्रे
• पत्रिका जुळवणी
• वास्तुशास्त्र
• दैनिक राशीफल
• साप्ताहिक राशीफल
• जन्मदिवस आणि ज्योतिष
• लव्ह स्टेशन
• मराठी साहित्य
• मराठी कविता

अयोध्या‍ विशेष

• ज्योतिष 2021

Marathi News

• मराठी निबंध

Janmashtami Essay जन्माष्टमी निबंध

Essay on Rajiv Gandhi राजीव गांधींवर निबंध

Raksha Bandhan Essay रक्षा बंधन निबंध मराठी

Independent Day 2024 Essay स्वातंत्र्य दिन 2024 वर निबंध

मैत्री वर निबंध Essay on Friendship

Annabhau Sathe Information in Marathi:लोकशाहीर अण्णाभाऊ साठे माहिती

संत तुलसीदास पुण्यतिथी

Maharana Pratap महाराणा प्रताप यांच्याबद्दल माहिती

जागतिक पर्यावरण दिन 2024 : पर्यावरण दिनावर निबंध

स्वातंत्र्यवीर विनायक दामोदर सावरकर निबंध

अक्षय तृतीया संपूर्ण माहिती

World Book And Copyright Day 2024: जागतिक पुस्तक आणि कॉपीराइट दिवस साजरा करण्यामागील इतिहास आणि महत्त्व जाणून घ्या

बैसाखी 2024 मराठी निबंध : शिखांचा सण 'बैसाखी'

निबंध शहीद दिवस

सावित्रीबाई फुले यांचे जीवनचरित्र

Women's Day Essay महिला दिन निबंध

संत शिरोमणी नरहरी सोनार महाराज संपूर्ण माहिती

कस्तुरबा मोहनदास गांधी यांची माहिती

वसंत पंचमी 2024 निबंध Vasant Panchami Essay

भारत कोकिला सरोजिनी नायडू

• मराठी सिनेमा
• क्रीडा वृत्त
• शेड्‍यूल/परिणाम
• आमच्याबद्दल
• जाहिरात द्या
• आमच्याशी संपर्क साधा
• प्रायव्हेसी पॉलिसी

Copyright 2024, Webdunia.com

सिंधूताई सपकाळ वर निबंध | Essay on Sindhutai sapkal in marathi

Essay on Sindhutai sapkal in marathi सिंधुताई सपकाळ वर निबंध : सिंधुताई सपकाळ या केवळ भारत देशातच नव्हे तर संपूर्ण जगात त्यांच्या कार्यामुळे लोकपरीचीत आहे. त्यांनी अनाथ मुले आणि स्त्रियांसाठी केलेले कार्य आज अनेकांना प्रेरणा देते. त्यांच्यामुळेच आज अनेक अनाथ आणि बेघर मुलांना अनाथ आश्रमात सहारा मिळाला आहे. म्हणूनच त्यांना अनाथांच्या माई म्हणून ओळखले जाते. … Read more

सावित्री बाई फुले वर निबंध | Savitribai Phule essay in marathi

savitribai Phule essay in marathi : सावित्रीबाई फुले या पहिल्या महिला शिक्षिका म्हणून ओळखल्या जातात. त्यांनी आपले संपूर्ण आयुष्य मुलींचे शिक्षण आणि स्त्रियांचे कल्याण साधण्यात व्यथित केले. मुलींना शिक्षण मिळावे म्हणून त्यांनी ज्योतिबा फुले यांच्या साह्याने पुणे शहरात मुलींसाठी पहिली शाळा सुरू केली. त्यानंतर त्यांनी समाजामध्ये स्त्रियांवर होणाऱ्या अन्यायाविरुद्ध देखील लढा दिला. त्यांनी केलेले कार्य … Read more

जल प्रदूषण वर निबंध | water pollution essay in marathi

Water pollution essay in marathi जल प्रदुषण वर निबंध : तंत्रज्ञानाच्या प्रगतीमुळे आजचे मानवी जीवन हे जरी सोयीस्कर झाले असले , जरी आज मनुष्याला सर्व सोयी सुविधा उपलब्ध असल्या तरी त्यातूनच प्रदूषणाची देखील निर्मिती झाली आहे. अनेक प्रकारचे प्रदुषण आज मनुष्याच्या निरोगी शरीरावर परिणाम करत आहेत. त्यामध्ये जल प्रदुषण हे आजच्या काळात आणि भविष्यात मनुष्याला … Read more

[१०००+ शब्दात] माझे गाव मराठी निबंध | my village essay in marathi

my village essay in marathi माझे गाव मराठी निबंध : नमस्कार विद्यार्थी मित्रांनो ! आपल्याला आपले गाव नेहमीच प्रिय असते, आपण जरी शहरात राहायला गेलो तरी गावाकडील आठवणी या नेहमीच आपल्या सोबत असतात. आपल्याला गावाकडील ओढ नेहमीच असते. बहुतेक वेळेस परीक्षेत देखील माझे गाव वर निबंध my village essay in marathi लिहायला सांगितला जातो. माझे … Read more

[15 ऑगस्ट] स्वातंत्र्य दिवस वर मराठी भाषण 2021 | best independence day speech in marathi | 15 august speech in marathi

स्वातंत्र्य दिवस वर मराठी भाषण independence day speech in marathi, 15 august speech in marathi : नमस्कार विद्यार्थी मित्रांनो ! सर्वप्रथम तुम्हा सर्वांना स्वातंत्र्य दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा. मित्रांनो 15 ऑगस्ट 1947 रोजी भारत देशाला इंग्रजांच्या जुलमी राजवट मधून आजादी मिळाली. आपला देश 15 ऑगस्ट या दिवशी स्वतंत्र झाला. आपल्या देशाला स्वातंत्र्य करण्यासाठी अनेक स्वातंत्र्य सैनिकांनी … Read more

दिवाळी वर मराठी निबंध | माझा आवडता सण दिवाळी निबंध मराठी | essay on diwali in marathi

माझा आवडता सण दिवाळी निबंध मराठी essay on diwali in marathi :- दिवाळी हा संपूर्ण भारत देशात साजरा केला जाणारा सर्वात मोठा सण आहे. विशेष बाब म्हणजे हा सण जवळपास प्रत्येकाचाच आवडीचा सण आहे. सर्वांनाच दिवाळी हा सण खूप आवडतो. त्यामुळेच आजच्या या पोस्टमध्ये आम्ही तुमच्यासाठी माझा आवडता सण दिवाळी मराठी निबंध essay on diwali … Read more

गुढीपाडवा वर निबंध मराठी | gudi padwa essay in marathi

गुढीपाडवा मराठी निबंध gudi padwa essay in marathi :- भारत देश हा वैविध्यपूर्ण संस्कृतीने बहरलेला आहे. या देशात तिथीनुसार अनेक सांस्कृतिक आणि पारंपरिक सण उत्सव साजरे केले जातात. गुढीपाडवा सण हा देखील भारत देशातील संस्कृतीचे प्रतीक म्हणून ओळखला जातो. गुढीपाडवा हा सण भारत देशातील बऱ्याच राज्यात वेगवेगळ्या नावाने साजरा केला जातो. नमस्कार विद्यार्थी मित्रांनो ! … Read more

[शिमगा] होळी सण मराठी निबंध | essay on holi in marathi

होळी सण मराठी निबंध (essay on holi in marathi) :- भारत देश हा अनेक धार्मिक लोकांचा निवासस्थान आहे. या देशात विविध धर्माचे लोक गुण्यागोविंदाने एकत्र राहतात, आनंदाने सण उत्सव साजरे करतात. यातच होळी हा सण देखील संपूर्ण भारतभर साजरा केला जातो. या सणाचे विविध धर्मात खूप महत्व आहे. नमस्कार विद्यार्थी मित्रांनो ! आजच्या या पोस्टमध्ये … Read more

प्रदुषण एक समस्या मराठी निबंध | प्रदुषण वर मराठी निबंध | essay on pollution in marathi

प्रदुषण एक समस्या मराठी निबंध essay on pollution in marathi :- प्रदुषण ही आज मनुष्याला भेडसावणारी सर्वात मोठी समस्या आहे. या समस्येमुळे माणूस खूप अडचणीत आला आहे. माणसाने तंत्रज्ञानाचा विकास करून आपले दैनंदिन जीवन सुखी तर केले पण यामुळे त्याचे आरोग्य मात्र धोक्यात आले आहे. आज प्रदुषण ही एक समस्या बनली आहे. त्यामुळे या विषयावर … Read more

मी पाहिलेला अपघात मराठी निबंध mi pahilela apghat marathi nibandh

मी पाहिलेला अपघात मराठी निबंध mi pahilela apghat marathi nibandh :- दैनंदिन जीवनात असे अनेक प्रसंग, अनुभव, घटना घडत असतात ज्या की दीर्घकाळ स्मरणात राहतात. त्यात काही चांगल्या गोष्टी, चांगले अनुभव असतात तर काही भयानक प्रसंग देखील असतात. अशा घटना नेहमी दीर्घकाळ लक्षात राहतात. नमस्कार विद्यार्थी मित्रांनो ! आजच्या या पोस्टमध्ये मी तुम्हाला मी पाहिलेला … Read more